Κάθε βράχος, κάθε κορυφή, όπως και κάθε διαδρομή στον ίδιο βράχο, είναι μοναδική και όμορφη με τον δικό της τρόπο. Δεν υπάρχει στον κόσμο ένας και μοναδικός «πιο όμορφος βράχος»! Κάποιοι προτιμούν κορυφές σκεπασμένες με χιόνι, ενώ άλλοι εντυπωσιάζονται από βράχους που βυθίζονται στη θάλασσα.
Στην επισκόπηση παρουσιάζονται τα πιο όμορφα μέρη για αναρρίχηση στην Ταϊλάνδη, Γαλλία, Ισπανία, Μαγιόρκα, ΗΠΑ, Ιρλανδία και Ελλάδα.
Αναρρίχηση στην Ταϊλάνδη
Ο συνδυασμός της θάλασσας και των βράχων είναι από μόνος του εκπληκτικός! Επιπλέον, υπάρχει η υπέροχη ευκαιρία να εναλλάσσετε την παθητική ξεκούραση με τη δραστήρια, απολαμβάνοντας ταυτοχρόνως όλα τα οφέλη του πολιτισμού που προσφέρει η φιλόξενη Ταϊλάνδη.
Στην επαρχία Κράμπι (Krabi) υπάρχουν βράχοι από ασβεστόλιθο. Είναι ένα ιδανικό μέρος για σόλο αναρρίχηση πάνω από το νερό. Προκειμένου να περιγράψουμε αυτόν τον τόπο, μπορούμε να κάνουμε την παραλληλία: όπως το Μπαλί είναι για τους σέρφερ, έτσι και το Κράμπι είναι για τους αναρριχητές.
Χάρη στην ποικιλία του αναγλύφου των βράχων, μπορείτε να εξασκηθείτε σε διάφορες τεχνικές αναρρίχησης:
- σε λείους κάθετους τοίχους·
- σε σχισμές·
- σε σταλακτίτες·
- σε προεξοχές.
Η καλύτερη περίοδος για αναρρίχηση είναι από Νοέμβριο μέχρι Μάρτιο. Οι πραγματικοί λάτρεις της αναρρίχησης θα εκτιμήσουν δεόντως την παραλία Railay και την Tonsai στην επαρχία Krabi. Από τις περισσότερες από 600 διαδρομές, οι αναρριχητές διαφόρων επιπέδων εμπειρίας θα βρουν την ιδανική δική τους πορεία. Είναι δύσκολο να περιγράψει κανείς τον ενθουσιασμό που νιώθει βλέποντας το τοπίο από την κατακτημένη κορυφή.
Μοναδική είναι η διαδρομή στην λιμνοθάλασσα Railay. Το μονοπάτι είναι πολύ ενδιαφέρον και δεν είναι δύσκολο για άτομα εξοικειωμένα με το σχοινί αναρρίχησης. Από την άλλη, οι αρχάριοι θα εξετάσουν τις δεξιότητες που απέκτησαν σε εσωτερικές πίστες αναρρίχησης και θα βιώσουν μια απίστευτη δόση αδρεναλίνης. Η ομορφιά της λιμνοθάλασσας αξίζει κάθε προσπάθεια!
Γαλλία
Αυτή η χώρα μπορεί να υπερηφανεύεται όχι μόνο για τον Πύργο του Άιφελ, αλλά και για τα καλύτερα μέρη στην Ευρώπη για bouldering. Υπάρχει το γαλλικό σύστημα διάσχισης σύντομων και δύσκολων διαδρομών και, πιο συγκεκριμένα, Γάλλοι αθλητές για πρώτη φορά έφτασαν στην κατηγορία 8α, λόγω της ταχείας ανάπτυξης του bouldering, υποστηριζόμενοι από κατάλληλους βράχους. Αυτοί είναι οι διάσημοι βράχοι L’Elephant και Trois Pignons κοντά στην πόλη Φοντενεμπλό. Οι αναρριχητές μπορούν να απολαύσουν πανέμορφες θέες από τα γύρω δάση και τις λευκές αμμουδιές.
Η Μέκκα της γαλλικής αναρρίχησης θεωρείται η περιοχή των γαλλικών Άλπεων – το Grand Canyon του Βερντόν. Αυτή η περιοχή αποκαλείται επίσης Προβηγκιανές Άλπεις. Η εν λόγω περιοχή φημίζεται για διαδρομές μεγάλου μήκους και διαφορετικών ειδών:
- αλπινιστικές διαδρομές·
- τεχνικής ανάβασης (ΙΤΟ)·
- προσαρμοσμένες για καθαρή αναρρίχηση.
Εκατό χιλιόμετρα χωρίζουν τη χαλαρή παραλία της Νίκαιας από αυτό το γραφικό φαράγγι. Υποστηρίζεται ότι κάποτε εδώ υπήρχε θάλασσα. Οι αρχάριοι μπορούν να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους στις αναρριχητικές διαδρομές του Grand Canyon του Βερντόν, για να αποφασίσουν αν πραγματικά ζει μέσα τους το πνεύμα της αναρρίχησης και αν αυτό το πάθος θα γίνει τρόπος ζωής.
Ισπανία
Θεωρείται ότι στην Ισπανία υπάρχει το μεγαλύτερο πλήθος περιοχών αναρρίχησης από οπουδήποτε αλλού. Η περιοχή Ροντεγιάρ προσφέρει διαδρομές δυσκολίας από 5c έως 9a+, ανάμεσα σε ασβεστολιθικούς βράχους. Η περίοδος αναρρίχησης διαρκεί από Μάιο έως Νοέμβριο.
Η αναρρίχηση σε βράχους αφήνει πράσινα σημάδια στα ρούχα, σα να σκαρφαλώσατε σε θάμνους αντί για βράχους. Όμως τι είναι αυτό για έναν αναρριχητή; Εξάλλου, ούτε τα χτυπημένα γόνατα και τα φθαρμένα δάχτυλα μπορούν να τον σταματήσουν.
Σε απόσταση δύο ωρών από τη Βαρκελώνη βρίσκεται η γραφική περιοχή αναρρίχησης Siurana (Σιουράνα). Οι αναρριχητές άρχισαν να ασχολούνται με αυτή την περιοχή το 1959. Οι αθλητές διέσχιζαν διαδρομές αλπικού στυλ, και τη δεκαετία του 1980, με την έντονη ανάπτυξη της αθλητικής αναρρίχησης, χαράχτηκαν οι πρώτες διαδρομές δυσκολίας επιπέδου 7.
Δραστηριότητες slackline στη Σιουράνα, Ισπανία
Σήμερα, σε αυτή την περιοχή υπάρχουν περίπου 600 διαδρομές ποικίλων επιπέδων δυσκολίας. Παράλληλα, στη Σιουράνα υπάρχουν και ανεκμετάλλευτες ευκαιρίες: πολλοί από αυτούς τους βράχους παραμένουν ακόμη ανέγγιχτοι. Στην περιοχή υπάρχει κατασκήνωση για αναρριχητές καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, όμως η καταλληλότερη περίοδος για αναρρίχηση είναι νωρίς την άνοιξη και αργά το φθινόπωρο. Εδώ βρίσκεται το όριο της σύγχρονης αναρρίχησης: η διαδρομή δυσκολίας 9a – «LA RAMBLA Direct». Η ένατη κατηγορία δυσκολίας είναι κάτι σαν το εισιτήριο στην υψηλή κοινωνία των αναρριχητών. Κάθε χρόνο, οι καλύτεροι αλπινιστές από όλο τον κόσμο έρχονται εδώ για να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους. Και υπάρχουν επιπλέον το Ροκγιαδέρ, το Μαργκαλέφ, το νησί Τενερίφη…
Διαδρομή ένατης κατηγορίας La Rambla, Ισπανία
Αναρρίχηση στο νησί της Μαγιόρκα
Ο μεγαλύτερος νησί των Βαλεαρίδων Νήσων είναι η Μαγιόρκα. Εκεί μπορεί κανείς όχι μόνο να απολαύσει όμορφες παραλίες, αλλά και να εξασκηθεί στην αναρρίχηση. Αυτό μπορούν να το κάνουν τόσο οι αρχάριοι λάτρεις όσο και οι επαγγελματίες. Η Μαγιόρκα θεωρείται ένας παράδεισος αναρρίχησης.
Στη βόρεια πλευρά του νησιού υπάρχουν αθλητικές διαδρομές, με βαθμό δυσκολίας που φτάνει μέχρι το 9α. Συνολικά, σε εξειδικευμένους οδηγούς περιγράφονται περισσότερες από 1100 αναρριχητικές διαδρομές αυτής της περιοχής. Οι πιο δημοφιλείς και αγαπημένες είναι οι βράχοι Sa Gubia και Fraguel.
Στη νότια πλευρά του νησιού οι βράχοι κατεβαίνουν προς το νερό. Σε ειδικούς οδηγούς αναφέρονται περίπου 300 διαδρομές αυτής της περιοχής. Η πιο διάσημη και ελκυστική είναι η Cala Serena. Η Μαγιόρκα δέχεται επισκέπτες όλο το χρόνο.
Επί του παρόντος, η κυβέρνηση έχει απαγορεύσει δημοφιλή φεστιβάλ όπως το Deep Water Solo (DWS), συγκεκριμένα απαγορεύθηκαν τα άλματα από βράχους στο νερό, τα οποία αποτελούσαν τη βάση αυτών των φεστιβάλ.
Ελλάδα
Το ελληνικό νησί Κάλυμνος ανακαλύφθηκε στον κόσμο της αναρρίχησης μόλις πριν από 20 χρόνια. Ο τόπος αυτός ήταν γνωστός από παλιά στους λάτρεις της καταδύσεων, όμως έγινε μέκκα για τους αναρριχητές μετά από τυχαία επίσκεψη στο νησί του Ιταλού ορειβάτη Andrea Di Bari.
Οι τοίχοι και οι σπηλιές από ασβεστόλιθο εντυπωσίασαν τον Ιταλό. Το 1997, ο Αντρέα Ντι Μπάρι με φίλους του, επίσης λάτρεις των βράχων, άνοιξαν περίπου 40 αναρριχητικές διαδρομές. Ο Ιταλός ενθουσιάστηκε τόσο με τους βράχους της Καλύμνου που επισκέφθηκε το νησί με έναν φωτογράφο, ο οποίος μετά τη φωτογράφηση δημοσίευσε εκπληκτικές φωτογραφίες σε ένα γερμανικό περιοδικό για την αναρρίχηση. Οι φωτογραφίες σημείωσαν επιτυχία!
Τα δύο χωριά Μασούρι και Αρμεός, λόγω της εγγύτητάς τους στις αναρριχητικές περιοχές, έχουν γίνει τουριστικά κέντρα. Εκεί οι αναρριχητές νοικιάζουν δωμάτια (στούντιο) με καταπληκτική θέα στη θάλασσα. Υπάρχουν καταστήματα με εξοπλισμό για αναρρίχηση.
Η αναρρίχηση στην Κάλυμνο χαρακτηρίζεται μαγευτική και υπάρχει η δυνατότητα να συνδυαστεί με καταδύσεις στο Αιγαίο. Η καλύτερη περίοδος για να επισκεφθεί κανείς τον Κάλυμνο για αναρρίχηση είναι ο Σεπτέμβριος και ο Οκτώβριος. Υπάρχουν περίπου 1000 διαδρομές από την κατηγορία 5 έως την 9. Υπάρχουν μεγάλες διαδρομές 40 μέτρων, για τις οποίες απαιτείται σχοινί εβδομήντα μέτρων.
Στην Κάλυμνο διοργανώνεται κάθε χρόνο το διεθνές φεστιβάλ Kalymnos Climbing Festival . Στους διαγωνισμούς αυτοί σε φυσική αναρριχητική μορφολογία μπορούν να συμμετέχουν τόσο επαγγελματίες όσο και αρχάριοι λάτρεις.
Ηνωμένες Πολιτείες
Τραουτ Κρικ
Θα αναφέρω μόνο το Όρεγκον, αλλά γενικά σε όλη τη χώρα υπάρχουν πάρα πολλά εκπληκτικά μέρη για αναρρίχηση. Το κέντρο του Όρεγκον είναι το Τραουτ Κρικ. Αυτή η οροσειρά εκτείνεται και στο βόρειο τμήμα της Νεβάδα. Δεν υπάρχουν κοντά οικισμοί ούτε αυτοκινητόδρομοι.
Η βασαλτική λάβα, που έχει παγώσει σε ύψος 150 μέτρων, είναι το ιδανικό μέρος για την εξάσκηση τεχνικής σε ρωγμές και σχισμές. Μόνο μην πάτε εκεί το καλοκαίρι: η ζέστη είναι ανυπόφορη.
Το φθινόπωρο και στην αρχή του χειμώνα είναι η ιδανική περίοδος. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το κλίμα είναι ημίξηρο. Η βροχερή περίοδος αρχίζει από τον Μάρτιο μέχρι τον Ιούνιο. Η περιοχή είναι αρκετά άγρια, χρησιμοποιείται κυρίως από κυνηγούς και τουρίστες.
Ιρλανδία
Αυτή η χώρα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί δημοφιλής μεταξύ των αναρριχητών, και δύσκολα θα συναντήσει κανείς επαγγελματίες αναρρίχησης εδώ. Ωστόσο, στη Βόρεια Ιρλανδία υπάρχει το πανέμορφο ορεινό συγκρότημα Mourne, το οποίο τραγουδήθηκε στο τραγούδι του William Percy French ήδη από το 1896.
Όσοι είδαν την ταινία «Τα Χρονικά της Νάρνια: Το λιοντάρι, η μάγισσα και η ντουλάπα» θα αναγνωρίσουν τα τοπία των βουνών Mourne ως τη φανταστική χώρα της Νάρνια. Αυτά τα γρανιτένια βουνά θεωρούνται ένα από τα πιο όμορφα μέρη της Ιρλανδίας. Λίγο περισσότερες από 10 κορυφές αυτού του ορεινού συγκροτήματος υπερβαίνουν τα 600 μέτρα.
Χαρακτηριστικά της αναρρίχησης στην Ιρλανδία:
- Μπορεί κανείς να κάνει αναρρίχηση όταν επικρατούν ευνοϊκές καιρικές συνθήκες (πράγμα σπάνιο!),
- Δεν υπάρχουν εξοπλισμένες διαδρομές (αλλά υπάρχουν περιγραφές!),
- Δεν χρησιμοποιούνται τεχνητά σημεία στήριξης.
Συνήθως, στην Ιρλανδία η αναρρίχηση γίνεται σε βραχώδεις τοίχους που καταλήγουν στον ωκεανό. Το καλοκαίρι, στην καλή καιρό, το νερό ζεσταίνεται το πολύ έως +17°C, και μάλλον δεν θα θελήσετε να κολυμπήσετε.
Ωστόσο, με καλό καιρό (και να αναφέρουμε ότι στην Ιρλανδία δεν χιονίζει!) μπορεί κανείς να απολαύσει πραγματικά την ανάβαση στους ιρλανδικούς βράχους και τη θέα που ανοίγεται μπροστά του.
Υπάρχουν τόσα πολλά υπέροχα, μοναδικά, συναρπαστικά και όμορφα μέρη για αναρρίχηση στον κόσμο. Ο καθένας επαγγελματίας έχει το αγαπημένο του, εκεί όπου έχει αναρριχηθεί, συνεχίζει και θα συνεχίσει να το κάνει. Και μακάρι ο κάθε αναρριχητής να έχει το δικό του αγαπημένο, το πιο όμορφο!