Με την πρώτη ματιά, η κατασκευή ενός καταμαράν φαίνεται απλή: δύο φουσκωτοί πλωτήρες και ένας σκελετός ανάμεσά τους. Ωστόσο, τα λίγα βασικά στοιχεία περιέχουν πλήθος ειδικών λεπτομερειών, η κατανόηση των οποίων είναι απαραίτητη για όλους όσοι ενδιαφέρονται για πλωτά ταξίδια με καταμαράν. Με τη σωστή πληροφορία, είναι πιο εύκολο να επιλέξετε το κατάλληλο πλεούμενο για τον σκοπό σας, να βελτιώσετε το υπάρχον μοντέλο και να το επισκευάσετε κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού.
Έτοιμο για πλωτό ταξίδι
Τα σκάφη που φέρουν το κοινό όνομα “καταμαράν” προορίζονται αρχικά για διαφορετικά επίπεδα δυσκολίας, ξεκινώντας από «χαλαρές» πλεύσεις και φτάνοντας στην κατάκτηση ποταμών της 6ης κατηγορίας επικινδυνότητας ( παρέχεται λίστα με τους καλύτερους, τρομερούς αλλά και πιο ήρεμους ποταμούς για πλωτά ταξίδια ). Κάθε κατασκευαστής προσεγγίζει με διαφορετικό τρόπο την επίλυση ζητημάτων άνεσης και ασφάλειας, κάτι που αποτυπώνεται στις διάφορες κατασκευές των σκελετών, των πλωτήρων και των καθισμάτων.
Δεν είναι δυνατόν να κατανοήσει κανείς όλες τις υπάρχουσες λεπτομέρειες και χαρακτηριστικά διαβάζοντας μόνο τις οδηγίες που συνοδεύουν το σκάφος. Προσπαθώ να αναλύσω το θέμα της κατασκευής ενός τουριστικού καταμαράν σε αυτό το άρθρο.
Η κατασκευή των πλωτήρων
Οι πλωτήρες είναι το πιο σημαντικό μέρος του σκάφους. Από αυτούς εξαρτώνται η σταθερότητα, η μεταφορική ικανότητα και τα πλευστά χαρακτηριστικά. Υπάρχουν δύο βασικοί τύποι πλωτήρων: μονοστρώματοι και δίστρωματοι.
Όπως υποδηλώνει η ονομασία, αναφερόμαστε στον αριθμό των στρωμάτων υλικού που σχηματίζουν κάθε πλωτήρα - μια αεροστεγής δεξαμενή χωρίς εσωτερικό στρώμα ή μια δίστρωμα κατασκευή, όπου το εξωτερικό περίβλημα προστατεύει έναν εσωτερικό φουσκωτό θάλαμο.
Και οι δύο τύποι έχουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, και δυστυχώς περιβάλλονται από διάφορους μύθους που εμπνέονται από τους κατασκευαστές.
Μονοστρώματοι πλωτήρες
Είναι ελαφρύτεροι, πιο συμπαγείς και συναρμολογούνται γρήγορα. Κατασκευασμένοι από υψηλής ποιότητας ύφασμα PVC, είναι εξίσου αξιόπιστοι με τους δίστρωματους πλωτήρες. Οι συγκολλήσεις κατά την κατασκευή ενισχύουν τα σημεία σύνδεσης, και σε περίπτωση ανάγκης επιδιόρθωσης, τα ειδικά μπαλώματα κάνουν εξαιρετική δουλειά. Η επισκευή της μονοκατασκευής στο πεδίο είναι πιο εύκολη.
Οι μονοστρώματοι πλωτήρες εξακολουθούν να χωρίζονται σε εσωτερικά διαμερίσματα, και η ζημιά σε ένα από αυτά δεν θα βυθίσει το σκάφος. Τα γερμανικά υφάσματα VALMEX Boat Mainstream 1000 g/m² και Powerstream 1200 g/m², HEYTex Boat H5559 1200 g/m² θεωρούνται καλές επιλογές.
Ύφασμα Valmex Boat Mehler για πλωτήρες. Valmex 1200 γραμμάρια
Το μοναδικό μειονέκτημα των μονοστρώματων πλωτήρων είναι ότι το κατάλληλο υλικό για την κατασκευή τους είναι ακριβότερο σε σύγκριση με τους δίστρωματους πλωτήρες, κάτι που δεν είναι οικονομικά αποδοτικό για μαζική παραγωγή.
Δίστρωματοι πλωτήρες
Ο φουσκωτός εσωτερικός θάλαμος βρίσκεται εντός του εξωτερικού περιβλήματος. Αυτοί οι πλωτήρες είναι βαρύτεροι σε ξηρό βάρος, και μετά το πλωτό ταξίδι αυξάνεται το βάρος λόγω του νερού που εισέρχεται στον ενδιάμεσο χώρο. Είναι πολύ πιο δύσκολο να στεγνώσουν και να συναρμολογηθούν σωστά – η συναρμολόγηση μπορεί να διαρκέσει αρκετές ώρες. Επίσης, καταλαμβάνουν περισσότερο χώρο στην αποθήκευση και φοβούνται τις οπές εξίσου με τους μονοστρώματους.
Η εσωτερική δεξαμενή είναι κατασκευασμένη από ελαφρύ υλικό με μέτρια ανθεκτικότητα. Ακολουθεί εν μέρει τη μορφή του εξωτερικού πλωτήρα για να αποφεύγονται οι περιττές πτυχώσεις, αλλά είναι μεγαλύτερη σε μήκος. Έτσι, η δεξαμενή δεν φουσκώνει πλήρως, κάτι που μειώνει την πίεση στις ραφές. Τα καλύτερα υφάσματα είναι: ελβετική Viniplan 6331 boat 550 g/m², και VALMEX Boat Life raft 7326 500 g/m².
Σετ επιδιόρθωσης MEHLER PLASTEL® boat TE 70
Για επισκευές έχει αποδειχθεί αξιόπιστο το PVC PLASTEL boat TE 90 και TE 70: κολλάει άψογα, και η αντοχή σε ρήξη μιας λωρίδας 5 cm είναι 2800/2800N. Με την κόλλα είναι λίγο πιο περίπλοκα τα πράγματα, καθώς στα εργοστάσια χρησιμοποιούνται δύο συστατικών κόλλες. Μια συμβιβαστική επιλογή είναι η γαλλική BOSTIK.
Μορφή των πλωτήρων
Οι πλωτήρες των πρώτων καταμαράν είχαν μια απλή, κυλινδρική μορφή. Είναι εύκολο να τους ράψεις, και αν κάποιος θέλει να αυξήσει τον όγκο, μπορεί να προσαρμόσει το σχέδιο χωρίς περίπλοκους υπολογισμούς.
Σε σκάφη με τέτοιους πλωτήρες είναι εύκολο να τοποθετηθεί κατάστρωμα και εξοπλισμός για κινητήρα ή ιστίο, οπότε τα «λουκανικοειδή» καταμαράν είναι η καλύτερη επιλογή για τουρίστες που δεν ψάχνουν την αδρεναλίνη.
Πλωτήρες τύπου καμήλα
Τα αθλητικά, διθέσια μοντέλα κατασκευάζονται στον τύπο «καμήλα». Αυτή η ονομασία δόθηκε λόγω των «καμπούρων» στην πλώρη και την πρύμνη. Το μεσαίο τμήμα, όπου βρίσκονται οι κωπηλάτες και οι αποσκευές, είναι χαμηλότερο. Το κέντρο βάρους του σκάφους μετατοπίζεται επίσης πιο χαμηλά, κάνοντάς το πιο σταθερό και ευέλικτο. Επιπλέον, οι καμπούρες προστατεύουν εν μέρει τους αθλητές από τα κτυπήματα των κυμάτων που έρχονται μετωπικά.
Αριθμός τμημάτων
Η εσωτερική χωρητικότητα συχνά εξοπλίζεται με χωρίσματα που τη χωρίζουν σε αρκετά ανεξάρτητα τμήματα. Αυτό αυξάνει το βάρος του καταμαράν και κατά τη συναρμολόγηση θα χρειαστεί να φουσκώνεται κάθε τμήμα ξεχωριστά. Όμως, ακόμα και αν το σκάφος υποστεί ζημιά, ο αεροθάλαμος θα παραμείνει με αρκετό απόθεμα αέρα, και οι κωπηλάτες θα έχουν χρόνο να το οδηγήσουν με ασφάλεια στην ακτή.
Όγκος
Μια σημαντική χαρακτηριστική ιδιότητα από την οποία εξαρτάται η μεταφορική ικανότητα του σκάφους και η ικανότητά του να ξεπερνάει εμπόδια. Ένας μεγάλος πλωτήρας περνάει με ευκολία μέτρια δύσκολα κύματα, ενώ με σωστό χειρισμό από το πλήρωμα μπορεί να αντιμετωπίσει επικίνδυνες αφρώδεις περιστάσεις. Δεν ανατρέπεται από ισχυρά κύματα· με λίγα λόγια, σε τέτοιες συνθήκες, αυτός ο τύπος καταμαράν διακρίνεται για τη μεγάλη του σταθερότητα.
Ικανότητα μεταφοράς καταμαράνων ανάλογα με τον όγκο των γόνδολων. Μέγιστο φορτίο για το Urek Tourist-1: 350 κιλά, για το Bereg K6: 1700 κιλά.
Όσο μεγαλύτερος είναι ο όγκος των αεροθαλάμων, τόσο μικρότερη είναι η ικανότητα του σκάφους να πραγματοποιεί ελιγμούς, γι’ αυτό σε ρέματα με σλάλομ, ένα βαρύ καταμαράν αισθάνεται λιγότερο άνετα.
Πρόσθετα χαρακτηριστικά
- Οπές για τους αεροθαλάμους: μπορούν να διαθέτουν διαφορετικούς μηχανισμούς. Για παράδειγμα, αυτόματο κλείστρο (μοντέλα από τη «Raftmaster»), φερμουάρ («Baseg»), ή αρθρώσεις πιάνου («Svarog»).
- Συστήματα στερέωσης για τις ράβδους. Σε ορισμένα σκάφη, ο σκελετός είναι δεμένος με σχοινί, με ειδικά άκρα με κρίκους στις πλευρές των αεροθαλάμων, μέσα από τα οποία περνάει το σχοινί. Αυτό το σύστημα έχει ένα μειονέκτημα – το σχοινί μπορεί να σπάσει εύκολα, για παράδειγμα, αν χτυπήσει πάνω σε έναν βράχο. Για αυτόν τον λόγο, πολλοί κατασκευαστές προσφέρουν μια εναλλακτική λύση: διάδρομους στις πλευρές των αεροθαλάμων. Ωστόσο, αυτή η λύση συχνά ταιριάζει μόνο στον «αρχικό» σκελετό, γεγονός που καθιστά δύσκολη την αντικατάσταση μιας ζημιωμένης ράβδου με, για παράδειγμα, ένα ξύλινο δοκάρι. Για αυτόν τον λόγο, αρκετοί κατασκευαστές συνδυάζουν και τις δύο λύσεις: διάδρομοι και άκρα με κρίκους.
- Τσέπες, χειρολαβές. Για την άνεση των επιβατών του καταμαράν, στους αεροθαλάμους μπορεί να υπάρχουν ξεχωριστές τσέπες για το σωσίβιο, την τρόμπα ή το κιτ επισκευής, καθώς και ειδικές χειρολαβές για τη μεταφορά ή για πιασίματα από το πλήρωμα στην περίπτωση πτώσης στο νερό.
- Εξατομικευμένη κατασκευή. Οι κατασκευαστές προσφέρουν έτοιμα σειριακά μοντέλα, αλλά πολλοί είναι πρόθυμοι, κατόπιν αιτήματος του πελάτη, να κάνουν αλλαγές στις υπάρχουσες κατασκευές. Για παράδειγμα, σε περίπτωση που δεν υπάρχουν εσωτερικά χωρίσματα στους αεροθαλάμους, μπορεί να ζητηθεί να τοποθετηθούν ή να επιλεχθεί πιο ανθεκτικό υλικό για τον πυθμένα. Κάποιοι προτιμούν να αυξηθούν οι εξοχές, να ενισχυθούν οι ραφές ή να προστεθούν περισσότερες χειρολαβές. Τέτοιες βελτιώσεις προσφέρουν ένα σκάφος προσαρμοσμένο πλήρως στις ανάγκες του χρήστη.
Σκελετός
Ένα εξίσου σημαντικό στοιχείο, από το οποίο εξαρτάται η αντοχή της τελικής κατασκευής. Ο σκελετός του καταμαράν πρέπει να είναι ελαφρύς, αξιόπιστος και ανθεκτικός, ώστε να μην σπάσει από τα χτυπήματα – αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό που επιτυγχάνεται με διάφορους τρόπους. Ας ξεκινήσουμε από το κατάλληλο υλικό για τον σκελετό.
Υλικό
Αλουμίνιο Duralumin χρησιμοποιείται συχνά. Ιδιαίτερα συνίστανται οι σωλήνες D16T, που διασφαλίζουν καλύτερο συνδυασμό αντοχής και βάρους. Σπάνια συναντά κανείς σκελετούς από τιτάνιο, καθώς είναι αρκετά εύθραυστοι και αποτελούν εξαίρεση στον κανόνα.
Ξύλο. Σε περιπτώσεις εξαιρετικά δύσκολων μετακινήσεων με πεζοπορία, αρκετοί τουρίστες προτιμούν να φτιάξουν τον σκελετό επί τόπου. Αυτό φυσικά είναι δυνατό μόνο σε περιοχές όπου υπάρχουν κατάλληλα νεαρά δέντρα.
Σκελετός από ξύλο για καταμαράν
Η κατασκευή με ξύλο απαιτεί περισσότερο χρόνο σε σχέση με τη συναρμολόγηση του «αρχικού» σκελετού, αλλά επιτρέπει μεγάλη μείωση του βάρους του εξοπλισμού. Ο τελικός ξύλινος σκελετός είναι ανθεκτικός και όχι πολύ βαρύς, επιτρέποντας στο καταμαράν να ξεπερνά οποιαδήποτε εμπόδια για τα οποία το πλήρωμα είναι έτοιμο. Επιπλέον, το ξύλο είναι συχνά σωτήριο σε περιπτώσεις βλάβης, αφού σε ποτάμια σπανίζουν άλλες διαθέσιμες λύσεις για την επιδιόρθωση.
Σχήμα και μήκος
- Συνηθισμένοι σκελετοί: Αποτελούνται από ευθύγραμμες διατομές σωλήνων ενωμένες μεταξύ τους. Οι πλαϊνές δοκοί στερεώνονται στις πλευρές των γόνδολων και συνδέονται με εγκάρσιες ράβδους. Σε μερικά μοντέλα υπάρχει μια επιπλέον σωλήνα κάτω από το κάθισμα για να εξισορροπήσει την επιφάνεια κάτω από τα γόνατα του κωπηλάτη. Τα άκρα της στερεώνονται κάτω από τις εγκάρσιες ράβδους.
- Καμπύλες σωλήνες. Υπάρχουν καταμαράν με καμπύλες σωλήνες, όπως το «Argut» της εταιρείας Triton. Τέτοιες κατασκευές ενισχύουν την ακαμψία και την αντοχή του σκελετού αλλά έχουν μειονεκτήματα. Ένα από αυτά είναι ότι είναι αδύνατον να επισκευαστεί σε συνθήκες εκδρομής.
- Μακριές πλαϊνές δοκοί: Αυτές μπορούν να είναι ευθείες ή καμπύλες. Δίνουν μεγαλύτερη ακαμψία στον αεροθάλαμο, κάνοντας το καταμαράν να διατηρεί καλύτερα πορεία και να κόβει τα κύματα. Ωστόσο, σε καταρράκτες, τα σκληρά πλώρια σημεία μπορεί να βυθιστούν βαθιά, προκαλώντας τη δημιουργία επικίνδυνων καταστάσεων. Παρόμοια, μια σκληρή παραγωγή ενέργειας στο πίσω μέρος μπορεί να έχει αντίστοιχο αποτέλεσμα.
- Κοντές πλαϊνές δοκοί: Αυτές είναι πάντα ευθείες. Στα καταμαράν με κοντές πλαϊνές δοκοί, το μπροστινό και το πίσω μέρος είναι μαλακά, βοηθώντας στο να αποφευχθεί η ανατροπή σε περιστρεφόμενα νερά. Ωστόσο, η συνέπεια της αυξημένης σταθερότητας είναι η μειωμένη ικανότητα ελιγμών.
Τρόποι Συναρμολόγησης του Σκελετού
Άκαμπτη βιδωτή σύνδεση. Οι εγκάρσιες και οι κεντρικές δοκοί συνδέονται με βίδες, γεγονός που καθιστά τον σκελετό άκαμπτο. Το καταμαράν ανταποκρίνεται άμεσα σε όλες τις κινήσεις των μελών του πληρώματος, αλλά ένας τέτοιος σκελετός δεν είναι ανθεκτικός σε παραμορφώσεις.
Άλλα μειονεκτήματα αυτής της σύνδεσης: οι βίδες μπορεί να λυγίσουν, καθιστώντας δύσκολη τη συναρμολόγηση και την αποσυναρμολόγηση, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις χάνονται. Συνεπώς, είναι καλύτερο να συμπεριλάβετε μερικά πρόσθετα δεσίματα στο κιτ επισκευής του καταμαράν με άκαμπτο σκελετό, για παν ενδεχόμενο.
Τρόποι συναρμολόγησης του σκελετού. Βίδα και δέσιμο
Εύκαμπτη σύνδεση με δεσίματα. Ο σκελετός με δεσίματα είναι πιο εύκολος στη συναρμολόγηση: ως συνδετικά στοιχεία χρησιμοποιούνται κορδόνια με αλουμινένιο σφιγκτήρα που ασφαλίζονται με μανσέτα. Μια άλλη επιλογή είναι οι συνηθισμένες λωρίδες καουτσούκ, κομμένες από παλιά ελαστικά αυτοκινήτου. Μάλιστα, έχω δει ακόμη και σκελετό από μπαμπού που είναι δεμένος μόνο με ταινία.
Ο σκελετός με δεσίματα είναι εύκαμπτος, αντέχει σημαντικές παραμορφώσεις και απορροφά την ενέργεια των κραδασμών, αλλά η αντίδραση του σκάφους στις κινήσεις των κουπιών είναι ελαφρώς καθυστερημένη.
Συμπαγή και αποσπώμενα εγκάρσια δοκάρια
Οι κεντρικές δοκοί είναι μεγάλες, οπότε είναι χωρισμένες σε δύο μέρη. Αυτό δεν επηρεάζει την αντοχή του σκελετού, αφού δεν προκύπτουν σημαντικές τάσεις στις συνδέσεις. Ωστόσο, τα εγκάρσια δοκάρια υπόκεινται σε διαφορετικά είδη φορτίων, οπότε η κατάσταση εκεί είναι πιο περίπλοκη.
Ολόκληρος σωλήνας. Ένας ενιαίος σωλήνας είναι πιο αξιόπιστος από έναν αποσπώμενο, αλλά το ισχυρό ρεύμα μπορεί να σπάσει οτιδήποτε, οπότε δεν υπάρχει λόγος να στερηθεί κανείς την άνεση.
Αποσπώμενα εγκάρσια δοκάρια. Ο λόγος για την εμφάνιση αυτών των δοκαριών σχετίζεται με την άνεση και τις αυστηρότερες απαιτήσεις για τη μεταφορά αποσκευών. Πολλοί ταξιδιώτες έχουν επιλέξει αυτή τη λύση, καθώς ο μπόγος με τα κουπιά και τον σκελετό γίνεται πιο κοντός και χωράει ευκολότερα σε μια τρίτη θέση. Αυτή η επιλογή δυσκολεύει λίγο τη συναρμολόγηση, ενώ υπάρχει και ο κίνδυνος να κοπούν οι βίδες σε τυχόν εμπόδια που προεξέχουν από το νερό.
Γενικά, αυτή η σχεδίαση έχει καταστεί δημοφιλής, και στα υδάτινα δρομολόγια βλέπει κανείς όλο και πιο συχνά σκάφη με αποσπώμενα εγκάρσια δοκάρια. Μερικοί ταξιδιώτες είχαν την ιδέα να μεταφέρουν τα σημεία σύνδεσης από το κέντρο πιο κοντά στον πλωτήρα, όπου το φορτίο στον σκελετό είναι μικρότερο.
Καθίσματα
Ο αριθμός των καθισμάτων, ιδανικά, ισούται με τον αριθμό των κουπιστών και είναι πολλαπλάσιος του δύο, καθώς το πλήρωμα κατανέμεται ισότιμα στους δύο πλωτήρες. Ωστόσο, υπάρχουν και εναλλακτικές: στο «Λετονικό» διθέσιο μοντέλο, τα καθίσματα βρίσκονται ανάμεσα στους πλωτήρες.
Σε πιο χαλαρές διαδρομές, οι επιβάτες μπορούν να κάθονται σε σακίδια. Στις πιο απαιτητικές διαδρομές, η θέση του κουπιστή πρέπει να εξασφαλίζει ασφάλεια και άνεση· γι’ αυτό τα καθίσματα είναι είτε προσαρτημένα στο εξωτερικό ύφασμα είτε στερεώνονται σταθερά στη θέση τους.
Μούδιασμα ποδιών στη στάση του γονάτου - ένα άλυτο πρόβλημα στις διαδρομές με καταμαράν. Στα ήρεμα τμήματα του ποταμού, υπάρχει η δυνατότητα να ξεκουραστεί κανείς τεντώνοντας τα πόδια, αλλά μερικές φορές είναι δύσκολο μέχρι και να βγει κανείς στην όχθη.
Η άνεση είναι υποκειμενική για κάθε χρήστη καταμαράν, αλλά ένα πράγμα είναι σίγουρο: το κάθισμα πρέπει να είναι αρκετά ψηλό ώστε να μειώνεται η πίεση στα γόνατα.
Στα αθλητικά καταμαράν, υπάρχουν δύο τύποι καθισμάτων: «πολυβόλα» και τα πιο διαδεδομένα φουσκωτά:
- «Πολυβόλα». Αυτό το απροσδόκητο όνομα προήλθε από το στήριγμα που μοιάζει με τρίποδο πολυβόλου. Η κατασκευή είναι αρκετά βολική, δε ξεφουσκώνει σε ακατάλληλη στιγμή, αλλά δεν είναι ευρέως διαδεδομένη και θεωρείται εξωτική.
- Φουσκωτά καθίσματα ή πάγκοι. Είναι πιο δημοφιλή, απλούστερα στη συναρμολόγηση και βολικά, με μόνο ένα μειονέκτημα - αν πέσει τυχαία το κάλυμμα της βαλβίδας, το κάθισμα ξεφουσκώνει. Ωστόσο, αυτό είναι σπάνιο και γενικά αυτή η λύση αποδεικνύεται εξαιρετική.
Φουσκωτό κάθισμα
Υποστηρίγματα γονάτων. Αυτά είναι απαραίτητα μέρη των καθισμάτων, καθώς κρατούν τον κουπιστή στη θέση του, εμποδίζοντάς τον από το να πέσει και διευκολύνοντας το έργο του κουπιού. Στηρίζονται στη βάση του σκελετού με ελεύθερο άκρο και προσαρμόζονται ανάλογα με τις ανάγκες και το μέγεθος του χρήστη.
Στα καταμαράν της εταιρείας «Belraft» υπάρχει ακόμη και διπλό λουρί σε κάθε πλευρά, αλλά μόνο άτομα με ύψος πάνω από τον μέσο όρο θα μπορέσουν πραγματικά να εκτιμήσουν αυτή την άνεση.
Δεσμευτικοί ιμάντες. Μπορούν να συγκρατήσουν το πόδι σε διάφορα σημεία: κάποιοι προτιμούν να βρίσκονται όσο το δυνατόν πιο κοντά στο σώμα, ενώ άλλοι προτιμούν τη στήριξη στο μέσον του μηρού. Τέτοιες λεπτομέρειες είναι υποκειμενικές, και κάθε αθλητής ρυθμίζει τους ιμάντες σύμφωνα με τις ανάγκες του. Ευτυχώς, οι κατασκευαστές καταμαράν αφήνουν αυτή την επιλογή στους χρήστες.
Κουπιστές στο καταμαράν σε στάση γονάτων
Ένα πρόσθετο εξάρτημα στα υποστηρίγματα είναι η αγκράφα ταχείας αποδέσμευσης, όπως στα μοντέλα της «Raftmaster». Αυτή είναι χρήσιμη ώστε να απελευθερωθεί κανείς γρήγορα σε περίπτωση ανατροπής, αν οι ιμάντες πιαστούν σε άλλον εξοπλισμό.
Πρόσθετες λεπτομέρειες
Τα καταστρώματα ή οι τέντες είναι κοινά σε πολλά βαριά μοντέλα, και έχω δει ακόμα και σκηνές στα καταστρώματα. Επίσης, είναι απαραίτητες οι υδατοστεγείς τσάντες για αποσκευές.
Σκηνή σε καταμαράν
Η δυνατότητα τοποθέτησης πανιού και αφαιρούμενου κινητήρα θα ήταν χρήσιμη. Εν ολίγοις, η εξέλιξη δεν έχει όρια, και όσο υπάρχουν καταμαράν, θα συνεχίσουν να εξελίσσονται οι κατασκευές τους. Δημιουργία ενός καθολικού σκάφους, κατάλληλου για όλους τους τύπους πλεύσης, είναι μάλλον δύσκολο να επιτευχθεί, αλλά τα υπάρχοντα μοντέλα έχουν όλες τις πιθανότητες να γίνουν καλύτερα.
