Διάσημοι σέρφερ - στην κορυφή της ζωής και των κυμάτων

Διάσημοι σέρφερ Ποιος από τους αναβάτες είναι διάσημος και για ποιο λόγο, πώς σημειώθηκαν νίκες σε εντυπωσιακά κύματα, ποια δύναμη καθοδηγούσε τους κατακτητές – όλα αυτά στο αφήγημά μας.

Το σέρφινγκ, στο οποίο ο άνθρωπος προκαλεί το φοβιστικό και απρόβλεπτο στοιχείο της φύσης, προσελκύει και διαμορφώνει ξεχωριστούς ανθρώπους.

Η ιστορία του ακραίου αθλητισμού είναι γεμάτη υπερβάσεις, τραγωδίες, ρεκόρ και τις μεγαλύτερες θριαμβευτικές στιγμές των νικητών.

Ντιουκ Καχανάμοκου

Ντιουκ Καχανάμοκου Το πρώτο ρεκόρ στο χώρο του σέρφινγκ συνδέεται με το όνομα του Αμερικανού χαβανικής καταγωγής Ντιουκ Καχανάμοκου .

Το 1917, κατέκτησε το θρυλικό κύμα που υψώνεται πάνω από τον ύφαλο κοντά στις ακτές του Kalehuawehe στο χαβανέζικο νησί Oahu, κάνοντας σερφ για πάνω από ένα χιλιόμετρο!

Ο όμορφος αθλητής εργαζόταν ως ναυαγοσώστης στην Καλιφόρνια και το 1925 έσωσε οκτώ ψαράδες από ένα αναποδογυρισμένο σκάφος, χρησιμοποιώντας μόνο τη σανίδα του.

Το γεγονός αυτό χαρακτηρίστηκε ως η υψηλότερη πράξη ανθρωπισμού.

Το όνομά του συμπεριλήφθηκε στη Λίστα Διασημοτήτων των Ολυμπιακών Αγώνων των ΗΠΑ.

Μεγάλα κύματα

Μεγάλο κύμα Η οδήγηση γιγάντιων κυμάτων στον ωκεανό – η κορυφή του ακραίου σέρφινγκ.

Τα μεγάλα κύματα είναι επικίνδυνα λόγω της πιθανότητας τρομακτικών πτώσεων, οδυνηρών πληγμάτων από την υδάτινη μάζα, - παρόμοια με μερικές από τις “αξιοθέατα” της Ιρλανδίας . Διαβάστε αν υπάρχει κάτι αντίστοιχο στο Σαν Σεμπαστιάν στην Ισπανία .

Ο αθλητής γλιστράει κάτω από το κύμα με ταχύτητα που φτάνει τα 80 χλμ/ώρα, καταδιωκόμενος από μια τεράστια υδάτινη μάζα.

Τα γιγάντια κύματα που κινούνται γρήγορα είναι θανάσιμα επικίνδυνα, απαιτούν ιδιαίτερες δεξιότητες από τους ακραίους σέρφερ και βάζουν τον άνθρωπο στα όρια των ικανοτήτων του.

Τα τελευταία χρόνια, δεκάδες τολμηροί έχασαν τη ζωή τους, πολεμώντας με τα τεράστια κύματα.

Γιγάντια κύματα του νησιού Οάχου

Makaha

Ακτή Oaxy Η ονομασία των κυμάτων Makaha, στη δυτική ακτή του νησιού Oahu, μεταφράζεται από τα χαβανέζικα ως «άγρια, μανιασμένα».

Οι Χαβανέζοι Τζορτζ Ντάουνινγκ και οι φίλοι του για 10 χρόνια εξασκούσαν τις δεξιότητές τους στον χειρισμό των ψηλών κορυφών με ξύλινες σανίδες μήκους 3–4 μέτρων.

Το 1953 κατέκτησαν ένα κύμα ύψους 9 μέτρων στον κόλπο Μακάχα.

Η είδηση έκανε αίσθηση για τους Καλιφορνέζους σέρφερ.

Το 1969, ο Αμερικανός Γκρεγκ Νολλ κατέβηκε την υψηλότερη κορυφή στον κόλπο Μακάχα.

Sunset Beach

Σάνσετ Μπιτς Στη βόρεια ακτή του Oahu βρίσκονται αρκετά σερφ-σποτ κοντά το ένα στο άλλο, όπου εμφανίζονται γιγάντια κύματα: Sunset Beach, Waimea, Banzai Pipeline, Log Cabins.

Για καιρό, το σποτ Σάνσετ Μπιτς θεωρούνταν το πιο απαιτητικό στον κόσμο του σέρφινγκ.

Ο επικίνδυνος ηφαιστειακός ύφαλος και οι έξι κορυφογραμμές κυμάτων πάντα προσελκούσαν τους ακραίους κατακτητές.

Το 1939, τα κύματα του Σάνσετ Μπιτς «κατακτήθηκαν» για πρώτη φορά από τους Λόριν Χάρισον, Τζον Κέλι, και Τζεν Σμιθ, χρησιμοποιώντας σανίδες χωρίς πτερύγια .

Η ακτή υπήρξε μάρτυρας πολλών τραγικών γεγονότων.

Το 1943, οι σέρφερ Γούντι Μπράουν και Ντίκι Κρος πCaught ένα γιγάντιο swell και δεν κατάφεραν να φτάσουν στην ακτή λόγω μιας ξαφνικής θύελλας.

Αποφάσισαν να κολυμπήσουν 3 μίλια προς την πιο ασφαλή ακτή Waimea, αλλά ο Μπράουν κατάφερε να επιβιώσει μόνος με υπερ-ανθρώπινη προσπάθεια, ενώ ο 17χρονος φίλος του χάθηκε στη θάλασσα.

Waimea

Waimea Στο αμμώδες σημείο του Waimea Bay, σχηματίζεται ένα γιγάντιο κύμα ύψους έως και 20 μέτρων.

Ο Γκρεγκ Νολλ κατάφερε να σερφάρει στα κύματα Waimea για πρώτη φορά.

Το 1957, ενώ παρατηρούσε το ισχυρό oceanic swell από την ακτή, είπε την ιστορική φράση: «Και τι έγινε, βουτώ!» και μπήκε στο νερό.

Μαζί του ακολούθησαν οι φίλοι του. Τα κύματα Waimea είχαν ύψος 7,5–9 μέτρων, τρομάζοντας ακόμη και τους χαβανέζους σέρφερ.

Ο Γκρεγκ κατέβαινε με μια γιγάντια σανίδα μήκους 9 μέτρων.

Το 1989, ο Τίτους Κινιμάκα, κατά τη διάρκεια ενός σκληρού wipeout, έσπασε το μηριαίο οστό του στη μέση.

Ο Καλιφορνέζος Ντόνι Σόλομον το 1999 δεν κατάφερε να καταδυθεί λόγω της σανίδας που ήταν κολλημένη στα πόδια του.

Ένα θανάσιμο κύμα τον πέταξε πάνω σε υφάλους και ο σέρφερ πέθανε.

Έντι Άικάου

Έντι Άικάου Ο θρυλικός χαβανέζος σέρφερ Έντι Άικάου από το 1968 εργαζόταν ως ναυαγοσώστης στην παραλία Waimea Bay.

Ως ο πρώτος ναυαγοσώστης της περιοχής, ορμούσε θαρραλέα στα τρομαχτικά κύματα και απέτρεπε την απώλεια ανθρώπινων ζωών. Δείτε την τρομακτική ισχύ των κυμάτων στο Πενίς →

Эντί είναι γνωστός ως ο κατακτητής του τεράστιου κύματος της Χαβάης.

Το 1978, κατά τη διάρκεια ενός θαλάσσιου ταξιδιού, το σκάφος άρχισε να μπάζει νερά, και ο Έντι ξεκίνησε προς το νησί που απείχε 19 χιλιόμετρα για βοήθεια με τη σανίδα του.

Το σκάφος διασώθηκε, τον τολμηρό σωτήρα έψαχναν για πολύ, αλλά χωρίς επιτυχία.

Ο γενναίος διασώστης ήταν μόλις 32 ετών.

Η φράση «Ο Έντι θα πήγαινε» έγινε πλέον φράση-σήμα κατατεθέν, απευθυνόμενη στους σέρφερ που δίσταζαν.

Προς τιμήν του Άικάου διοργανώνεται το πρωτάθλημα στον κόλπο Waimea.

Banzai Pipeline

Banzai Pipeline Το επόμενο ρεκόρ του Γκρεγκ Νολ ήταν η νίκη το 1964 στο Banzai Pipeline («σωλήνες Banzai»).

Τον χειμώνα, εδώ σχηματίζονται κύματα ύψους 10 μέτρων.

Τα κύματα μεγαλώνουν κοντά στην ακτή, πάνω από ρηχό κοραλλιογενή ύφαλο.

Αυτό αυξάνει τον κίνδυνο και η ζωή του σέρφερ κρέμεται σε μια κλωστή εδώ.

Το Pipeline είναι ο τόπος θανάτου πολλών επαγγελματιών σέρφερ και φωτογράφων.

Ο Μάικ Στανγκ και ο Γκρεγκ Νολ κολυμπούσαν για δύο ώρες μέχρι το lineup και περίμεναν το ίδιο διάστημα για το κατάλληλο κύμα.

Αργότερα, ο Γκρεγκ είπε πως κατά τη διάρκεια της κατάβασής του αισθάνθηκε σαν να ήταν παγιδευμένος σε έναν σωλήνα και το συνέκρινε με μια πτήση στο κενό μέσα σε διαστημόπλοιο.

Mavericks

Mavericks Στη δεκαετία του 1970, η Καλιφόρνια δεν αναγνωριζόταν ως τόπος μεγάλων κυμάτων, σε αντίθεση με το Κορνουάλη .

Όμως, κοντά στο Half Moon Bay, το χειμώνα παρατηρούνται γιγάντια κύματα Mavericks ύψους έως 25 μέτρων.

Αυτό οφείλεται σε έναν υποβρύχιο βράχο μοναδικού σχήματος που συναντούν τα κύματα στον δρόμο τους.

Αυτά τα υδάτινα τέρατα εμφανίζονται 3 χιλιόμετρα από την ακτή με ταχύτητα 30 χλμ/ώρα. Για να φτάσει κανείς στο lineup, πρέπει να κολυμπήσει για 45 λεπτά ανάμεσα σε βράχους.

Οι λάτρεις του ρίσκου δεν πτοούνται ούτε από τους βράχους, ούτε από το παγωμένο νερό, ούτε από τους καρχαρίες που συχνάζουν εκεί.

Ο πρώτος που κατέκτησε το Mavericks μόνος του ήταν ο 17χρονος ντόπιος Τζεφ Κλαρκ.

Αυτό συνέβη το 1975, με κύματα ύψους 7 μέτρων. Ο μεγαλωμένος στο Οάχου, Σιγκαπουριανής καταγωγής Mark Foo, στις αρχές της δεκαετίας του 1980 εθίστηκε στα μεγάλα κύματα και θεωρούνταν κορυφαίος στον Waimea Bay.

Το 1994, ο Mark Foo πήγε στην Καλιφόρνια. Ένα κύμα Mavericks ύψους 6 μέτρων τον οδήγησε σε πτώση από τη σανίδα.

Ο θάνατος του Foo– ενός ταλαντούχου, 36χρονου ενθουσιώδη και αγαπημένου των φωτογράφων – συγκλόνισε την κοινότητα των σέρφερ.

Ο καταπληκτικός 35χρονος Χαβανέζος Sion Milosky, ένας κύριος των μεγάλων κυμάτων, κάποτε έσωσε μια γυναίκα στο Rocky Point.

Τον Φεβρουάριο του 2011, ο Milosky ανακηρύχθηκε ως ο καλύτερος σέρφερ της χρονιάς. Τον Μάρτιο, πήγε στο Mavericks και τον κατάπιε μια γιγάντια δίνη του κυματοφράγματος της Καλιφόρνιας. Οι ιστορίες αυτών των γενναίων αθλητών αύξησαν τη δημοτικότητα του ακραίου αυτού αθλήματος.

Ken Bradshaw

Ken Bradshaw Ο Αμερικανός εραστής των ακραίων κυμάτων, ειδικός στις μεγάλες καταβάσεις, ευνοούσε τη μεταφορά σέρφερ προς τα κύματα χρησιμοποιώντας τζετ σκι.

Το 1998, ο θρυλικός αθλητής γλίστρησε σε κύμα ύψους 20 μέτρων στο Log Cabins.

Ένας συνεργάτης του Bradshaw θυμήθηκε ότι το σκοτεινό κύμα θυμίζε τη στέγη ενός γιγάντιου σπιτιού, που κατευθυνόταν προς την ακτή. Στην εγγύτητα, έκανε έναν εκκωφαντικό θόρυβο και αφρίζονταν. Η διαφορά ύψους τριών ορόφων έμοιαζε με τρενάκι πάρκου.

Ακολούθησε η κατάκτηση ενός υδάτινου ουρανοξύστη 25 μέτρων στο Sunset Beach.

Αυτό ήταν το παγκόσμιο ρεκόρ εκείνης της εποχής. Οι λήψεις του εντάχθηκαν στην πολυδιαφημισμένη ταινία για σέρφερ «Extreme».

Laird Hamilton

Laird Hamilton Ο Καλιφορνέζος Χάμιλτον εισήγαγε τον tow-in surfing για κύματα-γίγαντες.

Το ρυμουλκούμενο σέρφινγκ διεύρυνε τα όρια των δυνατοτήτων των αθλητών: αυξήθηκε η ταχύτητα μεταφοράς, η προσβασιμότητα σε κύματα οποιουδήποτε ύψους και απόστασης από την ακτή.

Πώς να επιλέξετε σανίδα surf →

Ο Laird διακινδύνευσε τη ζωή του επανειλημμένα.

Αυτό συνέβη στα τέλη της δεκαετίας του 1990, όταν μαζί με την ομάδα του κατέκτησαν τα τεράστια κύματα του Peahi, στη βόρεια ακτή του νησιού Maui των Χαβάης.

Οι Χαβανέζοι παρατήρησαν την ικανότητα αυτού του κύματος να μετατρέπεται ανάλογα με τον καιρό σε έναν φοβερό τέρας και του έδωσαν την ονομασία Jaws («σαγόνια»).

Κύματα ύψους έως και 23 μέτρων και περισσότερο σχηματίζονται στον ύφαλο, κινούνται με τεράστια ταχύτητα 50 χλμ/ώρα, χτυπούν βίαια στους βράχους ύψους 300 μέτρων και σχηματίζουν αφρώδεις χιονοστιβάδες.

Το 2000, ο Hamilton στράφηκε προς το Teahupoo, που βρίσκεται στη νότια ακτή του νησιού της Ταϊτής.

Τα κύματα αυτά ανταποκρίνονται πλήρως στην ονομασία της περιοχής που μεταφράζεται ως «κόβω το κεφάλι».

Συντρίβοντας στον κάθετο ύφαλο σχήματος ημικύκλιου, ο κυματισμός Chopu υψώνεται ξαφνικά και απότομα, διαθέτοντας ένα παχύ κύμα.

Το συγκεκριμένο κύμα χαρακτηρίζεται από απίστευτη δύναμη, μάζα και σφοδρότητα.

Από το 2000, 5 σέρφερ έχουν χάσει τη ζωή τους εδώ, ανάμεσά τους και ο γνωστός επαγγελματίας Ταϊτινός Brice Terea, που έπεσε από την κορυφή κατευθείαν στον ύφαλο.

Ο Laird Hamilton αποκάλεσε το Τέαχουπού «κύμα της χιλιετίας» και εξομολογήθηκε ότι το κατέκτησε χάρη στο παιδικό του όνειρο – να γίνει ο μεγαλύτερος σέρφερ του πλανήτη.

Στα 50 του, το 2014, κατάκτησε ένα κύμα στο Malibu, που δημιουργήθηκε από τον τυφώνα «Mary».

Ρεκόρ της δεκαετίας του 2000

Ρεκόρ σέρφινγκ Ο τραπεζικός ύφαλος του Cortez είναι ένας υποθαλάσσιος ύφαλος στο βόρειο Ειρηνικό Ωκεανό.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, καταγράφηκαν κύματα ύψους έως 27 μέτρα πάνω από την τράπεζα.

Το 2001, μια ομάδα σέρφερ και ρυμουλκών ξεκίνησε για να κατακτήσει αυτά τα γιγάντια κύματα. Ο Μάικ Πάρσονς χρησιμοποίησε ένα ρυμουλκό και κατέβηκε από ύψος 20 μέτρων.

Η επίτευξη καταγράφηκε ως ρεκόρ Γκίνες και ο θριαμβευτής έλαβε το βραβείο Billabong XXL αξίας 66.000 $.

Το 2004, ο Πιτ Καμπρίνχ έκανε σερφ στο Jaws με ύψος 21 μέτρων.

Τέσσερα χρόνια αργότερα, ο Μάικ Πάρσονς κατέγραψε ένα νέο επίτευγμα – 23 μέτρα – κατά τη διάρκεια μιας σφοδρής καταιγίδας στο Cortes Bank, ανανεώνοντας την καταχώρισή του στο Βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες.

Praia do Norte

Praia do Norte Έτσι ονομάζεται το θρυλικό σημείο σερφ στην πόλη Ναζαρέ, στη δυτική ακτή της Πορτογαλίας . Θρυλικά σημεία της Γαλλίας εδώ →

Το χειμώνα, εκεί φτάνουν ισχυρά κύματα από τον Ατλαντικό.

Ένα βαθύ υποθαλάσσιο φαράγγι, κατευθυνόμενο σαν δείκτης προς την πόλη, εστιάζει την ενέργεια των κυμάτων.

Λόγω της συνάντησης με τα ρηχά νερά, σχηματίζεται γρήγορα ένα μοναδικό κύμα ύψους, που μπορεί να υπερβεί τα 33 μέτρα.

Γκάρετ Μακναμάρα

Γκάρετ Μακναμάρα Ο Αμερικανός κατακτητής γιγαντιαίων κυμάτων Garrett McNamara γεννήθηκε το 1967. Ο στόχος της ζωής του ήταν η αναζήτηση μεγάλων και δύσκολων κυμάτων.

• Το 2002, ο Μακναμάρα και ο συνεργάτης του κέρδισαν το βραβείο των 70.000 $ στο Παγκόσμιο Κύπελλο Tow Surfing στην παραλία Jaws στο Maui.

• Την επόμενη χρονιά, στον ίδιο τόπο, ο τολμηρός surfer διέσχισε έναν σωλήνα διαμέτρου 6,1 μέτρων και εξεπλάγη που κατόρθωσε να βγει έξω.

• Το 2007, ο ήρωας πήγε να κατακτήσει τα κύματα κοντά στους παγετώνες της Αλάσκας, για το οποίο γυρίστηκε ένα ντοκιμαντέρ.

• Το 2011, στη Ναζαρέ, με τη βοήθεια ενός ρυμουλκού, ο Γκάρετ κατέβηκε σε ένα κύμα ύψους 23,77 μέτρων. Το ρεκόρ καταγράφηκε στο Βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες.

• Το 2013, ο Μακναμάρα ξεπέρασε το δικό του ρεκόρ, κατεβαίνοντας στη Ναζαρέ σε ένα κύμα 30 μέτρων. Στα βίντεο, το κύμα φαίνεται τρομακτικό – μεγέθους ενός σπιτιού.

Ο Οκτώβριος της ίδιας χρονιάς αποτέλεσε την ημερομηνία ενός ρεκόρ επιτεύγματος για τον 45χρονο Βραζιλιάνο Κάρλος Μπούρλε.

Στην Praia do Norte, ο τολμηρός κατέβηκε από ένα υδάτινο βουνό ύψους 30,5 μέτρων, αλλά κατά την έξοδο παρασύρθηκε από ένα κύμα. Ο Μπούρλε κατέκτησε τα γιγάντια κύματα σε 6 ηπείρους του πλανήτη.

Τους ρέκορντμαν ακολουθεί ο Βρετανός Άντριου Κότον, ο οποίος το 2014 στη Ναζαρέ πέτυχε αποτέλεσμα 24,3 μέτρων.

Οι ρέκορντμαν σέρφερ επεκτείνουν τα όρια των ανθρώπινων δυνατοτήτων, δείχνοντας σπουδαίες αρετές: θάρρος και προθυμία για ρίσκο, αυταπάρνηση και έμπνευση.

Το σερφ μας διδάσκει να θέτουμε υψηλούς στόχους και να ζούμε με απόλυτη αυτοδέσμευση. Ο Λερντ Χάμιλτον είπε ότι πρέπει να φοβόμαστε όχι τον θάνατο, αλλά μια ζωή που ζήσαμε χωρίς νόημα.