دوچرخه‌سواری در زمستان
با فرا رسیدن سرمای پایدار، بسیاری از دوچرخه‌سواران، با آه عمیقی،
دوچرخه‌هایشان را برای زمستان ذخیره می‌کنند
. سفرهای روزانه معمول به سرکار و بازگشت به خانه به بهار موکول می‌شود و چشم‌انداز رفتن با حمل و نقل عمومی برایشان باقی می‌ماند.
اما بعضی از دوچرخه‌سواران از زمستان ناراحت نمی‌شوند — این فصل جدایی از دوچرخه‌شان را به همراه ندارد.
بیش از این، دسته‌ای از علاقه‌مندان به این وسیله نقلیه وجود دارند که فصل سرما را با هیجان انتظار می‌کشند. به جز فرصت‌هایی که برای دوچرخه‌سواری هیجانی باز می‌شود، مسیرهای جدیدی مانند سطح یخ بسته رودخانه‌ها یا جاده‌های گل‌آلود که در تابستان غیر قابل عبور هستند، در دسترس قرار می‌گیرند.
شاید واقعاً ارزش این را داشته باشد که به دوچرخه دوست‌داشتنی خود استراحت ندهید؟ این امر زمانی ممکن است که دوچرخه شما برای استفاده در شرایط زمستان آماده شود.
چگونه دوچرخه کوهستانی انتخاب کنیم دیر یا زود هر دوچرخه‌سواری علاقه‌مند به امتحان یک سراشیبی هیجانی از کوه خواهد شد — با یک دوچرخه کوهستانی. چگونه دوچرخه کوهستانی انتخاب کنیم - این را در وب‌سایت ما بخوانید.
برای موتورسواران، مقاله‌ای در مورد انواع کلاه‌های ایمنی موتورسیکلت و نکات مهم در هنگام خرید موجود است.
“تعویض لاستیک‌های دوچرخه برای زمستان”
لاستیک‌های زمستانی برای دوچرخه
اگر در دوره تابستان در شرایط شهری اغلب از
لاستیک‌های دوچرخه - اسلیک
استفاده می‌کنید، در زمستان باید به‌کلی آن‌ها را فراموش کنید - این لاستیک‌ها برای دوچرخه‌سواری ایمن کاملاً نامناسب هستند.
تعویض لاستیک‌های دوچرخه به لاستیک‌های زمستانی - شرط اصلی تبدیل دوچرخه به وسیله نقلیه چهار فصل است. موافقید که این تقریباً مثل خودروهاست.
اما لاستیک‌های زمستانی با معمولی چه تفاوتی دارند و بر اساس چه معیارهایی باید آن‌ها را انتخاب کنید؟
معمولاً لاستیک‌های زمستانی برای دوچرخه حتی کاملاً از جنس لاستیک نیستند، زیرا چنین موادی در سرمای شدید خاصیت انعطاف‌پذیری خود را از دست می‌دهند. در انتخاب لاستیک‌ها، اگر بدون خار هستند، باید به علامت «Winter» یا صرفاً «W» توجه کنید ــ این لاستیک‌ها از مواد کامپاندی ساخته شده‌اند که ویژگی‌های انعطاف‌پذیری خود را بدون در نظر گرفتن دما حفظ می‌کند.
چه نوع لاستیکی و چه طرح آج لاستیکی بهینه است؟ این بستگی به شرایط پیش‌بینی‌شده استفاده از دوچرخه دارد.
اگر مسیرهای عادی و سفرهای روزانه در مسیر کار و خانه در شرایط یک شهر بزرگ مد نظر باشد، احتمالاً لاستیک‌های نیمه‌اسلیک کراسی به‌طور کامل کافی خواهند بود.
خیابان‌ها به سرعت از برف پاک می‌شوند، سطح جاده به‌ندرت یخ زده است - گرمای حاصل از اگزوز تعداد بسیاری خودرو مانع آن می‌شود. الگوی آج‌های نسبتاً غیرتهاجمی این لاستیک‌ها کمک می‌کند تا روی آسفالت خیس یا برف تازه کم‌عمق دوچرخه‌سواری ایمن باشد و در عین حال، دوچرخه توان مانور و سرعت خود را حفظ کند.اگر برنامه دوچرخه‌سوار شامل گردش‌های زمستانی در خارج از شهر باشد، جایی که پوشش غالب برف متراکم یا نرم است و انتظار مناطق یخ‌زده وجود ندارد، بهتر است از لاستیک‌های گلی استفاده شود. آج‌های بلند و فاصله‌دار این لاستیک‌ها از پرشدن توسط برف جلوگیری کرده و تماس خوب با سطح فراهم می‌کنند.
اما بسیاری از علاقه‌مندان به دوچرخه‌سواری به چنین شرایط “مناسب” اکتفا نمی‌کنند — آن‌ها ترجیح می‌دهند در برف، یخ و سطوح یخ‌زده رودها یا دریاچه‌ها دوچرخه‌سواری کنند. در این مورد، استفاده از لاستیک‌های پایه‌دار شاخک‌دار اجتناب‌ناپذیر است. برای سفرهای بسیار هیجانی به لاستیک‌هایی نیاز دارید که الگوی آج تهاجمی شبیه به لاستیک‌های گلی دارد ولی مجهز به چهار ردیف خار فلزی باشد که تعداد آن‌ها بین 240 تا 360 متغیر است.
لاستیک‌های زمستانی برای شرایط شهری نیز وجود دارند، اگر خیابان‌های شهر اغلب پوشیده از برف فشرده یا یخ باشند. این نوع لاستیک‌ها شبیه نیمه‌اسلیک کراسی هستند، اما 100 تا 200 خار در دو ردیف بر روی آن‌ها نصب شده است.
چند نکته در مورد فرم خارهای لاستیک، زیرا آن‌ها می‌توانند متفاوت باشند. خارهایی با نوک تیز، کمی گرد شده، و حتی تقریباً تخت وجود دارند. اگر بخش زیادی از مسیر روی خیابان‌های آسفالتی باشد، خارهای بیش از حد تیز و بیرون‌زده به دوچرخه پایداری کافی نمی‌دهند و خود خارها سریعاً ساییده می‌شوند.
فراموش نکنید که هر لاستیک دارای میخ به مدت مشخصی به آب‌بندی نیاز دارد. 50–100 کیلومتر عبور، با فشار کمی کمتر از حد معمول در لاستیک‌ها توصیه می‌شود. در این مدت، سرعت حرکت نباید زیاد باشد؛ حداکثر تا 15 کیلومتر بر ساعت، و باید از ترمزهای ناگهانی یا برخورد با موانع پرهیز کرد. در حالت ایده‌آل، پس از آب‌بندی، باید لاستیک‌ها را جابه‌جا کرد – در این صورت آب‌بندی کامل می‌شود، و تمام محدودیت‌های سرعت و مسیر برداشته خواهند شد.
Комплект для электровелосипеда برای این که هر دوچرخه‌سوار بتواند دوچرخه خود را به موتور الکتریکی تجهیز کند، تولیدکنندگان انواع مختلفی از کیت‌های دوچرخه الکتریکی را ارائه می‌دهند. مقاله ما به شما کمک می‌کند تا به‌راحتی از میان این انواع مختلف انتخاب کنید.
توصیه‌های لازم برای شروع اسکیت‌سواری در اینجا قابل دسترسی است . نحوه خرید اولین اسکیت و یادگیری راندن با آن.
“ساخته شده با دست”
لاستیک زمستانی دوچرخه ساخته شده به دست خود
لاستیک خوب برای دوچرخه در فصل زمستان قیمت بالایی دارد. به همین دلیل، افراد با تجربه از روش خاص خود برای میخ‌گذاری لاستیک تابستانی “تند” استفاده می‌کنند:
در این روش، معمولاً از پیچ‌هایی با قطر 4.2 میلی‌متر، سر پهن و به طول 13 میلی‌متر به عنوان عنصر اصلی استفاده می‌شود.
پس از علامت‌گذاری دقیق بر روی نقاط برجشته لاستیک، پیچ‌ها از داخل لاستیک بسته می‌شوند و با چسب خوب (مثلاً «88») ثابت می‌شوند.
سپس، داخل لاستیک به‌عنوان یک لایه محافظ، یک تیوب کهنه چسبانده شده، چرخ مونتاژ می‌شود، تا فشار حداکثر باد می‌شود و به مدت یک یا دو روز در این حالت باقی می‌ماند.
نوک‌های تیز پیچ‌ها که بیش از حد بیرون زده‌اند، سوهان زده می‌شوند تا فقط 2-3 میلی‌متر بالاتر از سطح لاستیک باقی بمانند.
همه چیز آماده است! می‌توانید مسیرهای زمستانی را تجربه کنید.
با این حال، باید اشاره کنیم که این روش تهیه لاستیک زمستانی اگرچه طرفداران زیادی دارد، اما توسط حرفه‌ای‌ها به شدت مورد انتقاد قرار می‌گیرد.
مهارت حرفه‌ای تولیدکنندگان بزرگ در رعایت دقیق هندسه میخ‌گذاری لاستیک، در شرایط خانگی امکان‌پذیر نیست.
برای تکمیل بحث مربوط به لاستیک‌ها، چند نکته مهم دیگر:
در شرایط زمستانی، باید به فشار در لاستیک‌ها دقت کرد – فشار آن‌ها باید کمتر از تابستان باشد؛ زیرا لاستیک‌های پر باد نمی‌توانند چسبندگی مناسبی با جاده فراهم کنند. هرچند، فشار بیش از حد کم نیز مناسب نیست؛ زیرا باعث فرسایش سریع لاستیک می‌شود.
هنگام نصب لاستیک، باید حتماً به جهت چرخش توجه کنید. طرح آج و میخ‌گذاری لاستیک برای جهتی خاص طراحی شده است. اشتباهی که در تابستان گاهی قابل قبول است، می‌تواند در زمستان به رفتار غیرقابل پیش‌بینی دوچرخه در مسیر لغزنده منجر شود.
آماده‌سازی دوچرخه برای زمستان
دوچرخه زمستانی
نصب لاستیک زمستانی بر روی دوچرخه به معنای آماده بودن کامل آن برای استفاده نیست. همچنان نکات مهم دیگری وجود دارد:
در دماهای پایین، برف و یخ، کارایی ترمزهای نوع لبه‌ای کاهش می‌یابد – لنت‌ها به سادگی بر روی حلقه یخی می‌لغزند. دوچرخه زمستانی به طور حتم باید دارای ترمزهای دیسکی باشد.
اگر دوچرخه دارای کمک‌فنرهایی از نوع الاستومر باشد، باید آماده بود که عملکرد آن‌ها در طی دوره زمستانی حداقل شود. مواد پلاستیکی یا لاستیکی در سرما سخت می‌شوند و دوچرخه نیمه‌سخت به یک دوچرخه کاملاً سخت تبدیل می‌شود. کمک‌فنرهای بادی یا هیدرولیکی باید کیفیت خود را حفظ کنند، ولی نیاز به پوشش مناسب در برابر گرد و خاک دارند.
دید در جاده‌های زمستانی به شدت کاهش می‌یابد. این امر به دلیل کوتاه بودن روز، بارش برف و همچنین یخ‌زدگی یا کثیفی شیشه خودروها است. برای ایمنی خود، بهتر است به نصب چراغ‌ها و چراغ‌های چشمک‌زن اضافی در قسمت جلو و عقب دوچرخه فکر کنید. خوب است دوچرخه‌سوار نیز لباسی با رنگ‌های روشن و عناصر بازتاب‌دهنده نور بپوشد یا این عناصر را به لباس خود اضافه کند.
هرچند دوچرخه‌تان را برای زمستان آماده کنید، احتمال زمین خوردن در این فصل بیشتر است. این بدان معناست که یکی از لوازم مهم لباس زمستانی دوچرخه‌سوار باید وسایل ایمنی مانند: کلاه ایمنی، دستکش و محافظ برای مفاصل دست و پا باشد.
یادگیری حرکات نمایشی با دوچرخه می‌خواهید حرکات نمایشی با دوچرخه یاد بگیرید؟ كار خود را با “ویلی” - رانندگی روی چرخ عقب آغاز کنید و دوستان‌تان را شگفت‌زده کنید.
داستانی جالب درباره اتوجیروها را از دست ندهید. می‌دانید آن‌ها چه هستند؟
چالش‌های “دوچرخه‌سواری زمستانی”
دوچرخه‌سواری در زمستان
در فصل زمستان، تأثیرات منفی خارجی بر روی اجزا و قطعات دوچرخه به شدت افزایش می‌یابد. تغییرات دمایی، رطوبت بالا و مواد شیمیایی روی جاده‌ها – همه این موارد به سرعت باعث فرسایش قطعات می‌شوند.
نگهداری دوچرخه در محیطی بسیار گرم توصیه نمی‌شود. هنگام بیرون رفتن به هوای سرد یا بازگشت به داخل، به دلیل انبساط حرارتی مواد، رنگ و روکش بدنه آسیب می‌بیند که این موضوع باعث زنگ‌زدگی سریع فلز می‌شود. این فرآیند با وجود نمک یا سایر مواد شیمیایی موجود در جاده‌ها تشدید می‌شود. این مسئله به‌ویژه برای مدل‌هایی با فریم فلزی صدق می‌کند، که باید به طور مداوم وضعیت آن‌ها را نظارت کنید، از آلودگی و علائم زنگ پاک کنید و در صورت لزوم رنگ‌آمیزی کنید.
هنگام دوچرخه‌سواری بر روی برف یا گل ذوب‌شده، زنجیر و تجهیزات دنده به سرعت با آلودگی پر می‌شوند. پس از هر سفر زمستانی، ضروری است این قطعات را به طور کامل تمیز کنید و در صورت لزوم روغن‌کاری کنید.
کابل‌ها را فراموش نکنید – آن‌ها نیز ممکن است با آلودگی مسدود شوند. علاوه بر این، در هوای سرد روغن موجود در آن‌ها ممکن است کمی سفت شود – در هنگام ترمز گرفتن یا تعویض دنده باید این موضوع را در نظر بگیرید.
مواردی نیز وجود دارد که در دمای پایین، واشرهایی که بر روی توپی‌ها قرار دارند، سخت می‌شوند و آلودگی و رطوبت به داخل نفوذ می‌کند. اگر به‌طور منظم این قطعه باز نشده و تمیز و روغن‌کاری نشود، بلبرینگ‌ها به سرعت از کار خواهند افتاد.
به طور خلاصه، دوچرخه‌سواری در زمستان نه تنها نیازمند آمادگی کامل برای هوای سرد است بلکه به توجه بیشتری به وضعیت دوچرخه در طول استفاده نیز نیاز دارد. تنها در صورت رعایت این موارد می‌توانید با موفقیت این فصل نه‌چندان مساعد را پشت سر بگذارید.
