خرید اسنوبرد جدید

خرید اسنوبرد جدید جایی که برف کافی وجود داشته باشد، می‌توانید اسکی، کوهنوردی یا ورزش هیجان‌انگیز اسنوبرد را امتحان کنید. این ورزش به‌تازگی در روسیه جا افتاده است، اما به دلیل هیجان، سرعت و تفریح، به‌ویژه میان جوانان، محبوبیت بالایی پیدا کرده است. به همین دلیل، بسیاری از فروشگاه‌های تخصصی در سراسر کشور باز شده‌اند که تجهیزات و تخته‌های اسنوبرد را ارائه می‌دهند.

برای افراد حرفه‌ای انتخاب از میان انواع مختلف این تجهیزات دشوار نیست، اما یک تازه‌کار برای انتخاب چه باید بکند؟

نکاتی که باید درباره تخته‌های اسنوبرد بدانید

چه اسنوبردی انتخاب کنیم نکته اول این است که در ورزش اسنوبرد، سبک‌های مختلفی از سواری وجود دارد. همین سبک‌ها نوع تخته‌ای که باید انتخاب شود را تعیین می‌کنند. این سبک‌ها چه هستند؟

• ورزشی – سبکی مشابه اسکی آلپاین که شامل اسلالوم، بردرکراس، اسلالوم بزرگ و موارد دیگر است.

• فری‌راید – سواری آزاد روی شیب‌های خام و آماده‌نشده.

• فری‌استایل – سواری با استفاده از حرکات آکروباتیک مختلف، که در مسیرهای آماده انجام می‌شود.

• سبک سخت (رسینگ) – برای سواری سریع روی مسیرهای آماده با استفاده از تجهیزات خاص طراحی شده است.

لیست فیلم‌های اسنوبردبازها ما لیستی از فیلم‌های درباره اسنوبردبازها را برای شما آماده کرده‌ایم تا لازم نباشد آنها را در اینترنت جستجو کنید.

مطالب عالی درباره مسابقه‌های اکستریم در خارج جاده را این‌جا پیدا کنید. هر آنچه درباره آفرود باید بدانید.

به‌طور کلی، می‌توان سبک‌های مختلف را با یک تخته سواری کرد، اما برای کسانی که به سبک‌های تهاجمی‌تر علاقه دارند، توصیه می‌شود تخته‌های “سخت” انتخاب کنند که مخصوص رسینگ، کاروینگ و اسلالوم طراحی شده‌اند. بنابراین، اولین معیاری که تخته‌ها بر اساس آن متمایز می‌شوند، سختی آنها است.

تخته‌های “نرم” بیشتر مناسب افراد مبتدی هستند. این تخته‌ها به‌ خوبی روی برف سخت نگه نمی‌دارند، اما به‌راحتی روی شیب‌های ساده‌تر سر می‌خورند. این تخته‌ها برای سواری روی برف تازه و نرم عالی هستند. آنها امکان یادگیری حرکات ساده و پرش‌ها را فراهم می‌کنند و کنترل آسان‌تری دارند.

اما برای دور زدن‌های تیز و برش‌دار که در کاروینگ مرسوم است، تخته‌ نرم مناسب نیست.

هرچه تخته سخت‌تر باشد، به مهارت بیشتری برای کنترل نیاز دارد.

سخت‌ترین انواع اسنوبرد برای سواری سریع، آکروباتیک و سبک‌هایی مانند رسینگ، کاروینگ و بردرکراس طراحی شده‌اند.

انتخاب اندازه اسنوبرد

پارامترهای بعدی که هنگام انتخاب اسنوبرد باید مدنظر قرار دهید، قد و وزن اسنوبردباز است. بر اساس این معیارها، باید طول تخته را انتخاب کنید.

جدول اندازه‌های اسنوبرد بر اساس قد

همچنین باید به یاد داشت که طول تخته بسته به سبک سواری متفاوت است: برای فری‌راید تخته‌ای کمی بلندتر و برای فری‌استایل تخته‌ای کوتاه‌تر مناسب‌تر است.

اشکال مختلف تخته‌های اسنوبرد

سه نوع اصلی تخته‌های اسنوبرد وجود دارد:

1. اسنوبرد Directional Directional – تخته‌هایی که نوک آنها بلندتر از دم است و از مواد نرم‌تر ساخته می‌شود. این نوع تخته‌ها برای سواری روی شیب‌های خام مناسب هستند. همچنین این شکل برای تخته‌های سخت رسینگ استفاده می‌شود. جای پای این تخته‌ها معمولاً ۲۵ تا ۳۵ میلی‌متر به سمت دم جابجا شده است.

2. اسنوبرد Twin Tip Twin Tip – تخته‌هایی که نوک و دم آنها کاملاً متقارن و از مواد یکسان ساخته شده و دارای سختی یکسان هستند. این تخته‌ها برای سواری به صورت رو به عقب بسیار مناسب هستند. جای پای این تخته‌ها دقیقاً در مرکز قرار دارد.

3. Twin-Tip Directional – تخته‌ای متقارن که نوک و دم آن دارای سختی‌های متفاوتی است. این نوع تخته یک گزینه میانجی است.

پیست اسکی آبزاکوو شرح پیست اسکی آبزاکوو را در وب‌سایت ما بخوانید.

برای کسانی که قصد خرید دوربین دوچشمی دارند، این صفحه مفید خواهد بود. در آن توصیف شده که دوربین‌های دوچشمی چه انواعی دارند و به چه معیارهایی در خرید باید توجه کرد.

همچنین توضیحات مربوط به مرکز اسکی افسانه‌ای دمبای را از دست ندهید. برای افرادی که تازه با اصول اولیه اسنوبرد آشنا می‌شوند، بهتر است تخته‌های کلاسیک با Directional-فرم را انتخاب کنند. اما اگر قصد دارید به صورت عقب جلو اسکی کنید، می‌توانید ریسک کنید و تخته‌ای با فرم Twin-Tip Directional انتخاب کنید.

عمر مفید یک تخته اسنوبرد در استفاده فشرده تقریباً یک تا یک و نیم سال است. بنابراین نگران این نباشید که سطح مهارت شما پیشرفت کند و تخته‌ای «ساده» باقی بماند؛ در هر صورت نیاز به تعویض آن خواهید داشت.

شعاع جانبی تخته اسنوبرد

شعاع جانبی تخته اسنوبرد این اصطلاح به ترکیب ابعاد نوک، کمر و انتهای تخته اشاره دارد. این شعاع دایره‌ای است که با انحنای لبه جانبی تخته مطابقت دارد. هر قدر این شعاع کمتر باشد، تخته مانورپذیری بیشتری دارد و شعاع چرخش کمتری خواهد داشت، که منجر به سبک اسکی دقیق‌تر می‌شود.

برای کسانی که تازه شروع به اسکی کرده‌اند، این ویژگی چندان اهمیت ندارد. این ویژگی بیشتر برای کسانی که سبک هالف‌پایپ را ترجیح می‌دهند اهمیت دارد.

علاوه بر این، باید توجه داشت که هرچقدر انحنای «کمر» تخته عمیق‌تر باشد، فضای کمتری برای جای‌گیری پا بر روی آن وجود خواهد داشت و همه اسنوبردبازان نمی‌توانند پای خود را روی چنین تخته‌ای جا دهند.

اندازه پای اسکی‌باز معیاری برای تعیین عرض مناسب تخته است.

اگر عرض تخته کافی نباشد، پاها هنگام اسکی به برف گیر می‌کند و مزاحمتی ایجاد می‌شود. از طرف دیگر اگر تخته بیش از حد عریض باشد، چرخش‌ها و مانور دادن دشوارتر خواهد شد.

برای سبک اسکی‌های سرعتی، تخته‌های باریک انتخاب می‌کنند؛ اما برای فری‌راید، تخته‌های عریض‌تر گزینه بهتری هستند، زیرا سطح بیشتری دارند و احتمال فرود موفقیت‌آمیز پس از پرش را افزایش می‌دهند.

با این حال، عرض بیش‌ از حد نیز مناسب نیست؛ تخته‌ای که بیش از حد عریض باشد، لذت اسکی را کاهش می‌دهد. بهترین حالت این است که هنگام ایستادن روی تخته، کفش‌ها حدود 1 تا 1.5 سانتی‌متر از لبه تخته بیرون بزنند. چنین اندازه‌ای ایده‌آل در نظر گرفته می‌شود.

انعطاف‌پذیری اسنوبرد

انعطاف‌پذیری اسنوبرد تخته‌های با انعطاف‌پذیری آسان - Easyflex - به دلیل نازکی در قسمت زیر کفش و کاهش ضخامت چوب از کمر به سمت نوک و انتها، به راحتی در سرعت کم یا بدون فشار زیاد چرخش انجام می‌دهند. این خصوصیت، آن‌ها را مناسب برای مبتدیان می‌کند؛ زیرا کنترل راحتی دارند.

تخته‌هایی با انعطاف متوسط - Midflex - دارای یک لایه چوب ضخیم‌تر در زیر کفش هستند، اما به سمت نوک و انتها نیز نازک‌تر می‌شوند. این گزینه برای فری‌استایل ایده‌آل است، زیرا امکان سرعت پایدار و چرخش‌های ساده را فراهم می‌آورد.

انعطاف کامل - Fullflex - در تخته‌هایی دیده می‌شود که چوب زیر کفش ضخیم است، در حالی که کمر نازک و قابل انحنا است. این تخته‌ها برای اجرای حرکات نمایشی در فری‌راید طراحی شده‌اند.

اتصالات اسنوبرد: نرم یا سفت؟

اتصالات اسنوبرد اتصالات اسنوبرد باید به صورت نرم یا سفت انتخاب شوند.

اتصالات سفت کفش را در بخش‌ پنجه و پاشنه ثابت می‌کنند. این طراحی بیشترین فشار را در این دو نقطه به کفش وارد می‌کند و با دیگر نواحی کفش و پا تعامل ندارد. چنین اتصالاتی بر روی تخته‌های سخت نصب می‌شوند.

اتصالات نرم سطح بیشتری از تماس با کفش دارند. این نوع اتصالات شامل یک پلتفرم هستند که تسمه‌های بالا و جلو، پشتی پاشنه و قطعات پشتی دیگر در آن جا می‌گیرند. بهتر است اتصالاتی با سختی کم و طراحی ارگونومیک انتخاب شوند.

همچنین اتصالات step-in نیز وجود دارند که بدون نیاز به استفاده از دست باز و بسته می‌شوند. هر چند همیشه راحت نیستند، زیرا ورود برف به داخل این اتصالات می‌تواند در عملکرد آن‌ها اختلال ایجاد کند و همچنین نیروی منتقل شده به کناره تخته همیشه به طور مطلوبی منتقل نمی‌شود.

برای مبتدیانی که تازه شروع به یادگیری اسنوبرد می‌کنند، بهتر است تخته‌هایی با اتصالات نرم انتخاب کنند، زیرا این نوع اتصالات نه تنها پا را به خوبی ثابت می‌کنند، بلکه حس ایمنی و پایداری بیشتری نیز فراهم می‌کنند.

لباس حرارتی برای ورزش برای داشتن استراحت فعال در زمستان، مهم است که به درستی لباس بپوشید. در وب‌سایت ما می‌توانید مطلع شوید که چه لباس حرارتی برای ورزش مناسب‌تر است.

با وجود اینکه بلاروس دارای زمین‌های مسطح است، اما دارای مراکز اسکی عالی و همچنین ارزان قیمت است. اطلاعات بیشتر در این صفحه .

چکمه‌های اسنوبرد – چگونه انتخاب کنیم؟

چکمه‌های اسنوبرد هیچ چیزی بدتر از کفش ناراحت نیست - همه از این موضوع مطلع هستند. و این موضوع در اسنوبرد بیش از هر زمان دیگری اهمیت پیدا می‌کند. بنابراین، اولین موردی که در انتخاب کفش برای اسکی باید مورد توجه قرار بگیرد، راحتی آن است.

کفش نباید باعث تاول شود یا دور پا لق بزند. همچنین، نباید پاشنه را به طور سختی ثابت کند. بهترین حالت این است که لایه داخلی کفش ضدآب باشد ولی قابلیت عبور هوا داشته باشد – چرا که استفاده از کفش خیس توصیه نمی‌شود.

بهتر است مدلی انتخاب کنید که بخش داخلی کفش با فرم پای اسنوبردباز تطبیق پیدا کند.

چکمه‌های مخصوص تخته‌های نرم و سخت از لحاظ طراحی متفاوت هستند.

چکمه‌های سخت در طراحی و مکانیزم بسیار شبیه به چکمه‌های اسکی هستند.

به طور کلی، می‌توانید از چکمه‌های اسکی برای اسنوبرد استفاده کنید، اما تطابق آن‌ها با تخته مورد نظر دشوارتر است. به همین دلیل، بهتر است چکمه‌ها و تخته را به صورت همزمان تهیه کنید، تا بتوانید هر دو را بر اساس نیاز خود انتخاب کنید.