این چه عشقی به اسکیت‌برد است که نه در برف و نه در باران نمی‌توان بدون آن زندگی کرد! روزی هوای نامساعد را می‌توان زمان تولد تخته کوچک تمرینی برای انگشتان دست دانست. خالق این اختراع جالب که فینگر‌برد نامیده می‌شود، یک پسر اهل کالیفرنیا به نام استیون اشر است. او نه تنها توانست از اختراع خود مجوز ثبت اختراع بگیرد، بلکه آن را در سرتاسر جهان گسترش داد.
اما فینگر‌برد چیست؟ این یک نوع ورزش است که نیاز به تجهیزات خاصی دارد تا انگشتان دست جایگزین پاها در اسکیت‌برد شوند. ابزار این ورزش یک تخته کوچک است که تقریباً بین ۲۶ تا ۳۶ میلی‌متر عرض و ۹۵ تا ۱۰۱ میلی‌متر طول دارد و روی چرخ‌های کوچکی حرکت می‌کند. این تخته کوچک که از نظر ظاهری به اسکیت‌برد شباهت دارد و از نظر عملکرد به آن نزدیک است، به‌طور ماهرانه‌ای با انگشت میانی و اشاره کنترل می‌شود و حرکات مختلف و گاهی پیچیده‌ای را انجام می‌دهد.
چگونه روی اسکیت‌برد حرکت کنیم مقاله دیگری درباره چگونگی حرکت کردن روی اسکیت‌برد را مطالعه کنید.
برای کسانی که به دنیای اسرارآمیز غارها علاقه‌مند هستند، روایتی درباره مشهورترین غارهای کشورهای شوروی سابق آماده کرده‌ایم.
اسکیت مینیاتوری برای انگشتان
اسکیت کوچک برای انگشتان
اکنون بسیاری از شرکت‌ها ابزار فینگر‌برد را در اندازه‌ها و مدل‌های مختلف تولید می‌کنند. برای ساخت تخته (دک) از پلاستیک و چوب استفاده می‌کنند. اما اعتقاد بر این است که تخته‌های پلاستیکی برای مبتدیان مناسب‌تر هستند، در حالی که تخته‌های چوبی که از نظر کیفیت بالاترند، نماد حرفه‌ای بودن هستند. این تخته‌ها امکان انجام حرکات پیچیده‌تر و پیشرفت را فراهم می‌کنند.
برای تمرین با فینگر‌برد، علاوه بر تخته (دک)، تجهیزاتی مانند تعلیق نیز وجود دارد که شامل پایه (پلتفرم)، فوم‌ها با سطوح مختلف سختی، پیچ‌ها و مهره‌ها برای اتصال تخته و چرخ‌ها است. چرخ‌ها از پلاستیک یا پلی‌یورتان ساخته شده‌اند. این قطعات بخش‌های اصلی یک فینگر‌برد هستند. علاوه بر این، سطح تخته با پوششی از لاستیک یا سنباده پوشانده می‌شود. یک فینگر‌بردباز واقعی همیشه ابزار خود را با موانع تمرینی یا پارک‌های فینگر تکمیل می‌کند که به آنها برای تمرین حرکات استفاده می‌شود. پارک‌های تمرینی شامل موارد زیر می‌شوند:
- رمپ‌های نیم‌دایره؛
- موانعی مانند پله‌ها، نرده‌ها و نیمکت‌ها که در زندگی روزمره و خیابان‌ها با آنها روبرو می‌شوید؛
- موانع پلاستیکی یا بتنی و استخرهای مدل پارک.
حرکات اصلی روی فینگر‌برد
چگونه حرکات روی فینگر‌برد انجام دهیم
وقتی از زاویه بیرونی به یک فینگر‌بردباز نگاه می‌کنید، به نظر می‌رسد که کاری آسان است: انگشتان را روی تخته قرار دهید، کمی تمرکز کنید و تمام… اما شکست می‌خورید. نگران نباشید؛ انگشتان بدون تمرین نمی‌توانند به سرعت حرکات را فرا بگیرند. یادگیری آسان‌تر است اگر حرکات پایه را تمرین کنید، جایی که محبوب‌ترین حرکت اُلی است – با این حرکت می‌توان روی موانع مختلف پرش کرد.
ابتدا انگشت میانی روی قسمت انتهایی تخته (قسمت خمیده – تیل) قرار می‌گیرد و انگشت اشاره در مرکز مستقر می‌شود. با فشاری سریع و محکم روی تیل، تخته از سطح بلند می‌شود. تقریباً بلافاصله، انگشت اشاره به سمت بالا به طرف نوک تخته (نوز) حرکت می‌کند. واکنش سریع و هماهنگی حرکات انگشتان باید فینگر‌برد را از سطح جدا کرده و به سمت جلو حرکت دهد، تا موانع هدف‌گذاری‌شده (مانند یک خودکار یا ماژیک) را پشت سر بگذارد.
با تمرین مداوم، می‌توان ارتفاعات بیشتری را فتح کرد: پرش به روی اجسام و سر خوردن روی لبه‌های آنها. اگر فینگر‌برد بدون گیر کردن به موانع روی سطح فرود آمد، یعنی اولین مرحله با موفقیت انجام شده است.
علاوه بر اُلی، حرکات چرخشی در جهات مختلف – فیلیپ، سر خوردن تخته روی لبه موانع – اسلاید و ترکیبی از این دو که گراید نامیده می‌شود و با عنوان فیفتی-فیفتی نیز شناخته می‌شود، در فینگر‌برد بسیار محبوب هستند.
یک حرکت زیبا و ساده به نام منوال (Nose Manual) معمولاً پس از حرکت اُلی انجام می‌شود. برای این حرکت، پس از پرش باید یکی از انگشتان را روی تیل یا نوک تخته قرار دهید و سر بخورید… و تمام: شما دو حرکت را یاد گرفته‌اید.
حرکت پاپ شوویت (Pop Shove It) به چرخش تخته به شیوه‌ای نمایشی اشاره دارد. برای انجام این حرکت، انگشتان را مانند حالت اُلی قرار دهید، سپس روی تیل فشار بیاورید و سعی کنید تخته را بچرخانید. تخته چرخید، انگشتان روی آن بازگشتند و حرکت انجام شد.
آکروفобیا - ترس از ارتفاع اطلاع پیدا کنید که چگونه می‌توان آکروفوبیا یا همان ترس از ارتفاع را غلبه کرد.
عاشق اسکی روی برف یا اسنوبرد هستید؟ بدانید درباره مزایای اصلی پیست اسکی دُمبای.
به درستی انتخاب کردن کیسه خواب برای سفرها با مراجعه به مطلبی در این آدرس ممکن است.
تعمیر و ساخت فینگر‌برد به‌طور دستی
قطعات فینگر‌برد
کسانی که به فینگر‌برد علاقه‌مند شده‌اند، می‌توانند از طریق پیوستن به گروه‌های فینگر‌بردبازها چیزهای زیادی یاد بگیرند. این گروه‌ها در فروم‌های خود به راحتی رازهای موفقیت خود را به اشتراک می‌گذارند، مشکلات مربوط به تعمیر و بهبود وسایل را بررسی می‌کنند، زیرا دور انداختن فینگر‌برد موردعلاقه وقتی که خرابی آن جزئی است و قابل تعمیر است، ضروری نیست، حتی می‌توانید تلاش کنید خودتان آن را بسازید.
کسانی که با ساختار فینگر‌برد آشنا هستند، می‌توانند تمام «قطعات» مربوط به آن را بدون خارج شدن از خانه پیدا کنند. در اینجا مثالی آورده شده است.
با بدست گرفتن یک خط‌کش چوبی که دیگر استفاده نمی‌شود، به راحتی می‌توان دید که عرض آن برای دِک فینگر‌برد کاملاً مناسب است. طول آن را می‌توان با استفاده از اره تا ۹۵ میلی‌متر تنظیم کرد. پس از مشخص کردن «دم» (تِیل) و «نوک» (نوز) با مداد، می‌توان بریدن را آغاز کرد. انتهای بریده‌شده را با استفاده از سوهان گرد کنید تا فرم مناسبی برای فینگر‌برد به دست آید که فقط خمیدگی انتهاها را ندارد.
کنکیوها (خمیدگی لبه‌های تخته) را می‌توان با سوهان روی نوز و تِیل ایجاد کرد. همه می‌دانند که هرچه تخته خمیده‌تر باشد، انجام حرکات پیچیده روی آن راحت‌تر است. زیرا می‌دانیم که می‌توان به لبه‌های خط‌کش شکل موردنظر را داد، با خیساندن آن شروع به آماده‌سازی می‌کنیم. ابتدا یک کتری را به جوش می‌آوریم و آب داغ را در یک لیوان می‌ریزیم. سپس ابتدا «دم» و بعد «نوک» را در آب داغ قرار می‌دهیم.
دِک برای فینگر‌برد دستی
وقتی چوب خیس خورد، آن را بیرون آورده و در محل خمیدگی‌های موردنظر کمی خم می‌کنیم تا به زاویه مطلوب برسد. حالا این ساختار نیاز به خشک شدن دارد که می‌توان از یک فندک معمولی برای کمک به این فرآیند استفاده کرد. اگر بعد از خشک شدن لبه‌ها به اندازه‌ی کافی خم نشده بودند، می‌توان آنها را با چسب قوی‌ای که به ترک‌های ایجادشده در ناحیه خم کردن اضافه می‌شود، ثابت کرد. پس از این فرآیندها باید منتظر شد تا تخته خوب خشک شود و بعد از آن می‌توان به کارهای خلاقانه پرداخت. رنگ فینگر‌برد، نحوه تزیین آن و نوع پوستی که روی آن می‌چسبانید، کاملاً به صاحب آن بستگی دارد.
ساده‌ترین روش برای پوسته، استفاده از کاغذ سمباده است. کافی است آن را به تخته بچسبانید و با قیچی بُرش دهید تا روی دِک بچسبد. سپس با چسب قوی آن را متصل کرده و بعد از خشک شدن دوباره به کارهای خلاقانه بپردازید. می‌توانید به سادگی یک نوشته ایجاد کنید یا با ماژیک روی قسمت زیرین دِک تصویری بکشید. همچنین می‌توانید در یک مجله قدیمی یا اینترنت تصویری جالب پیدا کنید، آن را بچسبانید و سپس با لاک ثابت کنید. البته برای تثبیت دیزاین‌های هنری خود، باید صبر کنید و تا زمانی که به خوبی خشک شود به آن دست نزنید. در همین حال که دِک طراحی شده در حال خشک شدن است، می‌توانید به سراغ سیستم تعلیق، ضربه‌گیرها و چرخ‌ها بروید.
سیستم تعلیق فینگر‌برد دستی
برای ساخت سیستم تعلیق، می‌توان از یک مداد ساده دو قطعه حدوداً ۵ میلی‌متری برید. یک طرف آن را کمی سمباده می‌زنیم و در سمت دیگر یک حفره ایجاد می‌کنیم (با استفاده از یک چاقوی اداری) و یک قطعه از مغزی خودکار را در آن می‌چسبانیم. به عنوان محور و چرخ‌ها، می‌توان از سوزن و دو مهره استفاده کرد. باید طول سوزن را به مقدار مورد نظر کوتاه کنیم و جزئیات مهره را از هر دو طرف بچسبانیم. وقتی چسب خشک شد، سیستم تعلیق آماده را به دِک می‌چسبانیم.
تا روز بعد صبر می‌کنیم تا همه قطعات فینگر‌برد به خوبی به هم متصل شوند.
کار به پایان رسیده است و فردا فینگر‌برد جدید شما آماده نشان دادن قابلیت‌های خود خواهد بود. در عین حال، فینگر‌بردباز تازه‌کار می‌تواند نظریه‌های این ورزش را مرور کند، حرکات آموخته‌شده را با انگشتانش تکرار کند و در انتظار لحظات هیجان‌انگیز و پیروزی‌های بزرگ استراحت کند.
