استریت‌برد
در میان تنوع وسیع از انواع مختلف «بردها» - تخته‌هایی برای حرکت روی سطوح سخت، برف یا آب - می‌توان به راحتی سردرگم شد.
تعداد رشته‌های ورزشی حرفه‌ای و آماتوری مرتبط با این وسایل نیز در حال افزایش است. باوجوداین، خلاقیت طرفداران این نوع تفریحات تحرکی متوقف نمی‌شود و تقریباً هر سال نمونه‌های جدیدی برای بررسی عاشقان هیجان به بازار عرضه می‌شوند.
گاهی این نوآوری‌ها تنها بهبودهایی در مدل‌های موجود هستند که ویژگی‌های عملکردی آنها را افزایش می‌دهند. اما گاهی اوقات مهندسان راه‌حل‌های کاملاً غیرمنتظره‌ای مبتنی بر اصولی متفاوت برای حرکت وسایل ارائه می‌دهند.
استریت‌برد چیست؟
عکس استریت‌برد
از دور، ممکن است استریت‌برد را با
اسکیت‌برد
که برای همه آشناست اشتباه بگیرید - همان تخته پلتفرم و دو جفت چرخ.
بله، این تازه‌وارد در میان بردهای چرخ‌دار ویژگی‌های ظاهری نیای خود را حفظ کرده است. اما اولین تصور ممکن است گمراه‌کننده باشد – تفاوت‌های بزرگی در ساختار این وسیله و همچنین اصل حرکت آن وجود دارد.
آیا می‌توان با یک اسکیت‌برد کلاسیک بدون استفاده از نیروی بیرونی برای جابجایی روی سطوح صاف افقی حرکت کرد یا از کشش برای حرکت استفاده نکرد؟ احتمالاً نه. اما با استریت‌برد این کار به‌آسانی قابل انجام است و حتی بیشتر از آن - شما می‌توانید از سربالایی‌ها نیز بالا بروید.
ایده بازبینی عمیق ساختار اسکیت‌برد به ذهن دو جوان مشتاق از آفریقای جنوبی، شهر ژوهانسبورگ، دانشجویان الیور مک‌لئود اسمیتش و جیمز فیشر در اوایل دهه 90 خطور کرد.
«چرا ما چرخ‌های جلو و عقب تخته را از هم جدا نکنیم و موقعیت آنها را به شکل مستقل از یکدیگر در فضا قرار ندهیم؟»
گفته و انجام‌شده! برای هر جفت چرخ، پلتفرم متحرک خود (کیک‌پلیت یا فوت‌پلیت) ساخته شد که از طریق لولاها به یک اتصال‌دهنده پلاستیکی – دِکا (کراس‌بار) وصل شد.
فیلم‌های درباره اسکیت‌بازها لیست بهترین فیلم‌های درباره اسکیت‌بازها را می‌توانید از این لینک بیابید.
اسنوبرد یا اسکی - بهترین گزینه برای شروع چه چیزی است، اگر هرگز هیچ‌کدام از آنها را امتحان نکرده‌اید؟ پاسخ را می‌توانید در این مقاله بیابید.
این‌چنین، اساساً اسکیت‌بردی سه‌تکه به وجود آمد با پلتفرم‌های متحرک جلو و عقب.
اسنیک‌برد
این طراحی موفقیت‌آمیز بود و انتظارات سازندگان خود را برآورده کرد – وسیله‌ای که می‌توانست بدون نیروی بیرونی حرکت کند، با انجام حرکات زیگزاگی که به حرکت مار شباهت داشت. از اینجا اولین نام – اسنیک‌برد (مار به انگلیسی: snake) به دست آمد.
این جوانان نوآور حتی شرکتی به نام «Snakeboard USA» تأسیس کردند و تولید سریالی اسنیک‌بردها را آغاز نمودند.
بردهای جدید به‌سرعت محبوب شدند و حتی مسابقات منظم در سطح قابل‌قبولی برگزار شدند.
تفاوت اسنیک‌بردهای اولیه با استریت‌بردهای مدرن عمدتاً در شکل و ساختار کراس‌بار بود – تنها یک اتصال‌دهنده پروفیل میان دو پلتفرم از پلاستیک یا فلز بود. وسیله به استحکام کافی نیاز داشت.
علاوه بر این، در آغاز، اسنیک‌بردها بدون گیره‌های مخصوص پا ارائه می‌شدند. برای حرکت کردن این کافی بود، اما حتی ساده‌ترین حرکات نمایشی مانند پرش نیز نمی‌توانست انجام شود.
لوگوی Dimention Boards
در سال 2000 این تخته در شرکت «Dimention Boards» توسعه یافت.
ساختار و ظاهر وسیله کمی تغییر کرد – کراس‌بار به یک نوع پلتفرم وسیع‌تر تبدیل شد، از چوب خم‌شده ساخته شد و مفاصل لولایی بهبود یافتند.
با گذشت زمان، گیره‌های نرمی برای پای ورزشکار روی پلتفرم‌های متحرک اضافه شد. این تخته همچنین نام جدیدی یافت – استریت‌برد.
تولید استریت‌بردها افزایش یافت، باشگاه‌های علاقمندی ورزشی آماتوری و حتی حرفه‌ای زیادی به وجود آمدند. این تخته به‌آرامی در روسیه نیز جای خود را باز کرد.
هرچند این موضوع در کشور ما بسیار تازه بوده و تبلیغات آن هنوز گسترده نشده است، اما طرفداران آن در تلاش‌اند تا تخته‌ها را تهیه کنند و حتی برخی از آنها در صدد ساختن تخته‌ها به‌صورت شخصی هستند.
چگونه لنگ‌برد انتخاب کنیم چگونه لنگ‌برد انتخاب کنیم هنگام خرید، در صفحات این سایت بخوانید.
رولرسرف چیست و چگونه روی آن حرکت می‌کنند اینجا بخوانید .
همیشه شرایط آب‌وهوایی اجازه نمی‌دهد که اسکیت را در هوای آزاد استفاده کنید. اما برای فینگر بُرد به فضای زیادی نیاز نیست، یک میز کامپیوتر کفایت می‌کند.
جزئیات بیشتر درباره ساختار استریت‌بورد
ساختار استریت‌بورد
استریت‌بورد یک ساختار متحرک است که از سه تخته (دک) به‌هم متصل تشکیل شده است:
دک‌های جلو و عقب (فوت‌پلیت‌ها)، به طور کامل از نظر شکل متقارن هستند. این دک‌ها از چندلایه چوب سخت باکیفیت یا مواد ترکیبی (چوب-پلیمر) ساخته می‌شوند. قسمت جلوی فوت‌پلیت با انحنای مشابه اسکی طراحی شده است.
کراس‌بار - دک مرکزی استریت‌بورد. از همان مواد باکیفیتی که برای فوت‌پلیت‌ها استفاده می‌شود، ساخته می‌شود. در جلو و عقب، دارای “بال” برای اتصال مفصلی با دک‌های جلو و عقب است.
مفاصل که حرکت پلتفرم را امکان‌پذیر می‌کنند، می‌توانند از بلبرینگ‌های کلاسیک (سوزنی یا توپی) یا بلبرینگ‌های مدرن تفلونی ساخته شوند. این اتصال مفصلی امکان چرخش فوت‌پلیت‌ها تا زاویه ۳۵ تا ۴۰ درجه به هر دو طرف از محور مرکزی تخته را فراهم می‌کند.
به قسمت زیرین هر فوت‌پلیت با پیچ، یک تعلیق فلزی (معمولاً از آلیاژ آلومینیوم) متصل می‌شود – تراکی که شامل محور (یا دو نیم‌محور) برای چرخ‌ها است.
چرخ‌های استریت‌بورد از مواد پایه پلی‌اورتان ساخته شده‌اند و با چندین درجه سختی بسته به نوع سطح جاده مثل آسفالت یا پیست‌های مصنوعی در اسکیت‌پارک‌ها در دسترس هستند. این چرخ‌ها توسط بلبرینگ‌های استاندارد روی محور تراک‌ها سوار می‌شوند.
بست‌های پا روی سطح بالایی فوت‌پلیت‌ها قرار داده شده‌اند، به شکلی که پای ورزشکار دقیقاً روی محور مفصلی دک‌ها قرار گیرد.
مدل‌های مدرن استریت‌بورد بر اساس چند استاندارد ساخته می‌شوند:
انجمن جهانی استریت‌بورد (WSA)
استاندارد جدید برد کوتاه ۲۰۱۲ (LNS-12)
استاندارد کراسو پیوت‌بورد (GPS)
تفاوت‌های اصولی وجود ندارد – مدل‌ها از نظر ابعاد، تناسبات، ارتفاع تراک‌ها و مواد استفاده‌شده برای دک‌ها متفاوت هستند.
در استریت‌بوردهای مدرن LNS-12، مراکز محورهای مفصلی ۱۰ میلی‌متر به سمت مرکز نسبت به محورهای چرخ جابه‌جا شده‌اند، که این تغییر، ساختار دستگاه را بدون از دست دادن کیفیت حرکت تقویت کرده است.
روپ جامپینگ پرش پایه‌ای، روپ جامپینگ ، بانجی جامپینگ - برای کسانی که به عشق هیجان زندگی می‌کنند!
چگونه لاستیک مناسب برای دوچرخه خود انتخاب کنیم را در این مقاله بخوانید.
چگونه روی استریت‌بورد حرکت کنیم؟
چگونه روی استریت‌بورد حرکت کنیم
اگرچه تکنیک حرکت روی استریت‌بورد به هماهنگی بالای حرکات پاها، دست‌ها و بدن ورزشکار نیاز دارد، اما بیش از حد پیچیده نیست و معمولاً توسط مبتدیان به راحتی قابل یادگیری است.
به‌ویژه برای افرادی که تجربه حرکت روی تخته‌های دیگر دارند، مشکل حفظ تعادل برای آنها ایجاد نمی‌شود.
ابتدا باید مشخص کنید که کدام پا جلو خواهد بود. اگر در این مورد مطمئن نیستید، می‌توانید یک تجربه ساده انجام دهید – روی سطح لغزنده (مانند یخ، سرامیک یا پارکت) بدوید و سر بخورید. بدن خودتان به‌طور ناخودآگاه مشخص می‌کند که کدام پا جلو خواهد بود. معمولاً برای راست‌دست‌ها، پای چپ جلوتر است.
بر فردی که برای اولین بار روی استریت‌بورد قرار می‌گیرد، توصیه می‌شود که ابتدا بندها را نبندد – هیچ تردستی قابل پیش‌بینی نیست و ممکن است نیاز به جهیدن از روی تخته در مواقع خطر باشد. پا باید به‌گونه‌ای قرار گیرد که محور مفصل (کینگ‌پین) در مرکز کف پا باشد.
تمرین اولیه – حرکت همزمان پای‌ها به مرکز و باز کردن آنها تا حد ممکن. حرکات باید به‌آرامی، بدون تکان‌های ناگهانی، و همزمان با هر دو پا انجام شود. بدیهی است که حفظ تعادل یکی از نکات کلیدی است.
تمرین بعدی – حرکت بدن و دست‌ها. در ابتدا می‌توانید دست جلویی را کاملاً به صورت افقی بکشید تا اهرم بیشتری فراهم شود. شانه به‌طور کامل به سمت چرخش می‌یابد و سپس به حداکثر به سمت قفسه سینه جمع می‌شود. این حرکت اگر با حفظ تعادل بدن انجام شود، مشکل خاصی ایجاد نمی‌کند.
اگر تمرینات اولیه ساده به‌خوبی انجام شود، قدم بعدی ترکیب حرکات دست‌ها و پاها است. همه چیز باید بسیار هماهنگ باشد: نوک پاها به سمت مرکز جمع می‌شوند – شانه جلویی به قفسه سینه کشیده می‌شود؛ نوک پاها از هم باز می‌شوند – شانه همراه با دست به حداکثر دامنه به طرفین حرکت می‌کند. تلاش اصلی برای حرکت دادن استریت‌بورد از حرکات بدن ورزشکار نشأت می‌گیرد.
اگر همه چیز به‌خوبی پیش برود، تنها کاری که باقی می‌ماند این است که یک حرکت شانه قوی‌تر انجام دهید تا تخته از جای خود بلند شود – و تمام، استریت‌بورد شروع به حرکت می‌کند، زیگزاگ‌هایی رسم می‌کند و به تدریج سرعت می‌گیرد.
برای درک بهتر، این ویدیو را مشاهده کنید:
https://www.youtube.com/watch?v=68SPq7UDWys
قطعاً موفق خواهید شد، و اگر اولین مترها با موفقیت طی شود، با گذشت زمان تجربه و تکنیک زیبایی برای حرکت کسب خواهید کرد.
