در ابتدا دریا بود. دقیقتر بگوییم، اقیانوس بود و انسانها. و روزی این دو با هم ملاقات کردند – اقیانوس بزرگ و طایفهای از مردم که تصمیم گرفتند خشکی را ترک کنند و با دریا زندگی کنند. این قوم با دریا انس گرفتند و آن را به عنوان جایگاه خود در زندگی پذیرفتند. دیگر نیازی به جنگ برای تصرف قلمروهای خشکی نداشتند – این افراد جزایر بیشمار و دریای بیکران داشتند.
بدین ترتیب قوم پولینزیایی پدید آمد – قومی که به همان اندازه طبیعی که بر زمین جزایرشان زندگی میکردند، در قایقها به دنیا میآمدند و میمردند. این قوم دریا و موجوداتش را همانگونه میپذیرفت که ما جنگل را میپذیریم.
تصویر حکاکی هاوایی با موجسواران
این مردم دریا را پذیرفتند و به بازی آن با موجها علاقهمند شدند. هیچکس، بهجز آنها، به این فکر نیفتاد – بلکه هرگز نمیتوانست – که روی موجها سوار شود. موجسواری بازیای بود که توسط انسان و اقیانوس ایجاد شد. برای انسان، این هم ورزش بود و هم بازی؛ شبیه به رقص، اما نیازمند نه تنها هماهنگی حرکات، بلکه شجاعت قابلتوجهی نیز. اقیانوس شکارچیان و جنگجویانی واقعی پرورش میداد، به آنها قدرت و چابکی میبخشید.
موجسواری. آغاز
در نگاه اول، موجسواری بسیار ساده به نظر میرسد، اما با این حال اروپاییها که برای اولین بار آن را دیدند، به هیچ وجه نمیتوانستند آن را یاد بگیرند – زیرا فرهنگ حرکتی اروپایی که «فرهنگی» و رسمی بود، کاملاً متفاوت از حرکات آزاد و چابک پولینزیاییها بود.
کسانی که مایل به یادگیری موجسواری هستند، باید بدانند که در طول حرکت با موج هیچ وضعیت ثابتی وجود ندارد و نمیتواند وجود داشته باشد – موج زنده و متغیر است و باید بتوانید با آن احساس هماهنگی کنید، «دریا را درون خود بشنوید»، بخشی از موج شوید، با آن بازی کنید.
هر فردی که بخواهد بدن خود را پرورش دهد، میتواند موجسواری را یاد بگیرد. تنها به شرایط مناسب و یک مربی نیاز است. زیرا حکمتی قدیمی هاوایی ساده و سرراست است:
«وقتی برای موجسواری میروی، یک دوست به همراه ببر – این احتمال خورده شدن توسط کوسه را به نصف کاهش میدهد.»
شاید فکر میکردند که کوسه دوست را میخورد، چه کسی میداند؟ اما احتمالاً به این اشاره میکردند که دوست نمیگذارد غرق شوید.
تجهیزات و موجها
برای این ورزش به یک تخته بلند (حدوداً سه متر) با نوکی پهن نیاز است – لانگبرد . این تخته شناور خوبی دارد و وزن بدن را زیر آب فرو نمیبرد، بسیار باثبات است و نیاز به موجهای بلند، شبیه به موجهای ایرلندی ندارد. روی این تخته شما میتوانید اشتباه کنید، بدون اینکه نگران شوید که با ضربهای از تخته به سر خود آسیب ببینید – زیرا این تخته نسبتاً سبک است و مبتدیان معمولاً روی موجهای کوتاه تمرین میکنند.
حتی روی سینیهای رستورانی نیز موجسواری میکنند؛ این سرگرمی با افتخار به نام «تریسرفینگ» مشهور است.
برای اطلاعات بیشتر درباره تختهها، راهنمای انواع تختههای موجسواری را مطالعه کنید.
اما در نهایت، برای آموزش، هر کسی مجبور است مقداری از آب دریا بنوشد – این بهایی است که باید برای پذیرش در دنیای اقیانوس پرداخت.
به علاوه، نیاز به موجهای «مناسب» دارید؛ روی یک موج بلند و نرم میتوان بین ۲۰ تا ۲۵۰ متر سواری کرد. برای مبتدیان بهتر است موجی نه چندان بلند – حدود یک و نیم متر – انتخاب شود. نظریه ساده است:
- باید کمی دورتر بروید، میتوانید روی تخته دراز بکشید یا بنشینید.
- روی تخته به صورت شکمی دراز بکشید و وزن بدن را به طور یکنواخت توزیع کنید. مهم است که بالانس تخته صفر باشد و جلوی تخته یا پشت آن زیر آب فرو نرود.
- با دست پارو بزنید و موج مناسب در اقیانوس را جستجو کنید.
- پس از تشخیص موج، به سمت ساحل چرخیده و خیلی سریع پارو بزنید. موج باید تختهای را که قبلاً سرعت گرفته، بگیرد. این همان چالش است – اینکه موج را بگیرید، یعنی در زمان مناسب، در مکان و با سرعت مناسب باشید. پس از چند بار از دست دادن و گرفتن یک موج، بدن «یاد میگیرد» و پس از آن، همه چیز آسانتر میشود – شبیه تعادل هنگام دوچرخهسواری.
- وقتی موج تخته را میگیرد، باید وزن بدن را کمی به سمت عقب منتقل کنید تا جلوی تخته کمی بالا رفته و به داخل موج فرو نرود، بلکه با نرمی روی آن سر بخورد.
- وقتی تخته روی موج از جای خود بلند میشود، موجسوار نیز میتواند به حالت ایستاده در آید.
در روسیه، موجسواری را در خاور دور، دریای آزوف، دریای سیاه و سنت پترزبورگ آموزش میدهند. اما بهترین موجهای جهان در سواحلی مانند جزایر هاوایی، کالیفرنیا، استرالیا و سواحل فرانسه یافت میشود.
ویندسرفینگ: تخته با بادبان
ایده نصب بادبان روی تخته در دهه ۶۰ میلادی توسط دو نفر از کالیفرنیا مطرح شد – جیمی دریک، ملوان، و هویل شویتزر، موجسوار کلاسیک.
برای وینسرفینگ نیازی به موج نیست، فقط به باد احتیاج دارید. البته، امکان موجسواری («ویورایدینگ») هم وجود دارد. ویورایدینگ جذابترین و حرفهایترین شاخه موجسواری محسوب میشود، زیرا باید بر موج، خودتان، باد و بادبان تسلط داشته باشید.
برای وینسرفینگ به یک تخته بزرگ با شِوِرت – نوعی کیل که قابل کشیدن یا جمع کردن است – نیاز دارید. یادگیری این ورزش در آبهای آرام و بادی ملایم، اما صاف و پایدار انجام میشود. به بیان ساده، این ورزش، یک مینیقایق بادبانی ایستاده است.
البته، اگر باد شدید باشد، مانند انگلستان ، دیگر این شما نیستید که تعادل خود را با تخته و بادبان حفظ میکنید و باد را میگیرید، بلکه این باد است که بادبان را نگه میدارد و شما روی بادبان «دراز میکشید» که باد را «دریافت» میکند.
برای مبتدیان وینسرفینگ در روسیه، دریاچههای محلی مناسب هستند. آموزشهایی در سنتپترزبورگ و اطراف مسکو، در دریاچه پلشهوو ارائه میشود.
در تمام طول سال میتوانید این ورزش را در مصر، هورگادا تمرین و یاد بگیرید. بهترین نقاط دنیا برای وینسرفینگ پلینزی، جزایر قناری، آفریقای جنوبی و استرالیا هستند. در آنجا هم موج و هم باد صاف و پایدار وجود دارد.
یک مجموعه آماده کردم: بهترین فیلمهای مربوط به موجسواری و موجسواران.
کایتسرفینگ
بادبان خوب است، اما چتر بیشتر میکِشد!
اما بهترین کشش را بادبادک ایجاد میکند – به ذهن یکی از عاشقان وینسرفینگ این ایده رسید. او بدون تردید باد را با یک harness بادبادک مهار کرد. بادبادک را میتوانید بدون کمک دیگران به پرواز درآورده و جمع کنید – فقط به باد نیاز دارید. این سرگرمی بسیار شبیه به بازی با بادبادک است – فقط این بار شما به دنبال بادبادک نمیدوید.
برای کایتسرفینگ باید یادگیری را روی تخته بزرگ (یا «directional») و با یک کایت نه خیلی بزرگ (مساحتی کمتر از 9 متر مربع) آغاز کنید. بهتر است نزدیک درختان، خطوط برق یا جمعیت نباشید. داشتن باد قوی و صاف در ارتفاع و حضور مربی الزامی است.
همچنین باید ویدئوهای آموزشی تماشا کنید و روی ساحل با یک کایت تمرینی کار کنید. این ورزش بهصورت مستقل یاد گرفته نمیشود.
ویکسرفینگ
این نوعی از موجسواری است که در آن، موج مصنوعی توسط یک قایق اختصاصی ایجاد میشود. همه خوششانس نیستند که در نزدیکی اقیانوس زندگی کنند! اما موجسواری و شاخههای آن دیگر فراتر از یک ورزش شدهاند، به یک سبک زندگی، یک تفکر، یک عمل، یک جهانبینی و تقریباً یک دین تبدیل شدهاند… و مهمتر از همه – یک بخش بزرگ از صنعت جهانی!
برای فعالیت در هر نوع موجسواری، باید لباس غواصی (بلوز غواصی) تهیه کنید، زیرا حتی در آب گرم بهسرعت و بدون اینکه متوجه شوید، سردتان میشود. همچنین کفش مخصوص که پاها را از مرجانها و سنگهای تیز محافظت کند و یک کلاه ایمنی نیز لازم است.
و – حرکت کنید! در ابتدا اقیانوس بود. اقیانوس منتظر شماست!