Beschrijving van grotten: Marmergrotten, Ignatievsgrotten en Kapova-grot

De belangstelling voor actief toerisme neemt elk jaar toe. Toeristen gaan op excursies, bezoeken historische plaatsen en ontdekken woonplekken van beroemde schrijvers en kunstenaars. Binnen de verschillende soorten actief toerisme staat speleologie met zekerheid bovenaan.

Steeds meer mensen bezoeken grotten met een educatief oogmerk. In speciaal uitgeruste grotten kunnen bezoekers zichzelf testen in het overwinnen van verschillende obstakels zoals grotten en schachten.

De Marmergrot

Dit is een van de ‘jongste’ grotten in het Bergachtige Krimgebied. Pas in 1987 werd de grot ontdekt en die was vanaf het begin uitgerust voor toeristische excursies. Na wetenschappelijk onderzoek werden in de grot betonnen paden aangelegd, lampen geplaatst en leuningen geïnstalleerd. In april 1989 werd de grot geopend voor toeristen.

De speleologische club van Simferopol nam de grot onder haar bescherming om de prachtige druipsteenformaties tegen vandalen te beschermen.

De eerste route die 24 jaar geleden werd opengesteld, was slechts 180 meter lang. Tegenwoordig beslaat de totale lengte van de grotwandelingen meer dan twee kilometer.

De Marmergrot neemt de eerste plaats in onder de Krimgrotten wat betreft lengte en oppervlakte. De naam is te danken aan de marmerachtige kalksteenformaties waarin de grot ligt.

De Marmergrot bestaat uit drie hoofddelen: de Hoofdgallerij (met een lengte van 725 meter), de Onderste Gallerij (960 meter lang en gepland voor toekomstige excursies met speleo-uitrusting) en de Tigrengang (een zijvertakking van de grot van 390 meter lang).

Veel mensen noemen een luchtscooter een deltavliegtuig met motor . Lees meer over dit type vliegtoestel in ons artikel.
Hoe werkt een kompas en wat is een azimut? Je vindt alle antwoorden in dit artikel .

Via een ingang van tien meter komen bezoekers in de Sprookjesgallerij. Op de excursiepaden kunnen ze allerlei bijzondere stalactieten, druipsteenversieringen en stalagmieten bewonderen die op sprookjesfiguren lijken. De eerste die de bezoekers begroet is de Bewaker van de grot – een massieve witte formatie, een stalagmiet met een bizarre vorm. Speleologen raden aan de Bewaker respectvol te behandelen en misdragingen te vermijden.

Dieper in de grot wordt het plafond lager en krijgen toeristen de kans om honderden stalactieten, stenen watervallen en heliktieten, ‘steenbloemen’, te bewonderen.

Een zijgang van de grot kreeg de naam Tigrengang vanwege de gevonden resten van een roofdier. Aanvankelijk dacht men dat het een sabeltandtijger was, maar later bleek het een grotleeuw te zijn. Aangezien de naam van de gang al in catalogussen was opgenomen, werd deze niet gewijzigd.

Sinds 2006 is ook de Onderste Gallerij van de grot uitgerust voor excursieroutes.

De route door de Onderste Gallerij begint bij de Instortingshal. Dit is de grootste hal in de grotten van de Krim – 28 meter hoog en meer dan 100 meter lang. De wanden bedekt met koraalachtige ‘bloemen’, elegante druipsteenkolommen en gigantische stenen boulders laten een imposante indruk achter.

De Marmergrot behoort tot de vijf mooiste grotten ter wereld en werd in 1992 opgenomen in de Internationale Vereniging van Toegankelijke Grotten. Meer dan 100.000 mensen per jaar bezoeken de grot, en dat aantal groeit voortdurend.

De Ignatievsgrot

Als de Marmergrot een van de ‘jongste’ grotten ter wereld is, kan de Ignatievsgrot als een van de ‘oudste’ worden beschouwd. De eerste vermelding van de grot verscheen in boeken uit de tweede helft van de 18e eeuw. Waarschijnlijk vanwege zijn respectabele leeftijd komen in de literatuur meerdere namen voor de grot voor - Verre Grot, Yamazy-Tash, Serpievskaya, Ignatiusgrot.

De Ignatievsgrot staat niet alleen bekend om zijn vele namen, maar ook als een wetenschappelijke parel. In twee eeuwen hebben academici en wetenschappers van over de hele wereld de grot bestudeerd en beschreven. Over de grot zijn liederen, gedichten en dichtwerken geschreven, en er zijn films over gemaakt. Het aantal wetenschappelijke artikelen, tijdschriftpublicaties en boeken loopt in de honderden.

Deze unieke toeristische locatie bevindt zich in het zuidelijke deel van het Oeralgebergte, aan de oever van de rivier de Sim.

De huidige naam kreeg de grot van de kluizenaar Ignatius, die daar in de 19e eeuw leefde.

Er doen veel legendes de ronde over deze kluizenaar. Volgens één legende was Ignatius eigenlijk keizer Alexander I; volgens een andere legende was hij de broer van de tsaren Alexander I en Nicolaas I, prins Konstantin Pavlovitsj. Een derde verhaal vertelt over een wonderlijke maar tragische liefde van een jonge kunstenaar. De beroemdste grot staat niet alleen bekend om haar legendes, maar ook om haar schildergalerij. In 1980 ontdekten archeologen in het diepste deel van de grot oude tekeningen van primitieve mensen op de muren en gewelven. Dit zijn zeer oude afbeeldingen, met een leeftijd van 14.000 jaar. Op de grotwanden zijn afbeeldingen van dieren en verschillende symbolen te zien.

Bij het skigebied Sjeregesj webcams online kun je 24/7 zien wat er daar gebeurt. Je kunt op elk moment het weer en de staat van de pistes bekijken.
Een juiste slaapzak kiezen voor tochten of extreme toerisme helpt je onze gids verder op deze pagina’s.
Het verschil tussen hoogtevrees en acrofobie en waar de grens ligt, lees je hier

De Ignatiev-grot bestaat uit vier secties - Toegangsgrot, Hoofdgallerij, Grote Zaal, Afgelegen Zaal.

De cel van Vader Ignatius is de meest afgelegen grot vanaf de ingang. Je kunt deze plek alleen bereiken via een smalle doorgang. In dit deel van de grot bevindt zich een druipsteenformatie die lijkt op een vrouwenfiguur, welke de icoon van de Heilige Maagd Maria wordt genoemd.

De Grote Zaal wordt als het mooiste deel beschouwd, met een plafondhoogte van wel acht meter. In tegenstelling tot de goed begaanbare paden in de Marmergrot, moeten toeristen in de Ignatiev-grot van de Toegangsgrot naar de Hoofdgallerij gehurkt lopen. Als je de Afgelegen Zaal wilt bereiken, moet je kiezen tussen kruipen door de Lage Passage of een smalle doorgang op 4,5 meter hoogte overwinnen via een ladder.

De totale lengte van de grotpaden bedraagt 545 meter.

De belangstelling voor de Ignatiev-grot is zowel toeristisch als archeologisch onverminderd groot. In 2010 beloofde president Vladimir Poetin de kwestie aan de orde te stellen om de Ignatiev-grot de status van staatsreservaat te geven.

Sjoelgan-Tasj of Kapova-grot

Een andere niet minder beroemde grot in de Oeral is Kapova, ook bekend als Sjoelgan-Tasj. Dit is een karstgrot in het reservaat “Sjoelgan-Tasj” in de regio Basjkortostan.

Er bestaan verschillende theorieën over de naam van de grot. De eerste theorie is dat de naam afkomstig is van het karakteristieke geluid van druppels water. De tweede theorie is dat het is afgeleid van het woord “heiligdom.” Tijdens een onderzoek van de grot werden menselijke schedels ontdekt door archeologen. Wetenschappers veronderstellen dat hier stamhoofden en sjamanen werden begraven, en dat Kapova een heiligdom was waar rituelen plaatsvonden.

De andere naam van de grot, afkomstig uit het Basjkiers, is Sjoelgan-Tasj. “Tasj” betekent in het Basjkiers “steen”, terwijl “Sjoelgan” “verdwenen” betekent. Sjoelgan is de naam van de rivier die uit de grot stroomt. De naam van de grot wordt ook in verband gebracht met het Basjkierse epos, waarin Sjoelgan de heerser is van de onderwereld.

De ingang van de grot maakt altijd indruk op toeristen vanwege de enorme afmetingen – een grote boog die bijna 20 meter hoog is en 40 meter breed.

De lengte van de grot is bijna drie kilometer en deze bestaat uit drie verdiepingen. De grot bevat enorme zalen, ondergrondse meren, een rivier genaamd Ondergrondse Sjoelgan (die de grot heeft gevormd), galerijen en gangen. Hier kun je een unieke stalagmiet zien, waarvan de basis bijna 8 meter breed is en de hoogte drie meter bedraagt.

De tweede verdieping is alleen toegankelijk via een hoge verticale schacht. Het zijn juist op de bovenste verdiepingen van de grot waar de oude tekeningen worden gevonden.

In 1954 ontdekte zoöloog Rjoemin oude tekeningen, waarvan de grootte indruk maakt – van 44 tot 112 centimeter. In totaal zijn er ongeveer 200 tekeningen ontdekt, maar slechts ongeveer dertig ervan zijn goed bewaard gebleven.

De leeftijd van de rotskunst, gemaakt met oker en houtskool, wordt geschat op ongeveer 14.000 jaar. Net als in de Ignatiev-grot tonen de gewelven van Kapova afbeeldingen van dieren – mammoeten, paarden – evenals afbeeldingen van hutten en ladders. Helaas worden sommige tekeningen verborgen door druipstenen van calciet, terwijl andere zijn beschadigd door handtekeningen van toeristen. Sommige tekeningen zijn onherstelbaar weggespoeld door water dat langs de wanden van de grot loopt. Om deze reden wordt de toegang tot de diepere delen van de grot afgesloten en worden reproducties van de tekeningen bij de ingang getoond. In februari 2012 werd vrij bezoek aan de Kapova-grot verboden. Medewerkers van het reservaat ontwikkelden een virtuele fototour van de grot, en sinds juli 2012 is er een interactieve kiosk in het museum geplaatst.

De Kapova-grot is de bekendste toeristische attractie van Basjkortostan. Maar in de buurt van deze grot zijn nog enkele andere grotten te vinden die interessant zijn voor zowel gewone toeristen als professionele speleologen.

De klimcentra in Moskou nodigen iedereen uit om eens te klimmen. Voor jonge alpinisten zijn er kinderklimwanden .
Onze selectie van de beste luchtvaartfilms vind je op deze pagina .