1. Hoofdpagina
  2. Bergen
  3. Klimmen
  4. Klimmen als sport: soorten, technieken, klassen, routeniveaus, battles op klimwanden, video

Klimmen als sport

Technieken en wedstrijden van klimmers Technieken en wedstrijden van klimmers Door je angst te overwinnen, klim je omhoog en vooruit langs een rotswand.

En als je eerste onhandige stappen op een klimroute vertedering opriepen (zoals bij het zien van een baby die zijn eerste stapjes zet), is het nu tijd om je vaardigheden te verfijnen en deze naar een professioneel niveau te brengen.

Je beloning, een soort “heerlijk snoepje”, kan een klassement zijn dat alleen kan worden behaald door deel te nemen aan wedstrijden.

Zoals in veel andere sporten is de hoogste titel in klimmen Internationaal Meester van de Sport.

Om dit niveau te bereiken, moet je beginnen met de derde klasse, daarna de tweede, de eerste, kandidaat voor Meester van de Sport (KMS) en ten slotte Meester van de Sport.

Om de niveauaanduiding van kandidaat te behalen, is de weg relatief eenvoudig: motivatie is de sleutel. Deelname aan wedstrijden - zelfs op stadsniveau - kan al tot respectabele resultaten leiden.

Een klasse kan dienen als motivatie om deze sport te beoefenen als je gedreven bent door competitieve ambitie. Hoewel klimmen niet alleen een sportieve focus heeft, zijn er ook gezondheidsbevorderende en extreme varianten.

Hoe kies je klimschoenen ->

Hoe klimmers strijden om titels

Moeilijkheidscategorieën in klimmen Moeilijkheidscategorieën in klimmen Er is een indeling van klimroutes.

De moeilijkheid wordt aangegeven met een Arabisch cijfer en drie Engelse letters (A, B, C).

Hoe hoger het cijfer en hoe verder de letter in het alfabet, hoe moeilijker de route.

De categorie van een route wordt bepaald door de complexiteit en lengte van de klimroute. Bijvoorbeeld, 3A is een verticale wand met gemakkelijke grepen, terwijl een route van categorie 7A geschikt is voor een kandidaat Meester van de Sport, en een route van categorie 9A slechts voor top-professionals.

Sportwedstrijden, gehouden op kunstmatige structuren ( klimwanden ), zijn boeiende en spectaculaire evenementen. Ze kunnen plaatsvinden op snelheid, op moeilijkheid, in het zogenaamde boulderen of in koppels.

Lees over klimwanden in Moskou ->

  • Wedstrijden op snelheid kunnen individueel, in paren of zelfs als estafette worden gehouden.

Dit is een spektakel dat je met eigen ogen moet zien: klimmers voeren complexe coördinatiebewegingen uit met maximale snelheid.

Na het kijken krijg je zelf de neiging om de wand op te racen: het ziet er zo eenvoudig uit!

Voor zulke wedstrijden worden uiteraard relatief makkelijke routes gemaakt. Bovenbeveiliging wordt toegepast.

  • Wedstrijden op moeilijkheidsgraad vinden individueel plaats.

Dit komt doordat de routes complex en lang zijn. De klimmer krijgt een beoordeling gebaseerd op de hoogte die hij bereikt. Onderbeveiliging wordt gebruikt .

Er zijn twee typen moeilijkheidswedstrijden: on-sight en afterwork.

In het eerste geval voert de atleet de route voor de eerste keer uit zonder voorafgaande kennismaking. In het tweede geval mag de klimmer voorafgaand aan de wedstrijd verkennen en oefenen op de route.

Maar laat je niet misleiden, het afterwork-scenario maakt het leven van deelnemers niet per se makkelijker: één verkenning onthult niet altijd alle geheimen van de route.

  • Boulderen is een relatief jonge discipline binnen sportklimmen.

Het begon zich ergens in de jaren ‘90 te ontwikkelen. Tegenwoordig wint het steeds meer aan populariteit.

Voor boulderen is een klimwand nodig. De routes zijn uitdagend, maar het unieke kenmerk is het volledig ontbreken van zekering. De hoogte van de route is maximaal 5 meter en onderaan liggen matten, wat volledige bewegingsvrijheid biedt.

Er wordt aangenomen dat boulderen het meesterschap van een klimmer beter toont dan moeilijkheidswedstrijden.

  • Touwenwedstrijden hangen meer samen met alpinisme.

Twee klimmers moeten in een bepaalde tijd een route voltooien of een specifieke hoogte bereiken op een klimwand. Hier zijn de samenwerking en coördinatie tussen de twee klimmers cruciaal. De wedstrijden worden georganiseerd volgens de regels van alpine beklimmingen.

Maar om deel te nemen aan wedstrijden en klassen te behalen, moet je (hoe voor de hand liggend dit ook klinkt) werken, werken en werken aan je coördinatie. En – net als ochtendgymnastiek – regelmatig. Laat je niet ontmoedigen, zelfs van klimtrainingen kun je plezier hebben.

Wat heb je nodig voor klimmen ->

Klimtechnieken

Основы скалолазания Основы скалолазания In elke sport is er een reeks specifieke eigenschappen van een persoon die hem geschikt maken voor die sport. Dat geldt ook voor klimmen.

Hier zijn ook veel nuances, naast lengte en gewicht zijn de lengte en dikte van vingers en tenen, flexibiliteit, lenigheid en grip belangrijk.

Maar geef nooit op om je droom waar te maken om een moeilijke route van categorie 9A te voltooien, alleen maar omdat je korte vingers hebt. Er bestaat zoiets als “de klimtechniek”. Dit is jouw sleutel tot succes.

Om de “feeling met het reliëf” te ontwikkelen, moet je simpelweg veel klimmen en het aantal voltooide (al zijn het hele eenvoudige!) routes opbouwen.

Als je de rotsen opgaat, stel je dan de eenvoudigste wijze van klimmen voor – zoals een ladder. Je gebruikt je handen en voeten. Laten we dus eens kijken naar technieken voor handen en voeten bij het klimmen.

Zorg ervoor dat je observeert hoe professionele klimmers hun routes aanvliegen, en stel je mentaal voor hoe jij dat zou doen (welke route zou ik nemen?). En geloof in je talent als klimmer!

Wat zit er in de trainingen voor klimmers ->

De techniek van handgebruik draait om het grijpen van grepen:

  • van bovenaf;

  • van onderaf;

  • van opzij;

  • met alle vingers;

  • met één of twee vingers.

De greep kan zijn:

  • open (licht gebogen vingers);

  • gesloten (vingers gebogen, gebruikt voor kleine grepen);

  • ondergreep (de greep wijst naar beneden, met de handpalm in een kommetje).

De techniek van voetgebruik is veelzijdiger. Maar er zijn enkele fundamentele methoden:

  • uitvalspas (met kracht vanuit de heup kun je een greep bereiken, een techniek voor gevorderde klimmers);

  • opdruk op de voet (zoals “zittend op de voet” – professionals kunnen zo zelfs uitrusten);

  • spreidstand (een klassieker, gebruikt tussen twee rotsen of een rechte hoek);

  • kikkerhouding (hier is uitstekende heupflexibiliteit vereist).

Met behulp van deze technieken ontwikkel je een geweldige flexibiliteit en bereik je een buitengewone lenigheid.

Door de eerste zelfverzekerde stap op een verticale wand te zetten, zul je ook een tweede, nog stevigere stap willen maken. Na het voltooien van een eenvoudige route, zullen je handen en voeten uitkijken naar een moeilijkere uitdaging.

Horrorfilms over klimmers ->

Misschien ben jij wel degene voor wie het is weggelegd om een meester in de sport van internationaal niveau in het klimmen te worden?

Video

Laat je inspireren door de wereld van boulderen:

Gepubliceerd:

Bijgewerkt:

Voeg een reactie toe