Lijst van vijf meest interessante films over parkour

Lijst van beste films over parkour Het is bijna onmogelijk om niet verliefd te worden op parkour, zelfs bij een eerste kennismaking via films. Het gevoel van absolute vrijheid, het overwinnen van obstakels, snelheid en volledige controle over je lichaam bewonderen iedereen die ernaar kijkt. Liefde op het eerste gezicht – een toepasselijke omschrijving van deze levensstijl.

Films over parkour zijn helaas niet zo talrijk als die over vampieren, zombies of detectiveverhalen, maar hieronder vind je een lijst van de beste films over deze extreme sport die elke parkourliefhebber gezien moet hebben.

Sjergeš, waar is dat? Het wintersportresort Sjergeš - waar is dat is een populaire plek voor skiërs en snowboarders om hun vakanties en weekends door te brengen.
Kies thermisch ondergoed voor hardlopen en wandeltochten voor mannen, vrouwen of kinderen met behulp van ons artikel . Alles over thermisch ondergoed en hoe je ervoor moet zorgen.

Yamakasi: Vrijheid in beweging

Film over parkour: Yamakasi De acrobaten in “Yamakasi”, die parkour beoefenen, imponeren alle kijkers: zowel zij die voor de tv zitten als degenen die naar hun adembenemende bewegingen in de film kijken. En terecht: zeven jonge gasten beklimmen in de allereerste minuten een muur met zoveel vaardigheid en snelheid dat je meteen weet dat de film de moeite waard zal zijn.

Zoals gebruikelijk in dit soort situaties mogen de agenten de kwajongens niet, wat al snel duidelijk wordt, maar de professionaliteit van de traceurs stelt hen in staat niet alleen van het uitzicht over de stad vanaf een wolkenkrabber te genieten, maar ook op de typische “parkour-manier” confrontaties met de autoriteiten te vermijden. Wat een sprongen maken die jongens. En sprongen is eigenlijk een understatement… ze vliegen! Het lijkt alsof ze door de lucht zweven bij elke nieuwe sprong, soms vanaf een dak, dan weer van een reling. Tegelijkertijd bevestigt het opnieuw dat regisseurs er dol op zijn om agenten belachelijk te maken (behalve natuurlijk wanneer de agenten zelf de hoofdpersonages zijn).

De film is niet voor niets een cultfilm geworden onder parkourliefhebbers. Juist hier werden voor het eerst alle details van de kunst van beweging en het overwinnen van obstakels volledig uitgelicht, wat het begin vormde van de “creatieve carrière” van veel tieners die, begrijpelijkerwijs, dol waren op deze film.

In het kort: de zeven eerder genoemde stuntmannen beroven de rijken om een hele hoop geld bijeen te krijgen, terwijl ze proberen uit de handen van de politie, huiseigenaren en gemene honden te blijven. Maar de jongens verzamelen het geld niet voor zichzelf – een vergelijking met Robin Hood is dus passend: het geld is bedoeld voor een operatie van een jongen die, nadat hij de ervaren en getrainde jongens aan het werk zag en probeerde hen na te doen, van een boom viel. Wat een onrecht: de jongen valt, volwassenen letten niet op, maar de Yamakasi worden de schuldigen omdat de jongen op hen wilde lijken. Het verhaal is eenvoudig, maar boeiend, en het is een genot om naar de acrobatische vaardigheden van het team liefhebbers van extreme sporten te kijken.

Banlieue 13

Lijst van films over parkour: Banlieue 13 Als er iemand is die weet hoe hij een goede film moet maken, dan is het Luc Besson wel. De film verdient absoluut het predicaat “fantastisch”. De kerncomponenten: vechten en parkour. Preciezer gezegd, deze componenten verdienen werkelijk de meeste aandacht en waardering, aangezien de scènes waarin agent Damien professioneel vecht om een bomexplosie te voorkomen, en Leïto, die alles doet om zijn zus te redden, obstakels overwint, ongelooflijk zijn. Deze scènes zijn spectaculair, indrukwekkend en blijven hangen. Deze film behoort tot die categorie films die je keer op keer wilt bekijken, omdat het tegenwoordig niet eenvoudig is om een goede actiefilm met parkourelementen te vinden. Natuurlijk verras je niemand meer met vechtscènes in films, omdat ze in overvloed aanwezig zijn, zelfs in tweederangsfilms. Maar wat dit specifieke werk de meeste aandacht van het publiek heeft opgeleverd, is vanzelfsprekend de parkour. David Belle (Leïto) speelde zijn rol gewoonweg fantastisch. Hij verdient speciale waardering omdat hij al zijn stunts zelf uitvoert, aangezien hij een professionele traceur is. Bovendien is Belle de grondlegger van de parkour-ideologie . Meestal denk je bij films niet na over het feit dat een stuntman de acteur vervangt bij gevaarlijke scènes. Maar hier, wetende dat David alles zelf doet, begin je onvermijdelijk elk van zijn acties te bewonderen. Je hart staat stil wanneer hij weer op vakkundige wijze een groot stuk tussen de daken overbrugt. Overigens is Cyril Raffaelli (Damien) in de film eveneens briljant. Net als Belle voert ook hij zijn stunts zelf uit. Terwijl je kijkt, is het soms moeilijk om voor jezelf te bepalen wat je liever zou willen: zo meesterlijk kunnen vechten of zo moeiteloos over obstakels kunnen bewegen.

En wat een soundtracks zijn er in de film! De muzikale begeleiding is zonder twijfel van het hoogste niveau en verdient lof. Het voegt energie en dynamiek toe en creëert de juiste sfeer, waardoor je extra wordt meegezogen in de kijkervaring.

Naast de muziek en de spectaculaire visuele elementen is het plot ook best goed. Het blinkt natuurlijk niet uit in originaliteit — de klassieke strijd tussen goed en kwaad — maar het is zo boeiend om het verhaal te volgen dat de anderhalf uur voorbijvliegen zonder dat je het merkt. Gelukkig is er een tweede deel om verder te kunnen genieten van de geliefde personages. En geliefd zullen ze ongetwijfeld worden bij elke kijker.

Motorgedreven parapente op video We raden aan om een video van een motorgedreven parapente met elektrische aandrijving te bekijken. Dit soort modellen wordt nog niet seriematig geproduceerd.
De skigebieden in Wit-Rusland bieden Europese kwaliteit tegen lagere prijzen. Lees meer in dit artikel.
De longboard ging de skateboard vooraf en was de voorloper ervan. Meer hierover kun je hier lezen.

District B13: Ultimatum

District B13: Ultimatum Het tweede deel van de beroemde parkourfilm stelde niet teleur en voldeed volledig aan de verwachtingen. Leïto en Damien zijn weer terug, opnieuw een team, opnieuw op het hoogste niveau en wederom brengen ze hulp aan hun stad en district. Het is een indrukwekkende film, al is het wellicht beter om hem niet te vergelijken met het eerste deel, aangezien ze verschillend zijn. Je kunt gerust direct “District B13: Ultimatum” kijken zonder belangrijke informatie te missen of problemen te krijgen met het begrijpen van het verhaal. Het gebrek aan kennis over het eerste deel vermindert ook niet de interesse.

Uitstekende special effects, opnames van topkwaliteit en een heerlijke dosis humor – alles bij elkaar trekt de kijker meteen in het verhaal. Net zoals in het eerste deel, bevatten de soundtracks in de tweede film en de fenomenale stunts voldoende aantrekkingskracht. De film blinkt vooral uit in visueel spektakel.

Naast de geliefde David Belle en Cyril Raffaelli verdient ook Élodie Yung (Tao) een vermelding. De vechtscène waarin ze speelt is adembenemend en het is een genot om naar haar te kijken. Eigenlijk is de hele cast geweldig, en zoals altijd voeren alle personages al hun stunts, gevechten en achtervolgingen zelf uit. Dit neemt het grootste deel van de bewondering voor de film in beslag. En hoe Damien de schilderijen verdedigt, dat is echt een hoofdstuk op zich – zijn behendigheid en vaardigheid, zelfs met kostbare spullen in zijn handen, blijven verbazingwekkend.

In tegenstelling tot de eerste film zijn de antagonisten hier niet bendes, maar de overheid. Hoewel, het hangt er maar vanaf hoe je het bekijkt — wat is eigenlijk het verschil? Damien’s kracht en Leïto’s beweeglijkheid, aangevuld met slimme bondgenoten, houden je van begin tot eind aan het scherm gekluisterd. De film kijkt lekker weg, is onderhoudend en perfect geschikt voor een ontspannen avond. Op een schaal van tien krijgt deze film een welverdiende tien.

Daredevil Days

Still uit de film Daredevil Days Een Russische productie gericht op een jong publiek. In de eerste tien minuten krijg je een casino, geld, stoere mannen, een achtervolging en op het eerste gezicht wederzijdse aantrekkingskracht tussen twee toevallig elkaar ontmoette jongeren te zien. Dus het is direct duidelijk waar de film over gaat. “Daredevil Days” bevat vrijwel alles wat een moderne filmfan zou willen: spectaculaire parkour- en vechtscènes, problemen met gangsters en het eruit zien te redden, en natuurlijk een liefdesverhaal.

Het hoofdpersonage Ignat wekt bewondering. Hij is snel, lenig, slim en moedig, wat hij keer op keer bewijst. Hij moet zowel een beschermer als een dief als een redder zijn, en hij heeft absoluut de skills om te vechten, rennen en springen. Zoals altijd zijn vrouwen echter de oorzaak van alles – of beter gezegd, één vrouw, Ignat’s grote liefde Lina, rond wie alles draait. Gocha Kutsenko speelt een uitstekende piraatkapitein, die een oogje heeft op de genoemde dame. Dit leidt uiteraard tot niets goeds, en de ruzie tussen vrienden, evenals alle hoofdproblemen, ontstaat hierdoor. Toch is de kapitein zonder twijfel een boeiend personage. Hij is interessant, charismatisch en soms grappig. Zonder hem zou er zeker iets ontbreken, dus de regisseur heeft zijn taak goed uitgevoerd.

Een scène die speciale aandacht verdient, is die van de overval. Lina’s zang en Ignats spannende acties samen met zijn bondgenoten vormen een harmonieuze combinatie en houden de kijker aan het scherm gekluisterd, in spanning over hoe het gaat aflopen. Zal het lukken? Zullen de vrienden slagen?

De “Black Cats” is het team van Timur, die door Ignat gehaat wordt. Hier zien we een beetje skate -en fietssport, gevolgd door een spannende achtervolging. Het ene teamlid rijdt op een dure, krachtige motorfiets, terwijl de andere – hoe kan het ook anders – Ignat is, en hij gebruikt niets anders dan zijn eigen benen. Het is fascinerend om te zien hoe de snelheid van de motor en de menselijke behendigheid tegenover elkaar staan. Over het algemeen is de film niet slecht. Ondanks het ontbreken van mega-onverwachte plottwists in de film, is het bekijken van “Stoute Dagen” interessant en gemakkelijk, en sommige opvallende scènes maken het de moeite waard de film meerdere keren te bekijken, als het niet helemaal is, dan in fragmenten doorgespoeld.

Camping-trailer Het woord camping-trailer staat voor “een huis op wielen”. Andere betekenissen van het woord camping lees je in ons artikel.
Tijdens een trip is het handig als je weet hoe je een kompas gebruikt. Gedetailleerde instructies via deze link.

Freerunner

Beeld uit de film Freerunner Een uitstekende actiefilm met een overvloed aan parkour-elementen.

En nu over het plot. Ryan droomt ervan zijn saaie stad te verlaten en naar de oceaan te gaan, samen met zijn geliefde Chelsea en grootvader. Hiervoor heeft hij geld nodig – iets wat hij niet heeft. Bovendien kan hij niet op zichzelf wedden in de freerunner-wedstrijd (een parkourcompetitie), omdat de regels dit niet toestaan. De wedstrijd wordt overigens live uitgezonden op internet. “Voor ons kan dit een afscheidsfeestje worden,” zegt Ryan op een gegeven moment tegen zijn geliefde, terwijl ze naar een feestje gaan dat speciaal voor freerunners is georganiseerd. Ryan heeft echter geen idee hoe profetisch deze woorden zullen blijken te zijn, want de regels van het spel veranderen drastisch. De jongeren worden in een val gelokt en vervolgens gedwongen deel te nemen aan een wedstrijd met nieuwe regels, waarin winnen gelijkstaat aan overleven en verliezen betekent sterven door explosieven die als een halsband om hun nek zitten. Wie weet te overleven, krijgt bovendien een aantrekkelijke bonus: een miljoen dollar.

De film zit vol met rennen, vechtpartijen, een race om te overleven, en nog eens rennen.

Alle personages rennen voortdurend om te winnen, eerst voor het geld en later voor het geld én hun eigen hachje. Het is fascinerend om je voor te stellen hoe je zelf zou reageren als je, zittend in een straatcafé, getuige zou zijn van een dergelijke menselijke “wervelwind” die voorbij stormt. De af en toe gebruikte opnames vanuit het eerste-persoonsperspectief (wanneer de camera’s, bevestigd op de freerunners, getoond worden) maken dat je je als kijker direct ter plaatse waant, waardoor je de intensiteit van de gebeurtenissen beter voelt.

Parkour wint steeds meer terrein onder de jeugd. En aangezien vraag aanbod creëert, is het niet moeilijk voor te stellen dat het aantal films van dergelijke aard in de toekomst zal toenemen. We kunnen alleen maar hopen dat niet de kwantiteit, maar juist de kwaliteit voorop zal staan, zodat het resulterende werk zonder twijfel een meesterwerk genoemd kan worden.