In 2018 vestigde de Kroaat Budimir Šobat (Budimir Šobat) een wereldrecord adem inhouden onder water in de discipline statische apneu: 24 minuten en 11 seconden. Het vorige record werd met 8 seconden verbeterd, een werkelijk heroïsche prestatie.
Wereldrecord adem inhouden 2018. Budimir Šobat droeg zijn prestatie op aan mensen met stoornissen binnen het autisme spectrum.
Op 28 februari 2016 stond het wereldrecord op 24 minuten en 03 seconden. Deze ongelooflijke prestatie werd bereikt door de Spaanse freediver Aleix Segura. In 2014 hield Goran Čolak zijn adem in gedurende 23 minuten en 01 seconde. Het is vermeldenswaardig dat het bereiken van een adem-inhoudingsduur van twintig minuten of meer alleen mogelijk is door de longen voorafgaand te hyperventileren met pure zuurstof. Dit is echter toegestaan volgens de regels voor het meten van statische apneu.
Een video van Guinness World Records toont het wereldrecord voor langdurige apneu in 2016, met gebruik van 100% zuurstof voor hyperventilatie vooraf. De recordhouder is de Spanjaard Aleix Segura.
Wat is het geheim van het lang inhouden van de adem?
Bijzondere vaardigheden, training, meditatie? Om een dergelijke mate van meesterschap te bereiken zijn er speciale technieken en fysiologische wetten, die je met hard werken en toewijding naar records kunnen leiden. Dus, hoe werkt het?
Fysiologie van ademhaling om records te bereiken
Adem inhouden betekent zuurstoftekort. Dit is het eerste wat je moet begrijpen voordat je aan freedivingtraining begint. Beoordeel de risico’s en stel prioriteiten, en om dat te doen moet je de basis van de ademhalingsfysiologie begrijpen.
Wat gebeurt er met het lichaam tijdens een duik? Spierinspanning tijdens onderdompeling verbruikt snel zuurstof, wat leidt tot hypoxie (een tekort aan O2). De snelheid van het zuurstofverbruik is moeilijk te berekenen en varieert per persoon, afhankelijk van de duikdiepte, snelheid, duur, watertemperatuur, hartslag en longvolume van de duiker.
In de onderstaande video wordt duidelijk weergegeven wat er met de longen van een duiker gebeurt tijdens onderdompeling:
Elk orgaan in het lichaam van de duiker reageert op de kleinste verandering in druk, bloedvaten vernauwen zich, de bloedstroom wordt herverdeeld en bloed wordt naar de belangrijkste organen - het hart en de hersenen - geleid. Interessant is dat de hartslag onmiddellijk begint te vertragen zodra alleen het gezicht in contact komt met water!
Het echt interessante begint echter wanneer het centrale zenuwstelsel (CZS) een signaal geeft om in te ademen. Iedereen kent dat gevoel: de concentratie van kooldioxide bereikt een kritisch niveau en reflexmatig ademhalen wordt afgedwongen. Een getrainde duiker kan deze reflex tot op zekere hoogte beheersen. Bij demonstraties van adem inhouden in een klein zwembad, zonder duiken, zijn drukverschillen in gassen in het lichaam nauwelijks van belang. Maar bij actieve bewegingen onder water op een diepte van 8-10 meter is er een reëel risico om het bewustzijn te verliezen bij het opstijgen.
Waarom kun je het bewustzijn verliezen bij het opstijgen? Simpel gezegd: de druk bij het duiken comprimeert de longen, waardoor het lijkt alsof er nog voldoende zuurstof is. Bij het opstijgen neemt de druk echter af, waardoor de longen met elke meter meer volume nodig hebben. De longen compenseren het zuurstoftekort door zuurstof van weefsels en organen te halen, wat leidt tot een snelle toename van koolstofdioxide. CO2 is giftig en gevaarlijk omdat het bewustzijn kan verdwijnen zonder waarschuwing. Een snelle, actieve opkomst naar de oppervlakte verergert dit probleem per seconde. Om plotselinge hypoxie te voorkomen, moet veilig duiken eerst geleerd worden.
Voordat een beginnende duiker begint met oefeningen om langer de adem in te houden en het longvolume te vergroten, moet hij leren de signalen van zijn lichaam te begrijpen en de sensaties correct te interpreteren. Meer over beginnen met trainen kun je lezen in dit artikel.
Symptomen van zuurstoftekort en koolstofdioxidevergiftiging:
- Een voorbode van verhoogde CO2-concentratie is een lichte euforie, tintelingen in de vingertoppen, een rilling over de huid; daarna stijgt de temperatuur een beetje (zoals na een kop warme thee), gevolgd door duizeligheid en lichte misselijkheid.
- Pulsatie van de bloedvaten in de hersenen, tunnelvisie, een gevoel van flauwvallen. Krampen en bewusteloosheid.
- De zogenaamde “narcose”, waarbij onherstelbare gevolgen zich kunnen voordoen. Deze symptomen manifesteren zich zeer snel. Voor een beginnende duiker die actief onder water beweegt, kan alles binnen enkele minuten afgelopen zijn. Zelfs een getrainde parelduiker kan het niet langer dan 8 minuten volhouden.
Hoe leer je je adem zo lang mogelijk inhouden?
Om de gevoeligheid van receptoren voor kooldioxide te verminderen en records in statische apneu neer te zetten, zijn regelmatige trainingen nodig. Een ervaren duiker verbruikt meer dan 50% zuurstof – dit is de grens van O2-verbruik voordat een gewone persoon instinctief diep ademhaalt.
Er zijn twee verschillende benaderingen om de duur van apneu te verlengen:
- Verschillende trainingssystemen gericht op de ontwikkeling van correcte ademhaling, zelfbeheersing en ontspanning, vergroting van de longcapaciteit en training van het middenrif. Sommige technieken zijn gebaseerd op pranayama, plavita-sadhana, kundalini-yoga en andere meditatieve praktijken. Over yoga voor freedivers is er een afzonderlijk artikel beschikbaar.
- Gecontroleerde hyperventilatie en inademen van pure zuurstof.
Technieken en trainingsschema’s gericht op ademinhouding, concentratie, spierontspanning en hyperventilatie worden in detail besproken in het artikel Hoe freedivers trainen .
oefeningen uit yoga om de longcapaciteit te vergroten
Ondanks de bijwerkingen is hyperventilatie de meest populaire en effectieve manier om apneu te verlengen. Het betreft een oefening van snel ademen waarbij de kooldioxidedruk verminderd wordt vóór het duiken. Praktijk van snel en diep ademen kan de tijd van apneu verdubbelen, maar hoe intensiever en langer de hyperventilatie is, des te acuter zal de hypoxie bij het bovenkomen zijn. Sommige instructeurs beschouwen deze methode van apneu-verlenging als gevaarlijk en niet zo effectief dat deze de risico’s rechtvaardigt.
Hoe lang moet hyperventilatie duren voordat je aan freediving doet?
Als normaal wordt een bereik beschouwd van 30 tot 60 seconden. Hyperventilatie die langer dan een minuut duurt, vermindert de controle over zuurstoftekort bij de duiker en verhoogt de kans op spierkrampen soms tot wel een paar keer. Dit is academisch onderzoeken én praktisch vele malen bij experimenten bevestigd. Het is daarom beter deze limiet voor geforceerde longventilatie niet te overschrijden. Het beheer van de meeste taken kan en moet overgelaten worden aan een freedivingcomputer .
Er is een algemeen geaccepteerde test ontwikkeld door specialist R. Charli van de medische commissie van de Wereldconfederatie voor Onderwatersport (CMAS) om de optimale duur van hyperventilatie te bepalen. De coach of dokter bespreekt de symptomen waarbij de duiker het signaal voor het begin van zuurstoftekort zal geven. Dit wordt gevolgd door enkele sets hyperventilatie (op verschillende tijden, met verschillende frequenties en dieptes van ademhaling), waarbij de eerste symptomen door middel van een stopwatch worden vastgelegd. De gemeten tijd wordt door 3 gedeeld – dit is de toelaatbare tijd voor de voorbereidende ventilatie van de longen.
training in freediving
De belangrijkste regel voor het bereiken van records is: ga niet onbezonnen te werk. Stel geen onmogelijke doelen zonder de risico’s te berekenen. Het leven en de gezondheid zijn belangrijker dan welk resultaat dan ook!
