Jumping - een sprong in de afgrond

Basejumping vereist grondige voorbereiding Waarschijnlijk zullen er altijd mensen op aarde zijn die een constante behoefte hebben aan spanning en sensatie. De meest rusteloze jongens en meisjes groeien op en blijven altijd op zoek naar nieuwe avonturen. Ze proberen hun “adrenalinehonger” te verzadigen door de meest extreme vormen van vrijetijdsbesteding en sporten te verkennen, zowel op land, in het water als in de lucht.

Jumping

Aan de rand van een stevige basis staan en kijken in de leegte die zich voor je opent, je angsten overwinnen en een sprong maken! Het onbeschrijflijke gevoel van vrije val ervaren, al is het maar voor een paar seconden, en alleen vertrouwen op de betrouwbaarheid van de uitrusting! Is dat niet de ultieme zelfoverwinning en het toppunt van een adrenalinekick?

Juist dit kenmerkt enkele extreme sporten en actieve recreatieve activiteiten die allemaal een gemeenschappelijke wortel in hun naam hebben - jumping (afgeleid van het Engelse woord jump, wat “springen” betekent). Het gaat hier om bungeejumping, ropejumping en basejumping.

Interessant genoeg was een soortgelijk avontuur in het verleden al erg populair en wijdverbreid. In de jaren ‘30 van de 20e eeuw raakte de jeugd in de Sovjet-Unie letterlijk in de ban van een “parachutepsychose”. In vrijwel ieder stadspark verschenen parachutetorens van de OSOAVIAKhIM (voorganger van de DOSAAF). In het weekend stonden lange rijen van mensen te wachten voor hun eerste sprong, die vaak een opstapje werd naar verdere veroveringen van de lucht. Het was zo populair dat jonge mannen zonder parachutisteninsigne bij dansavonden in de parken vaak niet serieus werden genomen door de dames.

Hoe je je hoogtevrees kunt overwinnen Meer weten over hoe je je hoogtevrees kunt overwinnen ? Lees het artikel over acrofobie.

Motorrijden is een sport voor echte mannen. En quads zijn zelfs nóg vetter! Lees hier meer over quads.

Bungeejumping

Bungeejumping Deze extreme sport en vrijetijdsactiviteit is tegenwoordig een van de meest toegankelijke en wordt vaak gebruikt als attractie. In het Russisch wordt het soms “Tarzan-springen” genoemd, hoewel dit de essentie van de activiteit enigszins verdraait. Het bestaat uit het maken van een duik met het hoofd naar beneden vanaf een grote hoogte, terwijl je aan een elastisch koord bent bevestigd dat aan je voeten is vastgemaakt. Dit koord vertraagt het vrije vallen van de adrenalinezoeker geleidelijk en laat hem daarna op en neer stuiteren totdat hij tot stilstand komt.

Dit exotische avontuur ontstond pas relatief kort geleden - aan het einde van de jaren ‘80 in Engeland – en werd aanvankelijk met veel tegenstand van de autoriteiten ontvangen vanwege zijn onorthodoxie. Alleen dankzij het enthousiasme van de “pioniers” kon dit uiteindelijk officieel worden erkend, en tegenwoordig vind je deze attracties in veel landen.

Hoge bruggen zijn bijzonder populair, waarschijnlijk omdat het voor mensen gemakkelijker is om een sprong richting water te maken dan naar rotsen of harde grond. Maar de meest gedurfde jumpers springen overal vanaf – van de Eiffeltoren, touwbruggen boven Alpendalen en zelfs van watervallen.

De populariteit van deze extreme activiteit heeft zulke hoogtes bereikt dat er zelfs speciale bungeetorens worden gebouwd om adrenalinezoekers van over de hele wereld aan te trekken. De meest geavanceerde atleten gebruiken speciale bevestigingssystemen om tijdens hun sprong een reeks acrobatische stunts uit te voeren.

Zoals bij elke sport zijn er ook in bungeejumping records. De meest extreme sprong werd uitgevoerd door de Australiër A.J. Hackett vanaf de tv-toren in Macau (China) van een hoogte van 233 meter! Tot die tijd hield een record van 220 meter stand – gesprongen vanaf de Verzasca-stuwdam in de Zwitserse Alpen.

Ropejumping

Ropejumping Volgens een interessante legende ontstond deze extreme sport geheel per ongeluk. In 1989 viel de beroemde Amerikaanse bergbeklimmer Dan Osman tijdens een beklimming van een berg naar beneden, maar overleefde dankzij goed touwmateriaal. Het unieke gevoel van vrije val gaf hem zo’n euforie dat hij een reeks van opzettelijke “vallen” creëerde, wat uiteindelijk leidde tot het ontstaan van een nieuwe thrill-activiteit.

De essentie van rope-jumping is dat een sporter vanaf een hoogte springt met behulp van klimuitrusting. Na de fase van vrije val absorbeert een complex systeem van beveiliging en demping de energie van de sprong, en de jumper blijft in een voor mensen gebruikelijke houding hangen, met het hoofd omhoog, op een bepaalde afstand van obstakels.

Meestal vormt de gemeenschap van rope-jumpers een heel team met ingenieurs en technici, verkenners en organisatoren. Het is duidelijk dat deze extreme vorm van springen een uitstekende kwalificatie van het personeel vereist, evenals de hoogste kwaliteit van de gebruikte apparatuur. Alle elementen die deel uitmaken van het basis- of dynamische deel van het algemene systeem voor het voorbereiden van de spronglocatie hebben een grote veiligheidsmarge en worden verplicht gedupliceerd (en in sommige gevallen zijn er zelfs meerdere niveaus van beveiliging aanwezig).

Skateboard met twee wielen Skateboarden is een populaire sport met een rijke geschiedenis. Maar de skateboard met twee wielen is relatief recent verschenen. De rijstijl op dit soort skateboard verschilt wezenlijk van de klassieke variant.

Voor winterliefhebbers die snowboarden en skiën leuk vinden – lees ons artikel over het bergresort Abzakovo.

Een verrekijker kiezen voor wandelingen, vissen of jagen? Lees ons artikel via deze link .

Rope-jumping heeft een opmerkelijke reeks records:

• De hoogste sprong ooit gemaakt op het grondgebied van de voormalige Sovjetunie werd uitgevoerd door het team RAPT uit Sint-Petersburg, op de berg Shaan-Kaya in de Krim. Het loslaatpunt van de sporter bevond zich op een hoogte van 230 meter, en de vrije val bedroeg 150 meter.

• Het wereldrecord van Dan Osman, de oprichter van deze sport, hield meer dan 12 jaar stand. In 1998 voltooide hij in het Yosemite National Park een sprong vanaf een hoogte van 304,8 meter. Helaas kwam hij in hetzelfde jaar tragisch om bij een poging om zijn eigen record te verbeteren.

• Het huidige wereldrecord wordt gehouden door het Russische team RAPT en de Oekraïense groep ROCK`N`ROPE (Zaporozhye). Op dezelfde dag, 14 juli 2010, maakten sporters sprongen van 355 meter vanaf de bergtop Kjerag (Noorwegen). De fase van vrije val bedroeg 280 meter. Volgens de sporters zelf hadden ze deze prestatie kunnen overtreffen, maar ze lieten bewust wat ruimte over voor nieuwe records.

BASE-jumping

Base Jumping Dit is waarschijnlijk de ultieme vorm van “luchtacrobatiek” binnen de verschillende sprongvarianten van extreme sporten. Sprongen vanaf hoge, stationaire objecten met behulp van een speciale parachute vereisen de hoogste mate van persoonlijke psychologische en fysieke voorbereiding.

Interessant genoeg werd de eerste sprong van dit soort al in de late 18e eeuw vastgelegd – in 1783 toonde de Franse natuurkundige en ingenieur Louis-Sébastien Lenormand aan een groot publiek de mogelijkheden van zijn “paraplu” door van de toren van het observatorium in Montpellier te springen. Zijn bedoelingen waren van de meest humane aard: hij zag hierin een mogelijke manier om mensen te redden die gevangen waren in brandende hoge gebouwen.

Deze richting begon zich echter pas intensief te ontwikkelen in de vorige eeuw. In 1912 vond er een sprong vanaf het Vrijheidsbeeld plaats, waarna jumpers geleidelijk bekendere hoge constructies en natuurlijke toppen begonnen te veroveren.

De naam “BASE-jumping” ontstond pas in 1978 door de inspanningen van Karl Benish, een van de grondleggers en ideologen van deze extreme sport.

Ondanks de ogenschijnlijke gelijkenis met traditioneel parachutespringen, onderscheidt BASE zich door de volgende unieke kenmerken:

• Sprongen worden vanaf lage hoogtes uitgevoerd, wat de sporter een extreme concentratie en perfecte lichaamscontrole vereist. Er is geen tijd om fouten te corrigeren.

• De sporter beschikt over geen enkele beveiligingsmiddelen. In tegenstelling tot reguliere parachutisten, heeft een BASE-jumper geen reserveparachute – deze kan op zulke lage hoogtes simpelweg niet worden gebruikt. Hun leven hangt volledig af van de ene zorgvuldig gekozen en zorgvuldig ingepakte parachute.

• Om een BASE-jumper te worden, moet men waarschijnlijk een bijzondere vorm van passie of vastberadenheid hebben. Het is moeilijk om je voor te stellen dat een sporter soms urenlang de hoogste industriële schoorsteen ter wereld in Ekibastuz (420 meter) moet beklimmen of bergen moet bedwingen, enkel om een paar minuten in vrije vlucht door te brengen! En wat een fysieke kracht is hiervoor niet nodig! Bovendien is deze sport niet in alle landen geaccepteerd en is het in sommige zelfs streng verboden, waardoor het vinden van geschikte hoge objecten vaak gepaard gaat met extra uitdagingen.

Niettemin groeit het aantal BASE-jumpers elk jaar, en het aantal door hen bedwongen “pieken” blijft toenemen. In Rusland is er zelfs een georganiseerde vereniging opgericht – het team “Russian Extreme Project”, dat terecht wordt beschouwd als een van de sterkste en best voorbereide in de wereld.