Każda skała, każdy szczyt, jak i każda trasa na tej samej skale są na swój sposób unikalne i piękne. Nie ma na świecie jednej najpiękniejszej skały! Niektórzy preferują ośnieżone szczyty, podczas gdy innym bliżej do skał opadających do wody.
W tym przeglądzie znajdziesz najpiękniejsze miejsca do wspinaczki w Tajlandii, Francji, Hiszpanii, na Majorce, w USA, Irlandii i Grecji.
Wspinaczka w Tajlandii
Połączenie morza i skał jest piękne samo w sobie! Dodatkowo masz doskonałą możliwość przeplatania odpoczynku pasywnego z aktywnym, korzystając przy tym ze wszystkich udogodnień oferowanych przez gościnną Tajlandię.
W prowincji Krabi (Krabi) znajdują się skały wapienne – idealne miejsce do solowej wspinaczki nad wodą. Można je porównać do Bali dla surferów – tak Krabi jest rajem dla wspinaczy.
Skały plaży Railay
Dzięki różnorodności formacji skalnych można tu doskonalić różne techniki wspinaczki:
- po gładkich, pionowych ścianach,
- po pęknięciach,
- po stalaktytach,
- po gzymsach.
Najlepiej przyjeżdżać tu w sezonie od listopada do marca. Prawdziwi pasjonaci wspinaczki z pewnością docenią plaże Railay i Tonsai w prowincji Krabi. Spośród ponad 600 tras wspinaczkowych osoby o różnym poziomie zaawansowania znajdą swoją wymarzoną ścieżkę. Trudno opisać zachwyt widokiem krajobrazu z pokonanego szczytu.
Skały Tajlandii
Godna uwagi jest również wyprawa do laguny Railay. Trasa jest bardzo ciekawa i niezbyt trudna dla osób mających doświadczenie w użyciu liny wspinaczkowej. Nowicjusze będą mieli okazję przetestować swoje umiejętności zdobyte na ściankach wspinaczkowych i poczuć przypływ adrenaliny. Piękno laguny może naprawdę zauroczyć!
skali-v-lagune-reyley
Francja
Francja słynie nie tylko z Wieży Eiffla, ale także z najlepszych w Europie miejsc do boulderingu. To właśnie tutaj powstała francuska technika pokonywania krótkich trudnych tras, a francuscy sportowcy pierwsi osiągnęli kategorię 8a, co było możliwe dzięki dynamicznemu rozwojowi boulderingu, wspieranemu przez obecność odpowiednich skał. Wyjątkowo znane są głazy L’Elephant i Trois Pignons, położone w pobliżu miasta Fontainebleau. Wspinacze mogą podziwiać wspaniałe widoki na okoliczne lasy i białe, piaszczyste plaże.
Elephant i Trois Pignons
Mekką francuskiej wspinaczki jest region Alp Francuskich – Grand Canyon Verdon. Miejsce to nazywane jest również Alpy Prowansalskie. Region ten znany jest z tras długich i różnorodnych:
- alpinistycznych,
- technik hakowych (AID climbing),
- przygotowanych do czystej wspinaczki skalnej.
Kanion Verdon
Zaledwie 100 km oddziela leniwą, plażową Niceę od tego malowniczego kanionu. Mówi się, że kiedyś znajdowało się tu morze. Początkujący mogą spróbować swoich sił na trasach Kanionu Verdon, by sprawdzić, czy żyje w nich duch wspinaczki i czy to hobby stanie się pasją na całe życie.
Hiszpania
Uważa się, że Hiszpania posiada największą liczbę rejonów wspinaczkowych na świecie. Rejon Rodellar oferuje trasy o trudnościach od 5c do 9a+ po wapiennych skałach. Sezon wspinaczkowy trwa od maja do listopada.
Wspinaczka w Hiszpanii
Wspinaczka po kolumnach wapiennych zostawia zielone ślady na ubraniach, jakbyś wspinał się po krzakach, a nie po skałach. Ale czy jakiegokolwiek wspinacza mogłoby to powstrzymać?! Podobnie jak zdarte kolana czy starte opuszki palców.
Dwie godziny drogi od Barcelony znajduje się malowniczy rejon wspinaczkowy – Siurana (Siurana). Wspinacze zaczęli interesować się tym miejscem w 1959 roku. Początkowo dominowały tu trasy w stylu alpejskim, ale w latach 80. XX wieku, dzięki dynamicznemu rozwojowi wspinaczki sportowej, zostały wytyczone pierwsze trasy kategorii 7.
Slackline w Siuranie, Hiszpania
Obecnie region ten oferuje około 600 tras o różnym stopniu trudności. Co więcej, w Siuranie wciąż pozostaje wiele niezbadanych skał dla pionierów. W tym rejonie działa całoroczny kamping wspinaczkowy, jednak najlepszy czas na wspinaczkę to wczesna wiosna i późna jesień. Na szczególną uwagę zasługuje tutaj trasa „La Rambla Direct” o trudności 9a – symbol współczesnej wspinaczki. Dziewiąta kategoria trudności to jak przepustka do elitarnego świata wspinaczy. Każdego roku przyjeżdżają tu najlepsi alpiniści z całego świata, aby zmierzyć się z tym wyzwaniem. Ale to nie wszystko – są jeszcze Rodellar, Margalef, wyspa Teneryfa…
Trasa 9. stopnia trudności – La Rambla, Hiszpania
Wspinaczka na Majorce
Największą wyspą Balearów jest Majorka. Można tu nie tylko wypoczywać na pięknych plażach, ale również ćwiczyć wspinaczkę skałkową. I to zarówno dla początkujących miłośników, jak i profesjonalistów. Majorka nazywana jest rajem dla miłośników wspinaczki.
Wspinaczka na Majorce
Na północy wyspy znajdują się sportowe trasy, których trudność klasyfikowana jest aż do poziomu 9a. W sumie w specjalnych przewodnikach opisano ponad 1100 tras wspinaczkowych tego regionu. Najbardziej popularnymi i ulubionymi miejscami są skały Sa Gubia i Fraguel.
Wspinaczka na Majorce
Na południu wyspy skały opadają wprost do wody. W przewodnikach opisano około 300 tras wspinaczkowych w tym rejonie. Najbardziej znanym i atrakcyjnym miejscem jest Cala Serena. Majorka zachwyca przez cały rok.
Obecnie rząd zabronił organizacji popularnych festiwali takich jak Deep Water Solo (DWS), a dokładniej zabroniono skakania ze skał do wody, co było główną atrakcją tych wydarzeń.
Grecja
Grecka wyspa Kalimnos stała się odkryciem w świecie wspinaczki skałkowej dopiero 20 lat temu. Miejsce to było wcześniej znane miłośnikom nurkowania, ale stało się mekką dla wspinaczy po przypadkowej wizycie włoskiego alpinisty Andrea Di Bari na tej wyspie.
Andrea Di Bari na Kalimnos
Ściany i wapienne jaskinie oczarowały Włocha. W 1997 roku Andrea Di Bari wraz ze swoimi przyjaciółmi, pasjonatami wspinaczki, otworzył około 40 tras wspinaczkowych. Włoch był tak zafascynowany skałami Kalimnos, że powrócił tam z fotografem, który po sesji opublikował niezwykłe zdjęcia w niemieckim magazynie o wspinaczce. Zdjęcia odniosły ogromny sukces!
Wspinaczka na Kalimnos
Dwa miasteczka-wioski, Massouri i Armeos, dzięki bliskości terenów wspinaczkowych stały się centrami turystycznymi. Wspinacze wynajmują tam pokoje (studio) z pięknym widokiem na morze. Znajdują się tam także sklepy z wyposażeniem wspinaczkowym.
Wspinaczka na Kalimnos nazywana jest magiczną, a dodatkowo istnieje możliwość spróbowania nurkowania w Morzu Egejskim. Najlepszy okres na przyjazd na Kalimnos w celu wspinaczki przypada na wrzesień i październik. Wyspa oferuje do 1000 tras wspinaczkowych o trudności od 5 do 9. Istnieją nawet długie, czterdziestometrowe trasy, które wymagają siedemdziesięciometrowych lin.
Na Kalimnos co roku odbywa się największy międzynarodowy festiwal Kalymnos Climbing Festival . W tych zawodach wspinaczkowych na naturalnym terenie mogą brać udział zarówno profesjonaliści, jak i początkujący amatorzy.
USA
Trout Creek
Skupię się tylko na Oregonie, choć w całych Stanach Zjednoczonych jest wiele znakomitych miejsc do wspinaczki. Centrum stanu Oregon to miejsce znane jako Trout Creek, które rozciąga się także na północ stanu Nevada. Obszar ten leży z dala od zaludnionych miejsc i dróg.
Bazaltowa lawa, zastygła na wysokości 150 metrów, tworzy idealne miejsce do doskonalenia technik wspinaczki w szczelinach i rozpadlinach. Latem jednak nie warto tu przyjeżdżać – upały są nie do zniesienia.
Natomiast jesienią i na początku zimy – serdecznie zapraszamy. Jest to związane z tym, że klimat tutaj jest półpustynny. Okres deszczowy przypada od marca do czerwca. To dzikie tereny, wykorzystywane głównie przez myśliwych i turystów.
Irlandia
Nie można powiedzieć, że ten kraj jest popularny wśród wspinaczy, a profesjonalistów w tej dziedzinie spotyka się tu rzadko. Niemniej jednak w Irlandii Północnej znajduje się niezwykle malowniczy masyw górski Mourne, który został uwieczniony w pieśni Williama Percy’ego Frencha z 1896 roku.
Wspinaczka w Irlandii
Ci, którzy oglądali film „Opowieści z Narnii: Lew, czarownica i stara szafa”, rozpoznają w krajobrazach gór Mourne fantastyczną krainę Narnii. Te granitowe góry uważane są za jedne z najpiękniejszych miejsc w Irlandii. Nieco ponad 10 szczytów tego masywu przekracza wysokość 600 metrów.
Charakterystyka wspinaczki w Irlandii:
- można wspinać się, gdy sprzyja pogoda (co zdarza się niezbyt często!);
- brak obitych tras (ale opisy są dostępne!);
- nie stosuje się sztucznych punktów asekuracyjnych (SP).
Najczęściej w Irlandii wspinaczka odbywa się na klifach, które opadają do oceanu. Jednak latem w dobrej pogodzie woda nagrzewa się maksymalnie do +17 stopni, więc kąpiel w oceanie raczej nie będzie zachęcająca.
Mimo to, w odpowiednią pogodę (trzeba przyznać, że w Irlandii nie ma śniegu!) można czerpać prawdziwą przyjemność ze wspinaczki na irlandzkich skałach oraz z rozciągającego się przed wspinaczami widoku.
Na świecie jest wiele wspaniałych, niezwykłych i przyciągających miejsc do wspinaczki. Każdy profesjonalista ma swoje ulubione, gdzie wspinał się, wspina się i będzie wspinał. I niech każdy wspinacz znajdzie swoje własne, te najpiękniejsze!
