آناتومی موج
امواج، زیبایی، حرکت بیپایان و تغییرپذیری آنها همواره انسان را شگفتزده میکنند.
مهم است که بفهمیم تغییرات در اقیانوس هر لحظه رخ میدهند، و امواج در آن همیشه متفاوت و یکتا هستند.
موجسواری موفق بدون درک نحوه شکلگیری و انتشار امواج، و عواملی که بر سرعت، قدرت، شکل و ارتفاع آنها تأثیر میگذارند، امکانپذیر نیست.
ابتدا، با اصطلاحات آغاز میکنیم.
آناتومی موج
تشکیل امواج
نوسان دورهای آب نسبت به نقطه تعادل، موج نامیده میشود.
برای موج عناصر زیر مشخص شدهاند:
- پای موج – سطح زیرین؛
- قله (لیپ، از انگلیسی lip - لب)؛
- جلوی موج – خط قله موج؛
- لوله (tube/barrel) – بخشی که در آن قله به پای موج برخورد میکند؛
- دیواره (wall) – بخش شیبدار که موجسوار روی آن سر میخورد؛
- شانه – بخشی که دیواره ملایم میشود؛
- قله موج – نقطه سقوط موج؛
- منطقه برخورد – محلی که لیپ فرو میریزد.
موج از چه تشکیل شده است
به دلیل تغییرپذیری امواج، اندازهگیری آنها بسیار دشوار است. تغییرات را با چندین پارامتر ارزیابی میکنند.
ارتفاع – فاصله از پای موج تا قله آن. این مقدار به روشهای مختلف اندازهگیری میشود. در گزارشهای موجسواری اختلاف نوسان بویهای هواشناسی ذکر میشود. گاهی ارتفاع موج به «ارتفاع انسان» نشان داده میشود.
از آنجا که ورزشکار در حین موجسواری خم میشود، 1 «ارتفاع انسانی» تقریباً برابر با 1.5 متر است.
طول – فاصله بین قلههای متوالی.
شیب – نسبت ارتفاع به طول موج.
دوره – زمان بین دو موج در یک گروه (ست).
دلایل و ویژگیهای تشکیل امواج
چه امواجی در اقیانوس وجود دارند
برخلاف تصورات ابتدایی، موجهای دریایی یا اقیانوسی به واسطه بادهای ساحلی ایجاد نمیشوند. معمولاً امواج در دوردست اقیانوس تشکیل میشوند.
بادی که در یک جهت مشخص برای مدت طولانی میوزد، تودههای عظیم آب، گاهی به اندازه ساختمانهای چند طبقه، را به حرکت در میآورد. بادهای قوی در مناطق فشاری بسیار پایین، مشخصه آنتیسیکلون، تشکیل میشوند.
با وزش باد متوسط در سطح اقیانوس، امواج کوتاه و شیبدار به نام «گوسفندان دریایی» ظاهر میشوند.
در مرحله شکلگیری، امواج دو بعدی که ارتفاع آنها از طولشان کمتر است، به صورت ردیفهای موازی قلهها پیش میروند. با تقویت باد، قلهها ناپدید میشوند و طول موج سریعتر رشد میکند.
وقتی سرعت موج و باد برابر میشوند، قلهها دیگر رشد نمیکنند. از این لحظه، سرعت، طول و دوره موج افزایش مییابد، در حالی که ارتفاع و شیب آن کاهش مییابد. این امواج بلندتر، برای موجسواری مناسبتر هستند.
هنگام طوفان فزاینده، امواج جوانتر روی امواج قدیمیتر سوار میشوند و دریا آشفته به نظر میرسد. زمانی که آشفتگی به اوج خود میرسد، امواج به طولی حداکثر میرسند و جبهههای موج گستردهتر میشوند. همراه با این، طول قلهها ممکن است به صدها متر برسد (رکورد – تا 1 کیلومتر).
امواجی که ارتفاع قلههای آنها چند برابر طول موج است، امواج سهبعدی نامیده میشوند. غالباً امواج سهبعدی از تپهها، برآمدگیها و فرورفتگیهای متناوب تشکیل شدهاند. امواج به صورت گروهی (ست) از 2 تا 10 وارد میشوند. معمولاً موج میانی در ست بلندتر و کاملتر است.
چه نوع امواجی در پنیش → وجود دارد؟
باد چه چیزی را جابجا میکند؟
امواج موجسواری
هر موج جدیدی، تودههای آبی را بالا و پایین میبرد.
حقیقت جالب: ذرات آب به صورت افقی حرکت نمیکنند بلکه به طور دایرهای یا بیضوی نامنظم، عمود بر جلوی موج، حرکت میکنند.
در واقع مسیر حرکت ذرات آب مانند حلقهها است: چرخش شدید «چرخ آب» با حرکت ضعیف رو به جلو ترکیب میشود.
این امر، پروفیل موج را تشکیل میدهد: شیب رو به باد موج ملایم و شیب پشت باد آن تند است.
به همین دلیل قلهها منحرف میشوند و کف تشکیل میشود.
هنگام وزش باد، توده آب جابجا نمیشود بلکه پروفیل موج جابجا میشود. به این ترتیب، تخته گمشده موجسوار در امتداد ساحل، بالا و پایین، و جلو و عقب میچرخد.
چه عواملی پارامترهای موج را تعیین میکنند؟
امواج غولپیکر در اقیانوس
پارامترهای موج به سرعت، مدت زمان وزش باد، تغییرات جهت باد، عمق منبع آب، و طول لوی موج بستگی دارد.
طول لوی موج توسط اندازه منطقه آبی تعیین میشود.
عملکرد باد باید به اندازهای باشد که تمام فضا را پوشش دهد.
به همین دلیل، موجهای پایدار برای موجسواری معمولاً در سواحل اقیانوسی یافت میشوند.
با تغییر سرعت و جهت باد بیش از ۴۵ درجه، نوسانات قدیمی کاهش مییابد و سپس یک سیستم موج جدید شکل میگیرد.
سوِلها
عکس موج اقیانوس
وقتی موجها به اندازه حداکثری خود میرسند، به یک سفر به سمت ساحل میروند. آنها هماهنگ میشوند: موجهای کوچکتر توسط موجهای بزرگتر جذب میشوند، کندترها با سریعترها هموار میشوند.
تودهای از موجهای هماندازه و همقدرت که توسط یک طوفان ایجاد میشوند، سوِل نامیده میشوند. سفر یک سوِل به سمت ساحل میتواند هزاران کیلومتر طول بکشد.
سوِلها به دو دسته بادمحور و بنیانی تقسیم میشوند.
- اولی برای موجسواری مناسب نیست: موجهای آن قابل طی مسافت زیاد نیستند و در عمق زیاد شکسته میشوند.
- دومی همان چیزی است که نیاز است. موجهای بلند و سریع آن مسیر طولانی را طی میکنند و در هنگام شکستن جذابتر هستند.
سوِلها به دامنه و دوره تقسیم میشوند. هرچه دوره بیشتر باشد، موج بهتر و یکنواختتر است.
در بالی به سوِل بادمحور، موجهایی با دوره زیر ۱۱ ثانیه گفته میشود. موجهایی با دوره ۱۶ ثانیه بسیار عالی هستند و دوره ۱۸ ثانیه نوعی خوششانسی است که موجسواران حرفهای به دنبال آن هستند.
برای هر نقطه موجسواری، جهت ایدهآل سوِل مشخص شده است که در آن موجهای باکیفیت شکل میگیرد.
شکستن موجها
انواع موجها در اقیانوس
هنگام حرکت به سمت ساحل، موجها با رسیدن به بسترهای کمعمق، صخرهها، و جزایر، به تدریج قدرت اولیه خود را از دست میدهند.
هر چه فاصله از مرکز طوفان بیشتر باشد، آنها ضعیفتر میشوند.
وقتی موجها با آبهای کمعمق برخورد میکنند، آب بالا میرود؛ جایی برای حرکت آن باقی نمیماند. آنها به سمت بالا حرکت میکنند.
دوره موجها کاهش مییابد، انگار فشرده میشوند، سرعتشان کم میشود، کوتاه و شیبدارتر میشوند. اینگونه موج مناسب موجسواری پدیدار میشود.
در نهایت، تاجهای موج واژگون میشوند و موجها شکسته یا خراب میشوند. هرچه اختلاف عمق بیشتر باشد، موج تیزتر و بلندتر خواهد بود!
موجهای بلند و قلهدار عمدتاً نزدیک به صخرهها، خطوط ساحلی، کشتیهای غرقشده و بسترهای ماسهای شیبدار به وجود میآیند.
رشد تاج موج زمانی آغاز میشود که عمق به نصف ارتفاع موج برسد.
جهت باد
ارتفاع موجهای طوفانی در اقیانوس
موجسواران
سحرگاه بیدار میشوند تا در آب صاف و بدون باد موجسواری کنند – این بهترین شرایط ممکن است.
کیفیت موجها به باد ساحلی بستگی دارد. برخی از بهترین موجها اینجا → هستند.
- اونشور (Onshore) – بادی که از اقیانوس به سمت ساحل میوزد.
این باد تاجهای موج را از بین میبرد، موجها را خرد میکند و آنها را نابرابر میسازد؛ مانع از “ایستادن” آنها میشود.
اونشور باعث میشود موجها زودتر از حد معمول بسته شوند. این بدترین باد برای موجسواری است و میتواند تمام تجربه موجسواری را خراب کند.
زمانی خطرناک است که جهت باد و سوِل یکسان باشند.
- اوشور (Offshore) – بادی که از ساحل به سمت اقیانوس میوزد.
اگر باد با قدرت زیاد نیاید، به موجها فرم صحیح میدهد، آنها را “بلند میکند” و زمان خرابی آنها را به تأخیر میاندازد.
این باد، برای موجسواری ایدهآل است.
- کراسشور (Crossshore) – بادی که در طول ساحل میوزد. این باد کیفیت موجها را بهبود نمیبخشد و گاهی آنها را به شدت خراب میکند.
انواع موجها
موجها در اقیانوس
کلوزاوت (Closeout) – موج بستهای است که به طور همزمان در تمام طول خود شکسته میشود و بنابراین برای موجسواری مناسب نیست.
موجهای مسطح سرعت و شیب خاصی ندارند. با شیب کم بستر، به آرامی شکسته میشوند و دیواره بلند یا لوله تشکیل نمیدهند. به همین دلیل برای مبتدیان توصیه میشوند.
موجهای پرشونده (Plunging waves) – موجهای قدرتمند، سریع و بلندی هستند که در مناطقی با تغییر ناگهانی عمق به وجود میآیند. این موجها فرصتهایی برای حرکات نمایشی ایجاد میکنند. آنها در داخل خود لولههایی تشکیل میدهند که امکان گذر از میان آنها را میدهند.
برای حرفهایها ترجیح داده میشوند و برای مبتدیان خطرناک هستند – احتمال افتادن روی آنها بیشتر است.
انواع مناطق موجسواری
مناطق موجسواری
محلی که موج شکل میگیرد منطقه موجسواری (Surf Spot) نامیده میشود. ماهیت موج به ویژگیهای بستر دریا بستگی دارد.
- بیچبریک (Beach-break) – محلی که موجها به بستر ماسهای برخورد میکنند. در مناطقی با عمق مختلف، موج خم میشود و به سمت آبهای کمعمق شکسته میشود. این باعث میشود موجسوار بتواند روی دیواره آبی سر بخورد.
بیچبریکها، مانند شهری در فرانسه به نام هوژهگور (Hossegor)، برای مبتدیان بهترین هستند، چرا که سقوط روی بستر ماسهای کمتر خطرناک است.
ویژگی این مناطق: ماسههای انباشته مکان خود را تغییر میدهند و این باعث تغییر ماهیت موج میشود. نقاط اوج که محل شکستن موجها هستند به همین دلیل “حرکت میکنند.”
این ویژگی برای بیچبریکهای استرالیا رایج است اما در بالی ماسهها نسبتاً پایدار هستند.
برای ورزشکاران با تجربه، موجسواری روی موجهای ساحلی که دائماً بسته میشوند جذاب نیست. آنها به دنبال مناطقی با ساختار بستر غیرهمگن هستند که تفاوت در ارتفاع موجها ایجاد کند.
- ریِفبریک (Reef-break) – محلی که صخره یا تودهای از سنگها در بستر آن قرار دارد. تغییر ناگهانی عمق باعث ایجاد موجهای بلند با “لولهها” میشود و شکست آن نسبتاً دیرتر رخ میدهد.
مزیت اصلی این موجها ثبات و پیشبینیپذیری آنهاست. اغلب یک بستر ماسهای از سنگهای صخرهای محافظت میکند و به موجسواران اجازه میدهد به راحتی به نقطهای که موجها شکل میگیرند برسند. ریفی که شکسته میشود برای استادان سرفینگ مناسب است، اما به دلیل لبههای تیز ریفها و سنگها، هنگام افتادن خطرناک است.
نمونهها – Pipeline در هاوایی و اکثر نقاط سرفینگ در بالی. دقیقاً همین امواج کلاسیک در بهترین ویدئوهای سرفینگ ثبت شدهاند.
- Point-break – طولانیترین امواجی هستند که زمانی تشکیل میشوند که موج (swell) به مانعی که از آب بیرون زده است برخورد میکند: مانند دماغه، مشابه ایرلند ، شبهجزیره، مشابه کورنوال ، سنگریزههای سنگین و صخرهها.
پس از برخورد با مانع، امواجی با شکل بینقص تشکیل میشوند که به ترتیب میآیند و در طول صدها متر بهصورت پیوسته شکسته میشوند. این نوع امواج امکان سرفینگ طولانی را فراهم میکنند.
نمونهها – نقطه Medewi در بالی، ساحل Bells Beach در استرالیا.
امواج چپ، راست و پیکی
Разные волны для серфинга
جهت موج از دیدگاه یک سرفر که به سمت ساحل حرکت میکند، از دریا مشخص میشود.
موج چپگرد از سمت راست به سمت چپ شکسته میشود.
ورزشکار باید به سمت چپ لیز بخورد تا از پوشیده شدن توسط کلاهک موج جلوگیری کند.
از ساحل این حرکت عکس به سمت راست دیده میشود.
موج راستگرد مخالف موج چپ است.
موج پیکی همزمان به هر دو جهت بسته میشود و دو سرفر میتوانند در جهت مخالف روی آن حرکت کنند.
تأثیر جزر و مد
Влияние прилива в серфинге
سطح آب در اقیانوس نیز بر تشکیل امواج تأثیر میگذارد. این سطح دو بار در روز هنگام جزر و مد افزایش مییابد.
یک تصور اشتباه شایع این است که باید روی آبآمدگی سرف کرد. این نادرست است: هر نقطه (spot) شرایط خاص خود را برای تشکیل امواج ایدهآل دارد.
در زمان فروکش فروشوی احتمال برخورد تازهکاران با سنگهای کف بیشتر است.
در حداکثر آبآمدگی، موجهای نزدیک به ساحل بزرگتر میشوند و ورود به اقیانوس سختتر است.
قبل از سرفینگ، بهتر است ویژگیهای نقطه مورد نظر و جدول زمانی جزر و مد را بدانید.
امواج، پدیدهای رازآلود و خیرهکننده از طبیعت هستند. موج ایدهآل برای هر سرفر متفاوت است. مبتدیان آرزو دارند مدت بیشتری روی آب بمانند و نیفتند؛ برخی میخواهند با پیچ و تاب روی دیواره صافی از موج حرکت کنند، از کلاهک مرتفع به سمت پایین سر بخورند یا داخل لوله دایرهای تند و سریع حرکت کنند.
اما همه آرزو دارند احساس کنند که فاتحانه طوفان و طبیعت خروشان را مهار کردهاند، ترس را از بین بردهاند و بر ضعف خود غلبه کردهاند!
ویدئو
ویدئویی از تسخیر موج بزرگ توسط یک سرفر تماشا کنید: