Fingerboard podbija świat

Jak bardzo trzeba kochać deskorolkę, żeby nie wyobrażać sobie życia bez niej ani w śniegu, ani w deszczu! Właśnie deszczowy dzień można uznać za dzień narodzin małej deski do trenowania palców. Autorem tego wyjątkowego wynalazku, nazwanego fingerboardem, jest kalifornijski chłopak Steven Asher, który nie tylko opatentował swoje dzieło, ale także wprowadził je na rynki całego świata.

Czym właściwie jest fingerboard? To dyscyplina sportowa, która wymaga specjalnego sprzętu, umożliwiającego zastąpienie nóg palcami w deskorolce. Ten sprzęt to niewielka deseczka, o wymiarach około 26-36 mm szerokości i 95-101 mm długości, poruszająca się na kółkach. Ta miniaturowa deska, przypominająca wyglądem klasyczną deskorolkę i zbliżona do niej funkcjonalnością, może być zręcznie obsługiwana za pomocą palców wskazującego i środkowego, pozwalając na wykonywanie trików o różnym stopniu trudności.

Jak jeździć na deskorolce O tym, jak jeździć na deskorolce , przeczytacie w innym naszym artykule.

Dla tych, których interesuje tajemniczy świat jaskiń, przygotowaliśmy relację o najsłynniejszych jaskiniach Wspólnoty Niepodległych Państw.

Mikro-deskorolka dla palców

Mała deskorolka dla palców Obecnie wiele firm produkuje fingerboardy w różnych rozmiarach i modyfikacjach. Do produkcji deski (deki) używane są zarówno plastik, jak i drewno. Jednak uważa się, że plastikowymi deskami mogą „bawić się” początkujący fingerboardziści, podczas gdy „poważne” drewniane deski to domena prawdziwych profesjonalistów. Drewniane deski umożliwiają wykonywanie bardziej skomplikowanych trików i dalsze doskonalenie umiejętności.

Sprzęt do fingerboardingu składa się, poza deką, z zestawu zawieszeń, które obejmują platformę (bazę), amortyzatory o różnej twardości, śruby i nakrętki łączące deskę z kółkami, wykonanymi z plastiku lub poliuretanu. To podstawowe elementy sprzętu sportowego dla palców. Dodatkowo powierzchnia deski pokryta jest gripem (gumą lub papierem ściernym). Prawdziwy fingerboardzista zawsze uzupełnia swój sprzęt o tzw. fingerparki – elementy, na których trenuje swoje triki. Wśród nich można wyróżnić:

• półokrągłe rampy,
• przeszkody w formie schodów, poręczy i ławek, które mogą spotkać na swojej drodze deskorolkarze na co dzień,
• plastikowe lub betonowe elementy parków i basenu.

Podstawowe triki na fingerboardzie

Jak wykonywać triki na fingerboardzie Patrząc na fingerboardzistę z boku, może się wydawać, że nie ma w tym nic trudniejszego: ustawiasz palce na desce, odrobina zręczności i… niepowodzenie. Nie należy się zrażać – niewytrenowane palce nie mogą od razu opanować wszystkich ruchów. Najłatwiej zacząć od podstawowych trików, wśród których najpopularniejszy jest Ollie – dzięki niemu można wskakiwać na różne obiekty.

Środkowy palec umieszczamy na „ogonku” deski (zakrzywionym końcu – tail), a wskazujący w środku deki. Szybko i energicznie naciskamy na „ogonek”, wykonując „kliknięcie” (uderzenie), tak aby tail oderwał się od powierzchni. Praktycznie w tym samym momencie, z opóźnieniem o ułamek sekundy, palec wskazujący przesuwamy w górę, w kierunku „nosa” deski. Błyskawiczna reakcja i skoordynowane ruchy palców powinny umożliwić oderwanie fingerboarda od stołu i skierowanie go ku przeszkodom, które planujemy pokonać (na początek choćby długopis lub flamaster).

Doskonaląc umiejętności, można później zacząć pokonywać wyższe przeszkody: wskakiwać na obiekty i ślizgać się po ich krawędziach jedną stroną deski. Jeśli fingerboard bezpiecznie wskoczył i nie zahaczył o nic po drodze, oznacza to, że pierwsze kroki zostały wykonane i można mówić o początku przygody.

Oprócz Ollie, w fingerboardzie popularne są obroty w różnych płaszczyznach – flipy, ślizgi po krawędziach przeszkód deką – slajdy, oraz kombinowane graindy, zwane też fifty-fifty.

Efektownym i nieskomplikowanym trikiem jest Manual (Nose Manual), zwykle wykonywany po triku Ollie. Aby go wykonać, po skoku należy postawić jeden z palców na „ogonek” lub na „nos” deski i jechać… To wszystko – dwa triki opanowane.

Trik Pop Shove It polega na efektownym obracaniu fingerboarda. Aby go wykonać, ustawiamy palce tak jak do Ollie, naciskamy na tył deki i staramy się ją obracać. Deska się obraca, łapiemy ją palcami – trik zaliczony.

Akrofobia - lęk przed wysokością Dowiedz się, jak pokonać akrofobię - lęk przed wysokością.

Czy lubisz zjeżdżać na nartach lub snowboardzie? Dowiedz się o głównych zaletach ośrodka narciarskiego Dombaj.

Jak wybrać odpowiedni śpiwór na wyprawy, dowiesz się z materiału pod tym adresem .

Naprawa i tworzenie fingerboarda własnoręcznie

Części do fingerboarda Osoby zainteresowane fingerboardem mogą wiele się nauczyć, dołączając do społeczności fingerboardzistów, którzy na forach chętnie dzielą się wskazówkami, omawiają kwestie naprawy i ulepszenia sprzętu. W końcu nie zawsze trzeba wyrzucać ulubioną deskę, jeśli uszkodzenie jest niewielkie i można ją naprawić. A jeśli czujesz się na siłach, możesz spróbować zrobić ją samodzielnie.

Kto dobrze zna budowę fingerboarda, wszystkie potrzebne „części” do niego może znaleźć w swoim domu. Oto przykład:

Sięgając po starą drewnianą linijkę, łatwo zauważyć, że jej szerokość idealnie pasuje do deski (decku) fingerboarda. Długość można dopasować wyrzynarką do około 95 mm. Po zaznaczeniu ołówkiem „ogona” (tail) i „nosa” (nose) można przystąpić do odcinania. Odcinane końce zaokrąglamy pilnikiem, tworząc bazę do fingerboarda, której brakuje odpowiednio wygiętych końców.

Konkawy (wygięcia krawędzi deski) wykonujemy pilnikiem zarówno na tailu, jak i na nosie. Wszyscy wiedzą, że im lepiej wygięta deska, tym łatwiej wykonywać na niej trudniejsze triki. Wiedząc, że krawędziom linijki można nadać odpowiedni kształt po ich namoczeniu, nastawiamy czajnik, aby zagotować wodę. Wrzątek wlewamy do szklanki i zanurzamy najpierw „ogon”, a potem „nos”.

Deck do fingerboarda własnoręcznie Kiedy drewno nasiąknie, wyciągamy je i delikatnie wyginamy w miejscach przyszłych zakrzywień do potrzebnej wysokości. Teraz konstrukcja wymaga wysuszenia. Oczywista pomoc to zapalniczka. Jeśli po wysuszeniu krawędzie wydają się zbyt mało wygięte, można je ustabilizować klejem szybkoschnącym, wprowadzając go w szczeliny wygięć. Po tych zabiegach należy poczekać, aż deska dobrze wyschnie, a następnie można zająć się jej artystycznym wykończeniem. To od właściciela zależy, jaki kolor będzie miała deska, jak zostanie ozdobiona i co zostanie użyte jako grip.

Najprostsza opcja na grip to papier ścierny. Wystarczy przyłożyć go do deski, wyciąć jej kontur nożyczkami, a następnie przykleić szybkoschnącym klejem. Po wyschnięciu można ponownie włączyć kreatywność. Można coś napisać lub narysować korektorem na spodzie deski. A może wybrać ciekawy obrazek ze starego magazynu lub z internetu? Łatwo go przykleić i pokryć lakierem. Oczywiście, aby wykończenie dobrze się utrzymało, trzeba być cierpliwym i pozostawić deskę do całkowitego wyschnięcia. Tymczasem, kiedy pomalowany deck schnie, można zająć się zawieszeniem, amortyzatorami i kółkami.

Zawieszenie fingerboarda własnoręcznie Do zrobienia zawieszenia odcinamy od prostego ołówka dwa kawałki po około 5 mm. Jeden koniec lekko szlifujemy, a z drugiej strony wycinamy wgłębienie (można użyć nożyka do papieru) i wklejamy tam kawałek wkładu z długopisu. Jako oś i kółka można użyć igły i dwóch koralików. Igłę należy skrócić do odpowiedniej długości, a części z koralików przykleić z obu stron. Po wyschnięciu kleju gotowe zawieszenie przyklejamy do decku.

Trzeba uzbroić się w cierpliwość do następnego dnia, aby wszystkie części fingerboarda dobrze się ze sobą połączyły.

Praca ukończona, a jutro nowy fingerboard pokaże, na co go stać. Natomiast początkujący fingerboardzista może przećwiczyć teoretyczne podstawy tego sportu, przypomnieć sobie opanowane ruchy palcami oraz spokojnie odpocząć w oczekiwaniu na ekscytujące chwile i wielkie sukcesy.