اسکیت‌بردینگ یک ورزش هیجان‌انگیز است که روی انجام حرکات آکروباتیک حرفه‌ای روی یک تخته مخصوص به نام اسکیت‌برد متمرکز شده است. این ورزش در دهه ۳۰ قرن بیستم سرچشمه گرفت. علاقه‌مندان به موج‌سواری این ایده را مطرح کردند تا در نبود موج در سواحل، سرگرمی محبوب خود را از دست ندهند. ازآنجاکه تخته موج‌سواری بسیار بزرگ بود، به شکل اولیه لانگ‌برد درآمد. اما با گذشت زمان، مشخص شد که انجام حرکات آکروباتیک روی یک تخته کوتاه‌تر و راحت‌تر امکان‌پذیر است. از آن زمان، مردم شروع به استفاده از اسکیت‌برد کردند.
در سال‌های اخیر، اسکیت‌بردینگ در بین جوانان محبوبیت زیادی یافته و از یک سرگرمی ساده به یک خرده‌فرهنگ واقعی تبدیل شده است که موسیقی، سبک لباس، رفتار و شیوه‌های گذراندن اوقات فراغت خود را دارد. همچنین، این ورزش اخیراً به‌عنوان یک رشته رسمی ورزشی شناخته شده و قوانین و مقررات خود و نیز انجمن بین‌المللی شرکت‌های اسکیت‌برد را دارد.
روز ۲۱ ژوئن به‌طور رسمی به‌عنوان روز جهانی اسکیت‌بردینگ جشن گرفته می‌شود. بنابراین، هنر اجرای حرکات با این تخته کوچک جنبه‌ای جدی پیدا کرده است و هر ساله بر تعداد علاقه‌مندان به این ورزش افزوده می‌شود.
دیوارنوردی در مسکو مسیرهایی برای بولدرینگ حرفه‌ای‌ها فراهم کرده است.
دلتاپلان با موتور به‌درستی “دلتا‌لِت” نامیده می‌شود. بیشتر بخوانید در مقاله ما.
استایل‌های مختلف اسکیت‌بردینگ
- فلتلند (Flatland): این استایل که به‌معنای “زمین صاف” است، قدیمی‌ترین سبک اسکیت‌بردینگ است و شامل انجام حرکات آکروباتیک روی سطح صاف مانند آسفالت یا سنگ‌فرش‌های بتنی می‌شود.
- استریت (Street): همان‌طور که از نامش پیداست، این استایل شامل حرکات خیابانی است که در آن از انواع پله‌ها، نرده‌ها، پل‌ها و موانع استفاده می‌شود. این سبک امروزه بین اکثر اسکیت‌بردسواران محبوبیت دارد.
- فری‌استایل (Freestyle): سبکی بسیار محبوب در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ که حرکات در آن منحصراً بر روی یک سطح انجام می‌شد.
- ورت (Vert): این سبک در سال ۱۹۷۶ توسط گروه Z-Boys به‌وجود آمد. به‌دلیل خشکسالی، آن‌ها شروع به انجام حرکات اسکیت‌بردینگ در استخرهای خالی از آب کردند. این سبک حرکات روی رمپ است.
- پارک (Park): ادامه‌دهنده سبک ورت اما حالا در پارک‌های تخصصی برای اسکیت‌بردینگ است، جایی که رمپ‌های خاصی برای انجام حرکات نمایشی و پیچیده ساخته شده است.
به هر سبکی که علاقه داشته باشید، یادگیری آن برای مبتدیان فرایندی دشوار و گران خواهد بود، چراکه شروع حرفه‌ای اسکیت‌بردینگ نیازمند تجهیزات باکیفیت و راحت، ازجمله تخته، کفش مناسب و قطعات یدکی اسکیت‌برد است.
تجهیزات باکیفیت و راحت
مهم‌ترین دارایی یک اسکیت‌بردسوار، تخته یا همان برد اوست. برای مبتدیان، خرید یک مجموعه به‌اصطلاح آمریکایی انتخاب خوبی است که شامل اجزای زیر می‌شود:
- دک (برد اصلی)
- ترک‌ها (محورها) و ضربه‌گیرها
- چرخ‌ها
- بلبرینگ‌ها
- گریپ‌تیپ
- پیچ‌ها و ابزارهای اتصال
بدون شک، همه این اجزا باید از فروشگاه‌های تخصصی تهیه شوند و بهتر است با فروشنده‌ای مشورت کنید که بتواند قطعات مناسبی را با توجه به نیازهای اسکیت‌بردسوار انتخاب کند. اما قوانین کلی برای انتخاب تجهیزات وجود دارد که بهتر است پیش از خرید آن‌ها را بدانید.
تخته اسکیت مهم‌ترین بخش اسکیت‌برد است، اما از طرفی عمر مفید کوتاهی دارد. با پیشرفت مهارت‌ها، احتمالاً مجبور خواهید شد که تخته خود را مرتباً تعویض کنید.
تخته‌ها معمولاً از چندین لایه چوب افرا چینی یا کانادایی ساخته می‌شوند که با چسب به هم متصل شده‌اند. کیفیت چسب استفاده شده تعیین‌کننده این است که آیا دک به مرور زمان لایه‌لایه می‌شود یا خیر. در برخی مدل‌ها که برای سبک استریت مناسب هستند، یک لایه پلاستیکی (به‌عنوان اسلیک یا slick) به زیر تخته چسبانده می‌شود که به تخته امکان لغزش بهتر روی نرده‌ها و موانع را می‌دهد.
چگونه تخته‌ای انتخاب کنیم که معیوب یا خشک نباشد؟ بهترین راه، صحبت با اسکیت‌بردسواران حرفه‌ای در انجمن‌ها یا درخواست کمک از آن‌ها برای انتخاب است. اما اگر چنین امکانی وجود ندارد، باید خودتان اقدام کنید.
در مقاله ما بخوانید که قطب‌نما چگونه کار می‌کند، چگونه آزیموت را تعیین کنید و چگونه جهتیابی با قطب‌نما انجام دهید.
اگر به پارکور علاقه دارید و نمی‌دانید از کجا شروع کنید، این مطلب را بخوانید .
ما پنج فیلم برتر هنری درباره هوانوردی را انتخاب کردیم، بخوانید اینجا
چگونه اسکیت‌برد را به صورت مستقل انتخاب کنیم
اگر تصمیم گرفته‌اید که اسکیت‌بردی برای خود یا فرزندتان تهیه کنید، باید به موارد زیر توجه کنید:
عرض دک (deck width). عرض آن می‌تواند بین ۴.۷ تا ۱۰.۶۲۵ اینچ متغیر باشد. برای مبتدیان، تخته‌ای با عرض ۸ اینچ انتخاب بهینه‌ای است و با یادگیری، به راحتی خواهید فهمید آیا این اندازه مناسب است یا نیاز به تخته‌ای پهن‌تر یا باریک‌تر دارید. دک‌های پهن‌تر استحکام و چسبندگی بیشتری به پا فراهم می‌کنند، در حالی که دک‌های باریک‌تر قابلیت مانور بیشتری دارند.
طول تخته (deck length) خیلی تأثیری در سختی اسکیت‌سواری ندارد؛ بنابراین می‌توانید هر اندازه‌ای را انتخاب کنید. استاندارد طول ۳۱ اینچ (۷۸.۷ سانتی‌متر) است. برای اسکیت‌سواران بسیار جوان، مدل‌های کوچک‌تر - مینی‌اسکیت‌برد - تولید می‌شود. همچنین میزان خمیدگی تخته (concave) نیز برای مبتدیان تأثیر چندانی ندارد – راحتی آن فقط با تجربه مشخص می‌شود.
هنگام انتخاب، باید به طور دقیق تخته را از نظر شکستگی‌های عرضی بررسی کنید – این نشان‌دهنده نقص محصول است. اما ترک‌های طولی در اطراف پیچ‌ها چندان جدی نیستند – این ترک‌ها تقریباً روی تمام تخته‌ها در اولین هفته اسکیت‌سواری ظاهر می‌شوند. معروف‌ترین برندهای تخته‌ها عبارت‌اند از: Mystery، Jart، Toy Machine، Almost. اگر هیچ تجربه‌ای در انتخاب تخته ندارید، بهتر است روی این برندها تمرکز کنید.
قسمت بعدی تخته – ترک‌ها (trucks) هستند. این قسمت‌ها بر اساس عرض دک انتخاب می‌شوند و چرخ‌ها و بلبرینگ‌ها روی آن‌ها نصب می‌شوند. سختی ترک‌ها را می‌توان برای انواع سبک‌های اسکیت‌سواری تنظیم کرد. جنس آن‌ها از آلومینیوم است. گاهی ترک‌های استیل نیز دیده می‌شود که قوی‌تر هستند اما وزن بیشتری دارند.
چرخ‌های اسکیت‌برد بسیار متنوع هستند. برای مبتدیان، باید چرخ‌های عادی، سخت و اندازه متوسط را انتخاب کنید. اندازه چرخ‌ها از ۵۰ تا ۱۸۰ میلی‌متر متغیر است. اندازه استاندارد ۵۴ میلی‌متر گزینه‌ای بهینه خواهد بود. باید به خاطر داشت که چرخ‌ها باید به طور مداوم تعویض شوند زیرا هنگام اسکیت‌سواری به سرعت ساییده می‌شوند.
یکی از اجزای مهم مجموعه، بلبرینگ‌ها (bearings) است. نباید در خرید بلبرینگ صرفه‌جویی کرد، زیرا کیفیت آن‌ها بر سرعت اسکیت‌برد و همچنین ایمنی اسکیت‌سوار تأثیر می‌گذارد. بنابراین، بهتر است از خرید محصولات ارزان‌قیمت چینی خودداری کنید و بلبرینگ‌های برندهایی مانند Fkd، Lucky یا Cliche را جستجو کنید. علاوه بر این، بلبرینگ‌ها بر اساس شماره ABEC (Annular Bearing Engineering Council) دسته‌بندی می‌شوند: شماره‌های ۱ و ۳ برای مبتدیان و شماره‌های ۵، ۷ و ۹ برای حرفه‌ای‌ها مناسب هستند.
پوست یا گریپ‌تیپ (griptape) – پوششی است که چسبندگی تخته با کفش را فراهم می‌کند. انتخاب آن می‌تواند صرفاً بر اساس سلیقه باشد – با طرح یا بدون طرح. رنگ آن هم تأثیری در بهبود اسکیت‌سواری ندارد.
همچنین مهم است که کفش مناسب برای اسکیت‌سواری انتخاب کنید. این کفش می‌تواند کتانی یا کفش راحتی باشد – بستگی به ترجیح شخصی شما دارد. اما در هر صورت بهتر است برندهایی را انتخاب کنید که مخصوص اسکیت‌سواری طراحی شده‌اند و در فروشگاه‌های تخصصی فروخته می‌شوند. و البته، کفش‌ها باید راحت بوده و اندازه مناسب داشته باشند.
تمام این اجزا یک مجموعه کامل را تشکیل می‌دهند که با انتخاب صحیح، به طور قابل‌توجهی یادگیری مهارت‌های اسکیت‌سواری را آسان‌تر می‌کند.
می‌توانید نحوه بستن گره‌های اساسی کوهنوردی را با خواندن مقاله در لینک بیاموزید.
پیش از شروع سفر با خودرو، صفحه‌ای در مورد کمپینگ‌ها را مطالعه کنید.
چگونه به عنوان یک مبتدی اسکیت‌سواری را یاد بگیریم
در ویدیوهای زیبا ممکن است به نظر برسد که اسکیت‌سواران به راحتی حرکات پیچیده‌ای انجام می‌دهند. با این حال، باید درک کنید که انجام حرکات پیچیده روی اسکیت‌برد با تمرینات طولانی و صبورانه به دست می‌آید، همراه با کبودی‌ها و خراش‌ها. بنابراین اولین توصیه این است که وسایل محافظتی خریداری کنید. به کلاهی برای حفاظت از سر، زانوپوش، محافظ آرنج و دست نیاز دارید. یک مجموعه محافظتی که به‌خوبی تنظیم شده باشد، ناراحتی زیادی ایجاد نمی‌کند. بدون آن و با زانوهای زخم‌شده و دست‌های خراشیده، اسکیت‌سواری دردسرسازتر خواهد بود!
پس از انتخاب تجهیزات، باید به اسکیت‌برد عادت کنید. برای این کار، اسکیت‌برد را روی یک سطح صاف قرار دهید و تمرین کنید که تعادل خود را حفظ کنید، بایستید، وضعیت بدنتان را تنظیم کنید، و تلاش کنید که پاهایتان را حرکت داده و جابه‌جا کنید.
سپس باید بفهمید کدام پا قرار است جلو باشد – چپ یا راست. این لزوماً به چپ‌دست یا راست‌دست بودن شما بستگی ندارد. برای فهمیدن این موضوع، می‌توانید امتحان کنید که ضربه زدن به هر توپی برایتان با کدام پا راحت‌تر است – پای قوی‌تر معمولاً در عقب قرار می‌گیرد و تبدیل به پای پشتیبانی اسکیت‌برد می‌شود. یک روش دیگر این است که شخص را هول دهید. پایی که او برای حفظ تعادل جلو می‌آورد، پای جلوی او روی اسکیت‌برد خواهد بود. بعد از یادگیری نحوه‌ی درست قرار گرفتن روی اسکیت‌برد، می‌توانید به آرامی شروع به یادگیری حرکت و متوقف شدن کنید. این فرآیند طولانی است و احتمالا با افتادن‌هایی همراه خواهد بود، اما با یک تخته مناسب و قرار دادن درست پای تکیه‌گاه، پیشرفت در اسکیت‌سواری به‌سرعت قابل مشاهده خواهد بود. به همین دلیل، نباید خجالت بکشید، از افتادن نترسید، و با اطمینان بر روی یک سطح صاف شروع به حرکت کنید. سپس به تدریج گردش‌ها و عبور از موانع را بیاموزید. بهترین مکان برای انجام این تمرین‌ها زمین‌های مخصوص اسکیت هستند و بهتر است این کار را به تنهایی انجام ندهید – آموزش اسکیت‌سواری در جمع و همراه با موسیقی لذت‌بخش‌تر و شادتر خواهد بود.
عکس‌هایی از اسکیت‌بردهای جالب
