Najbardziej znani wspinacze – od Hergianiego do Steck

Nie tylko Rosja dała światu znakomitych wspinaczy. Duży wkład wnieśli także przedstawiciele krajów bliskiej i dalekiej zagranicy.

Listę tych bohaterów-wspinaczy chciałbym rozpocząć od bardzo znanego gruzińskiego wspinacza, którego imię uwieczniono w nazwie skały na Krymie, gdzie wielokrotnie odbywały się zawody we wspinaczce .

Wielcy alpiniści i wspinacze

Gruzja

Michaiła Hergianiego (1932–1969) najczęściej nazywa się Gruzinem, ale ściśle rzecz biorąc, był on Swanem. Jego ojczyzna to górski region Gruzji – Swanety, gdzie znajduje się marzenie wielu wspinaczy na świecie – Uszba.

Legendarny wspinacz i alpinista przeżył stosunkowo krótkie życie, ale pozostawił ogromny ślad w historii wspinaczki i alpinizmu. Wielokrotnie zdobywał mistrzostwo we wspinaczce.

Ci, którzy znali Miszę Hergianiego, twierdzą, że nie wspinał się po skałach, ale tańczył. Tak lekko i naturalnie mu to wychodziło! Nic dziwnego, że otrzymał tytuł „Tygrysa Skał”, którym wcześniej uhonorowano jedynie pierwszego zdobywcę Everestu – Tenzinga Norgaya.

Śmierć wspinacza we Włoszech podczas treningowego wejścia była ogromnym zaskoczeniem dla wszystkich.

Na prośbę ojca Michaił Hergiani został pochowany w ojczyźnie według swanskich tradycji. Tam też, w Mestii, w 1989 roku powstało muzeum poświęcone jego pamięci.

E. Jewtuszenko zadedykował mu wiersz zatytułowany „Lina Hergianiego”:

Jest w domu Michaiła Hergianiego ta lina, która go zawiodła, dźwięcząc jak struna napięta na granicy dobra i zła, wszystkiego i niczego. Tylko wysokością się sycił, ale to wysokość go nie ocaliła, i trzask nylonu w skałach włoskich wszystkie okna w domach swanskich zatrząsł. Dotykam postrzępionych włókien, zdradzieckich, na pierwszy rzut oka prawie stalowych… Jak wierzyć ludziom i linom z domieszką zdrady ukrytą w nich!

Ukraina

Siergiej Berszow Znany wspinacz, alpinista i narciarz, charkowianin Siergiej Igorewicz Berszow (1947).

Do sportu trafił paradoksalnie – przypadek zadecydował o jego drodze. Z powodu problemów z sercem otrzymał od lekarzy wyraźny zakaz uprawiania sportu. Młody Berszow postąpił dokładnie odwrotnie, a dziesięć lat później diagnoza nie potwierdziła się.

Siergiej Berszow był jednym z pionierów wspinaczki sportowej, która dopiero zaczynała się rozwijać w ZSRR w latach 60. XX wieku.

Berszow piętnaście razy zdobył mistrzostwo ZSRR we wspinaczce sportowej.

Na zawodach międzynarodowych wygrywał sześć razy. Warto zauważyć, że w tamtych czasach nie istniały ścianki wspinaczkowe . Trenowano na naturalnych formacjach skalnych i starych budynkach z cegły.

Maksim Petrenko Maksim Petrenko (1978) – to klasyczny przykład wejścia w świat wspinaczki dzięki rodzicom.

Obecnie Maksim znajduje się w pierwszej dziesiątce najlepszych wspinaczy w kategorii „trudność”. Swoją sportową drogę rozpoczął pod wpływem wyjazdów z rodzicami-wspinaczami na wyprawy wspinaczkowe na Kaukaz, do Tadżykistanu, a także do pobliskich miejscowości Zuievka i Uspenka w pobliżu rodzinnego Ługańska. Rodzice odradzili mu dołączenie do specjalistycznej szkoły piłkarskiej, a od 12. roku życia zafascynował się wspinaczką.

M. Petrenko jest międzynarodowym mistrzem sportu i jedynym ukraińskim wspinaczem, który zdobył nagrodę w kategorii „trudność”.

Dla Maksima wspinaczka jest jak narkotyk, a tylko wiara w siebie pomaga mu pokonywać najtrudniejsze drogi.

Stara się utrzymywać formę sportową przez cały rok: bieganie, ćwiczenia ogólnorozwojowe, wspinanie na skałach (bouldering, wytrzymałość siłowa i kondycyjna). Według Maksima, miesiąc przerwy wystarczy, aby stracić formę, ale nagromadzenie zmęczenia sprawia, że odpoczynek jest niezbędny.

Obecnie mieszka z rodziną w Europie.

Czechy

Adam Ondra Adam Ondra (1993) zajmuje się wspinaczką sportową, idąc śladem swoich rodziców.

Nauka wspinaczki dla dziecka o imieniu Adam szybko przyniosła rezultaty.

W wieku 6 lat pokonał drogę o trudności 6a, a w wieku 8 lat – 7b+.

Efekty pracy rodziców (oczywiście nie bez udziału Adama!) nie kazały długo na siebie czekać. Na dzień dzisiejszy ten młody człowiek jest jedynym posiadaczem jednocześnie Pucharu Świata w dwóch dyscyplinach wspinaczkowych (trudność i bouldering), a także tytułu Mistrza Świata.

Pomimo tak młodego wieku, jest pionierem kategorii trudności trasy 9b+. Na swoim koncie ma ponad trzysta pokonanych tras o trudności na poziomie 8b.

Patrząc na determinację Adama, nie wygląda na to, aby zamierzał spocząć na laurach swoich zwycięstw i tytułów.

Szwajcaria

Ueli Steck Ueli Steck (1976), znany alpinista i wspinacz. W 2005 roku znajdował się w czołówce trzech najlepszych alpinistów Europy. Już w wieku 17 lat osiągnął 9. poziom trudności wspinaczkowej.

Nie uczestniczył w zawodach. Jednak na swoim koncie ma rekordy prędkości pokonania niektórych bardzo trudnych tras w Alpach .

Ueli Steck jest zwolennikiem czystej idei samotnej wspinaczki. Nawet nazwano go „szwajcarskim supermanem”.

Japonia

Kraj Wschodzącego Słońca może z pełnym prawem być dumny ze swoich wspinaczy: Sachi Amma, Masayuki Nakamura (25 lat doświadczenia we wspinaczce!), 19-letni Toru Nakajima, Dai Koyamada (1976).

Sachi Amma był zwycięzcą na Światowych Igrzyskach w 2009 roku w kategorii „trudność”.

W 2013 roku zaplanował pokonanie wszystkich trudnych tras japońskich skał Horai. I z honorami wypełnił postawione przed sobą zadanie.

Ten niewielki i zdeterminowany Japończyk postawił sobie cel na rok 2015: pokonać 10 tras wspinaczkowych o trudności 9-tej (lub wyższej) kategorii. Powoli, ale konsekwentnie realizował swój plan. Skały Francji, Hiszpanii i Niemiec uległy uporowi Japończyka. Jego wytrwałości i wytrzymałości można pozazdrościć.

Sachi Amma miał okazję odbyć kilka treningów wspinaczkowych pod kierunkiem słynnego guru wspinaczki Ludwiga Korba w znanym centrum treningowym Gimme Kraft w Bawarii.

Ludwig (Dicky) Korb wraz z Patrickiem Matros (badaczem w dziedzinie sportu) napisali książkę dla tych, którzy chcą nauczyć się wspinaczki, udoskonalić swoje umiejętności i wiedzę oraz poznać nowe podejście do treningów.

Niestety, książka wyszła tylko w językach angielskim i niemieckim pod tytułem „Gimme Kraft”.

Francja

Alex Chabot Alex Chabot uważany jest za jednego z najbardziej nietuzinkowych i kontrowersyjnych wspinaczy.

Nazywany jest „tańczącym striptizerem”.

W 2006 roku wokół jego nazwiska rozpętała się prawdziwa afera.

Alex bronił prawa sportowców do unikania łączenia zawodów z pieniędzmi, polityką i sponsorami.

Wspinaczka dla niego to styl życia. Dzięki temu dużo podróżuje. W każdym kraju nawiązuje kontakty z takimi samymi jak on, bliskimi mu duchem wspinaczami.

W Argentynie fascynowała go wiara miejscowych wspinaczy, że wszystko powinno być naturalne, bez ingerencji w formę skał.

W Armenii był pierwszym zdobywcą wielu tras na unikalnych bazaltowych skałach.

W 2012 roku pokonał jedną z najtrudniejszych, a zarazem najpiękniejszych tras Mont Blanc onsightem na wysokości 3600 metrów.

Ten ekscentryczny Francuz zwyciężył w dwudziestu jeden Pucharach Świata, w sześciu mistrzostwach Francji.

Po wykluczeniu z zawodów, aby nie marnować czasu, poświęcił się realizacji wielkich projektów pokonywania tras wspinaczkowych o 9-tej kategorii trudności.

Taki oto niespokojny francuski duch!

Niemcy

Kurt Albert Legendą niemieckiej wspinaczki jest Kurt Albert (1954–2010).

Na drogę wspinaczki wszedł w wieku 14 lat. Wspinaczki uczył się samodzielnie. Jego pasja była tak wielka, że w dwa dni wolnego potrafił pokonać do 20 tras.

Był jednym z pierwszych, którzy zajęli się wspinaczką swobodną.

To on wprowadził termin „redpoint”, który oznacza pokonanie trasy wspinaczkowej bez użycia sztucznych punktów podparcia. Była to jego odpowiedź na wspinaczkę z pomocą sztucznych ułatwień.

Zdaniem Kurta, do lat 70. XX wieku wspinaczka z użyciem sztucznych punktów podparcia utknęła w martwym punkcie swojego rozwoju.

Wpływu tego niemieckiego sportowca na rozwój wspinaczki na świecie trudno przecenić. Ostatnie lata mieszkał w Szwajcarii, a zginął w niewyjaśnionych do końca okolicznościach.

W 2010 roku towarzyszył grupie na wyposażonej trasie skalnej. Spadł z wysokości 18 metrów. Zmarł dwa dni później. Jak często w taki sposób kończy się życie wspinaczy! Taki jest to ekstremalny sport.

Na co dzień Kurt Albert był nauczycielem matematyki i fizyki w szkole.

Bardzo lubił podróżować i często uczestniczył w nietypowych wyprawach, podczas których w różnych zakątkach świata szukał nowych i ciekawych tras wspinaczkowych.

Lista słynnych wspinaczy świata mogłaby być kontynuowana bez końca…

Każdego roku pojawiają się nowe nazwiska bohaterów i zwycięzców skał.