Poznajcie streetboard!

Streetboard W różnorodności różnych „boardów” – desek do poruszania się po twardej powierzchni, śniegu czy wodzie – łatwo można się pogubić.

Rosnąca liczba profesjonalnych i amatorskich dyscyplin sportowych związanych z tymi sprzętami jedynie podkręca apetyt wśród pasjonatów. Jednak twórcza pasja wielbicieli tego aktywnego stylu życia nie ustaje, i praktycznie co roku pojawiają się nowe modele, które budzą zainteresowanie ekstremalnych sportowców.

Czasami są to po prostu udoskonalenia już istniejących modeli, które poprawiają ich właściwości użytkowe. Jednak niekiedy konstruktorzy korzystają z zupełnie niespodziewanych rozwiązań, opartych na innych zasadach napędzania sprzętu.

Czym jest streetboard

Zdjęcie streetboarda Z daleka streetboard można pomylić z dobrze znaną deskorolką – też mamy platformę i dwie pary kół.

Nowicjusz wśród deskorolkowych desek zachował pewne cechy swojego pierwowzoru. Jednak pierwsze wrażenie jest mylące – jest ogromna różnica zarówno w konstrukcji sprzętu, jak i zasadzie jego poruszania się.

Czy na klasycznej deskorolce da się przemieszczać po poziomej powierzchni, bez nachylenia, nie odpychając się od ziemi ani nie korzystając z holowania? Prawdopodobnie nie. Natomiast na streetboardzie to jest możliwe, i co więcej – można nawet pokonywać wzniesienia.

Pomysł gruntownej przebudowy konstrukcji deskorolki pojawił się w głowach dwóch młodych entuzjastów z Johannesburga, Republika Południowej Afryki – studentów Olivera Mcleod-Smitha i Jamesa Fishera na początku lat 90.

„A dlaczego by nie oddzielić przedniego i tylnego zawieszenia deski, nie umożliwić im niezależnego położenia w przestrzeni?”

Powiedziane – zrobione! Dla każdej pary kół stworzono osobną ruchomą platformę (kick-plate albo foot-plate), które połączone były za pomocą zawiasów plastikową belką – deską (cross-bar).

Filmy o skejterach Listę najlepszych filmów o skejterach znajdziecie pod tym linkiem.

Snowboard czy narty – co lepiej wybrać i od czego zacząć, jeśli nigdy nie próbowaliście ani jednego, ani drugiego? Odpowiedź znajdziecie w tym artykule .

Tak oto powstała de facto deskorolka podzielona na trzy ruchome części: przednią, tylną i centralną platformę.

Snakeboard Konstrukcja się powiodła i spełniła oczekiwania swoich twórców – na powstałym sprzęcie można było przemieszczać się bez odpychania się od ziemi, wykonując ruchy zbliżone do zygzakowatego poruszania się węża. Stąd właśnie wzięła się pierwsza nazwa – snakeboard (z ang. „wąż” to snake).

Młodzi innowatorzy założyli nawet firmę „Snakeboard USA” i rozpoczęli seryjną produkcję swoich snakeboardów.

Nowe deski szybko zdobyły fanów, a nawet zaczęto organizować regularne zawody na wysokim poziomie.

W porównaniu z nowoczesnymi streetboardami, snakeboardy różniły się głównie kształtem i konstrukcją cross-bara – była to po prostu profilowana belka między dwiema platformami, wykonana z plastiku lub metalu. Sprzętowi zdecydowanie brakowało odpowiedniej wytrzymałości.

Ponadto, we wczesnych latach swojego istnienia snakeboardy nie były wyposażone w zaczepy na stopy. Było to wystarczające do jazdy, ale wykonywanie nawet najprostszych akrobacji było niemożliwe.

Logo Dimention Boards Rozwój tej deski nabrał tempa w 2000 roku w firmie „Dimention Boards”.

Nieco zmieniono konstrukcję i wygląd sprzętu – cross-bar stał się szerszy, o formie platformy, wykonany z giętego drewna klejonego, ulepszono również połączenia zawiasowe.

Z czasem na ruchomych platformach pojawiły się miękkie uchwyty na nogi dla użytkownika. Deskę zaczęto nazywać streetboardem.

Produkcja streetboardów się rozszerzała, powstało wiele amatorskich i profesjonalnych klubów sportowych. Zaczęto ją również popularyzować na terenie Rosji.

To zjawisko wciąż nowe dla tego regionu i nie tak mocno promowane reklamą, jednak miłośnicy znajdują sposoby na ich zakup, a niektórzy nawet próbują budować deski samodzielnie.

Jak wybrać longboard Jak wybrać longboard przy zakupie, przeczytacie na stronach tej strony.

Czym jest waveboard i jak na nim jeździć przeczytaj tutaj . Nie zawsze pogoda pozwala wyciągnąć deskę na świeże powietrze. Natomiast do fingerboardingu nie potrzeba wiele miejsca, wystarczy biurko komputerowe .

Szczegółowy opis konstrukcji streetboardu

Konstrukcja streetboardu Streetboard to ruchoma konstrukcja składająca się z trzech połączonych ze sobą desek (decków).

• Przedni i tylny deck (foot plates) są całkowicie symetryczne w swojej formie. Wykonywane są z wysokiej jakości twardej sklejki lub materiałów kompozytowych (sklejka z domieszką polimerów). Przednia część płyty jest nieco wygięta na wzór narty.

• Cross-bar - centralny deck streetboardu. Wykonany jest z tych samych trwałych materiałów co foot plates. Z przodu i z tyłu ma „uszka” umożliwiające przegubowe połączenie z przednim i tylnym deckiem.

• Przeguby, które zapewniają ruchomość konstrukcji platformy, mogą być wykonane z zastosowaniem klasycznych łożysk tocznych (igiełkowych lub kulkowych) bądź nowoczesnych łożysk ślizgowych z teflonu. Przegubowe połączenie umożliwia obrót foot plates w obie strony od centralnej osi deski do 35-40 stopni.

• Do dolnej części każdego foot plate za pomocą śrub mocuje się metalowe (najczęściej wykonane z aluminium) trucki – zawieszenie z osią (lub dwiema półosiami) dla kółek.

• Kółka streetboardu są wykonane na bazie poliuretanu i występują w różnych stopniach twardości, w zależności od rodzaju nawierzchni, np. do jazdy po asfalcie lub na sztucznych torach w skateparkach. Kółka montowane są na osiach trucków za pomocą standardowych łożysk tocznych.

• Paski mocujące stopy znajdują się na górnej powierzchni foot plates w taki sposób, aby stopa sportowca znajdowała się dokładnie nad osią przegubu decków.

Nowoczesne modele streetboardów są produkowane w kilku standardach:

• World Streetboard Association (WSA)

• Lowboard New Standard'12 (LNS-12)

• GrossoPivotboardStandard (GPS)

Nie ma zasadniczych różnic – modele różnią się wymiarami, proporcjami, wysokością trucków oraz materiałem decków.

W nowoczesnych streetboardach LNS-12 środki osi przegubów zostały przesunięte o 10 mm w stronę środka deski względem osi kółek, co pozwoliło znacząco wzmocnić konstrukcję sprzętu bez utraty jego właściwości jezdnych.

Rope-jumping Base-jumping, rope-jumping i bungee-jumping – dla tych, którzy kochają adrenalinę!

Jak prawidłowo dobierać opony do swojego roweru przeczytasz w tym artykule .

Jak jeździć na streetboardzie?

Jak jeździć na streetboardzie Choć technika jazdy na streetboardzie wymaga dobrej koordynacji ruchów nóg, rąk i ciała sportowca, nie jest ona przesadnie skomplikowana i zazwyczaj początkujący łatwo ją przyswajają.

Szczególnie dobrze poradzą sobie osoby z doświadczeniem w jeździe na innych deskach – problem z zachowaniem równowagi będzie dla nich mniejszy.

1. Najpierw należy określić, która noga będzie z przodu. Jeśli nie masz pewności, możesz przeprowadzić mały eksperyment – rozpędź się i spróbuj poślizgnąć się na śliskiej powierzchni (np. lodzie, płytkach lub parkiecie). Twoje ciało naturalnie ustawi właściwą nogę na przodzie. Zwykle u osób praworęcznych to lewa noga.

2. Osoba, która po raz pierwszy staje na streetboardzie, może nie przymocowywać pasków – na początek nie będą potrzebne żadne triki, a możliwość szybkiego zejścia z deski na wypadek niepowodzenia może się przydać. Stopa powinna być ustawiona tak, aby przegub (kingpin) znajdował się na środku stopy.

3. Pierwsze ćwiczenie przygotowawcze polega na synchronicznym przesuwaniu stóp w kierunku środka i ich rozstawianiu do oporu. Ruchy powinny być płynne, bez szarpnięć, przy jednoczesnej kontroli utrzymania równowagi.

4. Następne ćwiczenie to ruchy tułowiem i rękami. Na początku przednią rękę można całkowicie wyciągnąć poziomo, aby uzyskać większą dźwignię. Ramię jest całkowicie obracane na bok, a następnie maksymalnie przyciągane do klatki piersiowej. To również nie jest trudne, jeśli udaje się jednocześnie utrzymać równowagę ciała.

5. Po opanowaniu wstępnych, prostych ćwiczeń należy połączyć ruchy rąk i nóg. Wszystko nadal powinno odbywać się bardzo synchronicznie: gdy palce stóp są przesuwane do środka – przednie ramię przyciągane jest do klatki piersiowej; gdy palce stóp są rozstawiane w bok – ramię z ręką maksymalnie się odchyla. Główną siłę do ruchu przekazuje deskorolce przede wszystkim ruch ciała sportowca.

6. Jeśli wszystko idzie dobrze, wystarczy wykonać bardziej energiczny ruch ramieniem, aby ruszyć z miejsca – i gotowe, streetboard zacznie poruszać się po zygzakowatej trasie, stopniowo nabierając prędkości.

Aby jeszcze lepiej to zrozumieć, obejrzyj wideo:

https://www.youtube.com/watch?v=68SPq7UDWys

Na pewno Ci się uda, a jeśli pokonasz pierwsze metry, z czasem przyjdą doświadczenie i efektowna technika jazdy.