لاستیک‌های دوچرخه
دوچرخه به‌عنوان یک شیوه حمل‌ونقل دوران بازگشت خود را تجربه می‌کند و بدون شک محبوبیت آن همچنان در حال افزایش است. هر روز افراد بیشتری به استفاده از این وسیله روی می‌آورند – شواهد زیادی در کشورهای اروپای غربی این را تأیید می‌کنند. سبک، راحت، مانورپذیر و بدون نیاز به هزینه‌های روزانه برای سوخت و پارکینگ، دوچرخه به‌تدریج در شرایط پُرترافیک شهری از خودرو پیشی می‌گیرد.
انواع مختلفی از تفریحات فعال که به نوعی با دوچرخه مرتبط هستند نیز به‌تدریج عمومی‌تر می‌شوند، از جمله سفرهای گردشگری، گشت و گذار در خارج از شهر، عبور از مسیرهای سخت، دوچرخه‌سواری آکروباتیک و موارد بسیار دیگر.
اما عجیب است که بسیاری از خودرو‌دوستان برای انتخاب لاستیک خودروهایشان دقت زیادی می‌کنند، ولی وقتی سراغ دوچرخه می‌روند، به انتخاب لاستیک اهمیت زیادی نمی‌دهند – گویی اهمیتی ندارد. این یک اشتباه اساسی است! انتخاب اشتباه لاستیک‌های دوچرخه می‌تواند منجر به فرسایش زودهنگام آنها، کاهش قابل توجه کارایی دوچرخه و حتی اتلاف انرژی شود. در نهایت، این موضوع همچنین به امنیت دوچرخه‌سواری مربوط می‌شود.
چرخ‌موتور برای دوچرخه روزی می‌رسد که دوچرخه‌های برقی در هر گوشه دیده شوند. علاقه‌مندان به دوچرخه‌ها وسایل خود را مدرن کرده و چرخ‌موتور برای دوچرخه نصب می‌کنند. اما این تنها گزینه پیکربندی نیست. اگر می‌خواهید جزئیات بیشتری بدانید، روی لینک کلیک کنید.
برای آن‌هایی که قصد دارند ورزش اسکی روی برف را فرا بگیرند، مقاله ما درباره انتخاب بین اسکی آلپاین یا اسنوبرد مفید خواهد بود.
خب، یک دوچرخه‌سوار باید درباره انتخاب لاستیک‌ها چه بداند؟
چند کلمه درباره ساختار لاستیک‌های دوچرخه
ساختار لاستیک دوچرخه
برای درک اینکه چه لاستیک‌هایی برای دوچرخه‌ی شما مناسب هستند، هر مالک باید کمی با ساختار آنها آشنا باشد.
چهار مؤلفه اصلی ساختاری لاستیک عبارتند از: سیم دور، تنه، دیواره‌ها و آج.
سیم دور (بید) برای اتصال مطمئن لاستیک به لبه چرخ استفاده می‌شود. این قسمت معمولاً از سیم فولادی یا مواد مصنوعی مانند کولار ساخته می‌شود. نوع اول بسیار رایج و ارزان است. لاستیک‌هایی با سیم کولاری (فولدینگ) سبک‌تر هستند و می‌توان آنها را برای ذخیره‌سازی یا استفاده به‌عنوان لاستیک زاپاس جمع کرد، اما قیمت بالاتری دارند.
تنه (کورد) چارچوب لاستیک است و تا حد زیادی ویژگی‌های استحکامی آن را تعیین می‌کند. این قسمت از تاروپود نایلونی با تراکم متفاوتی تشکیل شده که با شاخص TPI (تعداد نخ‌ها در هر اینچ) در محدوده ۲۴ تا ۱۳۰ اندازه‌گیری می‌شود. واضح است که هرچه این شاخص بالاتر باشد، لاستیک قوی‌تر است.
دیواره‌های لاستیک – روکش لاستیکی کناره‌های لاستیک. در دو نوع موجود است:
Gumwall – لایه‌ای ضخیم از لاستیک روی تراکم کم تاروپود. این نوع معمول‌ترین است، مقاوم در برابر سایش، ارزان، و اغلب در شرایط شهری یا سفرهای گردشگری مورد استفاده قرار می‌گیرد.
Skinwall – لاستیک‌های دیواره‌نازک با تراکم بالای تاروپود. بسیار سبک هستند و معمولاً برای اهداف ورزشی استفاده می‌شوند.
آج – قسمتی از لاستیک که به‌صورت مستقیم با سطح جاده تماس پیدا می‌کند. تا حد زیادی طرح و عمق آج، ویژگی‌های عملکردی لاستیک را تعیین می‌کند، که در ادامه درباره آن توضیحات بیشتری داده خواهد شد.
لاستیک‌ها می‌توانند از لاستیک طبیعی یا مواد مرکب (پلیمری) تولید شوند. هرکدام از این مواد مزایا و معایب خود را دارند.
لاستیک طبیعی چسبندگی بهتری با سطح جاده دارد، اما سریع‌تر فرسوده می‌شود. مواد مرکب ارزان‌تر هستند و برای برخی از انواع مسیرها (مثلاً برای دوچرخه‌سواری در گِل) ممکن است ویژگی‌های عملکردی بهتری داشته باشند.
چگونه بر روی چرخ عقب دوچرخه سواری کنیم آیا یادگیری ترفندهای دوچرخه‌سواری سخت است؟ با راهنمای “چگونه بر روی چرخ عقب دوچرخه سواری کنیم” شروع کنید.
پنج فیلم برتر درباره کوهنوردان و سنگ‌نوردان در این صفحه شرح داده شده‌اند.
به طرز عجیبی، ورزش جدیدی به نام اسلک‌لاین از بیکاری به‌وجود آمد. خودتان ببینید
ابعاد لاستیک‌های دوچرخه
Шины для велосипеда
این موضوعی است که نیازمند بررسی دقیق است. در واقع، در طبقه‌بندی تایرهای دوچرخه استانداردهای مختلفی وجود دارد - استاندارد فرانسوی، استاندارد اینچی (که خود نیز ممکن است تفاوت‌هایی داشته باشد)، استاندارد اروپایی ISO و حتی در برخی موارد استاندارد شوروی یا روسی نیز قابل مشاهده است. چگونه در میان این تنوع سردرگم نشویم؟
سیستم فرانسوی مارک‌گذاری فقط اندازه حدودی خارجی تایر نصب‌شده روی رینگ را نشان می‌دهد که شامل ضخامت خود تایر نیز می‌شود. این سیستم از یک عدد سه‌رقمی که نشان‌دهنده قطر چرخ به میلی‌متر است و یک حرف که عرض تایر را از A تا D (با افزایش) مشخص می‌کند، تشکیل شده است. این سیستم طبقه‌بندی بسیار ناراحت‌کننده است و پیچیدگی تمام تنوع تایرهای دوچرخه را به نمایش نمی‌گذارد.
استاندارد اینچی نیز تایرها را بر اساس قطر خارجی توصیف می‌کند. مارک‌گذاری این استاندارد شامل دو یا سه گروه عددی است. عدد اول تقریباً مقدار قطر خارجی به اینچ را نشان می‌دهد. عدد دوم نشان‌دهنده عرض تایر است که می‌تواند به صورت اعشاری یا کسر ساده نوشته شود. در صورتی که مارک‌گذاری سه گروه عددی داشته باشد، عدد دوم ارتفاع تایر است و فقط عدد سوم عرض آن را نشان می‌دهد. برای مثال: 20 х 1,5؛ 24 х 1 ⅜؛ 26 х 1,25 х 1,375.
راحت‌ترین استاندارد احتمالاً استاندارد اروپایی ISO ETRTO است، که در سال‌های اخیر توسط اکثر تولیدکنندگان جهانی معرفی شده است. این سیستم عرض تایر و قطر داخلی رینگ چرخ‌ها (هر دو به میلی‌متر) را مبنا قرار می‌دهد.
علاوه بر قطر، هماهنگی عرض تایر با عرض داخلی رینگ اهمیت بسیاری دارد. در سیستم ISO این مقدار نیز استانداردسازی شده و مقادیر آن معمولاً از ۱۵ تا ۲۳ میلی‌متر یا بیشتر با فاصله‌های ۲ میلی‌متر است. تطبیق صحیح عرض تایر می‌تواند عمر آن را افزایش داده، احتمال سوراخ‌شدگی، پیچیدگی یا بیرون پریدن از رینگ را کاهش دهد.
واضح است که برای انتخاب تایر مناسب، سیستم ISO ETRTO بهترین گزینه است. با دانستن اندازه رینگ چرخ‌های دوچرخه‌تان می‌توانید به‌راحتی مطابق یک جدول سازگاری تایرهای موردنظر خود را انتخاب کنید. این جداول مرجع معمولاً در تمام فروشگاه‌های تخصصی در دسترس هستند و در اینترنت نیز به‌سادگی یافت می‌شوند.
چه نوع پروفایلی برای تایر انتخاب کنیم؟
Зимние велопокрышки
انتخاب پروفایل تایر بستگی به نیازهای شما از دوچرخه‌تان دارد – آیا در شهر و مسیر آسفالته هموار استفاده می‌کنید یا در حومه شهر و مسیرهای خاکی، برای سفرهای گردشگری طولانی یا عبور از مناطقی با شرایط دشوار؟
اسلیک – این تایرها دارای الگویی بسیار کم روی پروفایل هستند که شاید به‌سختی دیده شود. این تایرها بسیار سریع و بی‌صدا هستند و اینرسی بالایی دارند، به‌ویژه برای حرکت روی سطوح هموار ایده‌آل‌اند. اما یک ایراد دارند - هنگام ورود به مسیرهای لغزنده یا گل‌آلود، به‌خصوص هنگام ترمز گرفتن، ممکن است رفتار نامناسبی نشان دهند.
نیمه‌اسلیک – محبوب‌ترین گزینه برای حرکت در شهرها و مسیرهای خاکی سبک. دو نوع دارند: نوع دوچرخه‌ای که بخش مرکزی صاف با برآمدگی‌های کوچک یا ملایم دارد و کناره‌هایی با آج‌های برجسته برای استفاده در پیچ‌ها یا مسیرهای ناهموار. نوع خودرویی آن پروفایلی نسبتاً یکنواخت و کم‌عمق دارد که شبیه تایرهای چهارفصل خودرو است.
تایر با طراحی پروفایل «متوسط خشن» – این نوع دارای آج‌های کم‌ارتفاع بوده که عمدتاً در مرکز پروفایل متمرکز شده‌اند. این تایر برای مسیرهای خاکی مناسب است، اگرچه در آسفالت هم عملکرد قابل قبولی دارد، اما سرعت‌های بالایی نمی‌توان از آن انتظار داشت.
تایرهای «خشن» – آج‌های قوی و برجسته از جنس ترکیب لاستیکی خاص که تمام سطح پروفایل را می‌پوشانند. این تایرها برای حرکت در مسیرهای گل‌آلود و سخت طراحی شده‌اند و در آسفالت کاربردی ندارند – بسیار سنگین، پر سر و صدا هستند و به تلاش زیادی از طرف دوچرخه‌سوار نیاز دارند. همچنین به‌سرعت ساییده می‌شوند.
تایرهای زمستانی برای دوچرخه – مناسب برای کسانی که حتی در شرایط برفی و یخبندان نمی‌توانند از دوچرخه استفاده صرف‌نظر کنند. این تایرها نیز ممکن است شهری، گردشگری، ماجراجویی یا ورزشی باشند، و به نوع پروفایل، تعداد و شکل میخ‌های فلزی بستگی دارند.
یک نوع دیگر تایر دوچرخه نیز وجود دارد که به شکل «تیوپ-تایر» شناخته می‌شود و تیوب و تایر را با هم ترکیب می‌کند. این نوع بیشتر برای دوچرخه‌های ورزشی استفاده می‌شود، زیرا در شرایط عادی خیابانی عملکرد خوبی ندارد.
Как правильно хранить велосипед зимой
کسانی که از تایرهای زمستانی استفاده نمی‌کنند، بهتر است نحوه ذخیره‌سازی دوچرخه در زمستان را یاد بگیرند.چند نوع غیرمعمول از ورزش‌های زمستانی در مطلبی به این آدرس توصیف شده است. درایتولینگ، اسنوکایاکینگ، ناتربان… آیا می‌خواهید بدانید این‌ها چیست؟
چند توصیه برای استفاده از تایرهای دوچرخه
Велосипедные шины
تنها انتخاب تایر مناسب از نظر اندازه و نوع پروفایل کافی نیست، بلکه باید نحوه استفاده صحیح از آن را نیز بدانید.
فشار هوای لاستیک دوچرخه باید با فشار اسمی هوا در تیوب که روی بدنه لاستیک درج شده و با واحد خاصی به نام پوند بر اینچ مربع (PSI) اندازه‌گیری می‌شود، مطابقت داشته باشد. این مقدار، برای ما ممکن است کم‌فهم به نظر برسد، اما به‌راحتی می‌توان آن را به واحد مرسوم‌تر «اتمسفر» تبدیل کرد، با تقسیم تقریباً بر عدد ۱۴.
باد کردن بیش از حد لاستیک باعث کاهش چسبندگی به سطح جاده، سواری سخت‌تر، و حتی ممکن است منجر به آسیب دیدن تیوب شود. فشار ناکافی نیز انرژی بیشتری از دوچرخه‌سوار گرفته، و باعث فرسودگی و آسیب سریع‌تر لاستیک می‌شود.
چرخ دوچرخه نیازمند محافظت در برابر پنچری است. برای این منظور، هنگام خرید می‌توانید لاستیک‌هایی را انتخاب کنید که دارای پوشش‌های جانبی مقاوم برای جلوگیری از پنچری هستند و تا حد امکان شاخص حداکثری برای تراکم بافت طنابی دارند. همچنین می‌توان (و باید) بین تیوب و لاستیک یک نوار ضد پنچری اضافی قرار داد. کیت تعمیر لاستیک نیز باید همیشه همراه هر دوچرخه‌سواری باشد.
یکی از اشتباهات شایع مبتدیان، نصب نادرست چرخ است. حتماً به نوشته‌های احتمالی «REAR» یا «FRONT» که به معنای چرخ عقب و چرخ جلو است، توجه کنید. جهت چرخش چرخ نیز بسیار مهم است – این جهت با یک فلش روی لاستیک مشخص شده است.
انتخاب درست لاستیک دوچرخه پایه‌ای برای یک سواری راحت و ایمن با صرف حداقل تلاش است. هرگز نباید در این موضوع سهل‌انگاری کرد و فقط با توجه به قیمت اقدام به خرید لاستیک نمود، بلکه تمامی جزئیات باید مد نظر قرار گیرند.
