Toeristen uit Oekraïne, Rusland en Wit-Rusland hebben veel geluk – talloze rivieren en meren bieden mogelijkheden voor watertoerisme in elke regio.
Toeristisch raften
Deze discipline ontwikkelt teamwork, kracht, uithoudingsvermogen, concentratie en zelfbeheersing. Aangezien het deel uitmaakt van ecotoerisme, heeft het een minimale impact op de natuur (tenzij rivierbeddingen worden opgeblazen voor commerciële tochten). Het doel is om een route af te leggen die bestaat uit een deel van een rivier, een reservoir, een meer of een combinatie van verschillende waterlichamen.
Soorten watertoerisme
De veelzijdigheid van avonturen op het water maakt het moeilijk om een duidelijke classificatie te geven. In gespecialiseerde literatuur wordt alles onder deze sector gerangschikt: van duiken tot sportvissen. Ik zal mij richten op een classificatie gebaseerd op de middelen van afvaart.
Raften
Tochten op opblaasbare vlotten zijn de laatste vijftig jaar fenomenaal populair geworden. Voor het eerst zagen Sovjet-watersporters een raft in 1989 tijdens de Sovjet-Amerikaanse competitie “Project Raft”, en tot ieders verrassing won ons team. Ook het jaar daarop in de Verenigde Staten wist het team te winnen. Sinds 1997 heeft het raften een eigen internationale federatie, IRF .
Soort watertoerisme: raften
6- tot 8-persoons opblaasbare vlotten (rafts) verschillen fundamenteel van andere roeiboten voor afvaart en hebben daarom ook hun eigen methoden en technieken voor manoeuvreren: punching, high-siding, low-siding, downstream flip, darksiding en anderen.
Als er mogelijkheden zijn voor vervoer en terugkeer, en als er veel spullen meegenomen moeten worden, is een opblaasbaar vlot de ideale oplossing. Dit maakt het zeer geliefd bij organisatoren van commerciële tours.
Raften in Nieuw-Zeeland. Je kunt deze mensen alleen maar benijden.
Meerpersoonsmodellen van vlotten zijn minder wendbaar in ondiepe rivieren, en het is moeilijker om bochten en smalle stroomversnellingen te nemen. In bepaalde omstandigheden kan een catamaran een goed alternatief zijn.
Afvaart met kajaks, kano’s en roeiboten
Smalere en kleinere vaartuigen zijn minder populair dan raften, omdat het enige vaardigheid vereist om ermee om te gaan.
Eénpersoons gesloten kajaks zijn ideaal voor rustig water, en voor ervaren roeiers vormt zelfs wildwater geen probleem. Een bijzondere eigenschap van de kajak is de lage draagcapaciteit en de relatief grote omvang, wat transport en gebruik in expedities bemoeilijkt. Lees meer over tochten met de kajak in het artikel Afvaart met kajaks voor beginners .
Kajakken
Smalle en lichte toeristische boten bestaan in tientallen varianten: demontabel en niet-demontabel, opblaasbaar, houten, opvouwbaar, superlicht en zwaar, met een zeilinstallatie enzovoort. Een demonteerbare boot is handig te vervoeren en doet in andere opzichten niet onder voor een monolithische constructie. Hoe langer en smaller de boot, hoe hoger de snelheid, maar voor ruwe waterstromen worden uiterst wendbare en korte boten gebruikt.
Open kano’s zijn functioneler en hebben meer draagvermogen dan kajaks, hoewel ze minder snel en wendbaar zijn. Er bestaan zelfs opblaasbare modellen die gemakkelijk overwoekerde wateren van rustige rivieren kunnen bevaren. Het is iets moeilijker om stabiliteit te behouden in een kano, aangezien het zwaartepunt van de roeier boven het water ligt. Maar voor rustige routes heeft de kano zijn voordelen: de mogelijkheid om veel spullen mee te nemen en 2-4 mensen te vervoeren, en een constante toegang tot bagage. Beginnen met een kano voor de eerste ervaringen met waterexpedities is een goede keuze.
Toeristische kano
Afvaart met catamarans
Op de pagina’s van dit webtijdschrift is een serie artikelen verschenen over catamaraning. Dit brede begrip omvat de geschiedenis van een hele tijdperk in het watertoerisme, zoals besproken in het artikel De geschiedenis van het ontstaan van catamarans .
Catamaran voor waterexpedities
Toeristische catamarans bestaan meestal uit twee opblaasbare gondels op een licht frame en bieden plaats aan 2-4 personen (soms zelfs tot 8). De voordelen van dit type vaartuig zijn de compacte vorm in gedemonteerde staat, de geringe diepgang en snelheid, de grote variëteit aan modellen en de mogelijkheid om zwaar uitrusting mee te nemen. Ze zijn geschikt voor zowel rustige als wilde rivieren, stabiel, veilig en gemakkelijk te vervoeren. Tussen de gondels kan een dek worden aangebracht, een zeil worden geplaatst of een spiegel voor een motor worden bevestigd. Moderne catamarans zijn een uitstekend alternatief voor rafts.
Zeilen en zeiltoerisme
Een van de meest opwindende en technische vormen van watersport is het zeilen langs de kustwateren van zeeën en binnenwateren. Om plezier te beleven aan een zeilexpeditie, moet men de fysica van stroming en wind begrijpen en het vaartuig altijd onder controle houden.
Zeezeilen valt onder de Internationale Regels ter voorkoming van aanvaringen op zee ( COLREG ). Op binnenwateren kunnen vergelijkbare regels gelden, zoals de Europese Binnenvaartpolitieregels.
Regatta
Zelfs een kano kan zeilen voeren. Polynesiërs reisden hier duizenden jaren geleden al succesvol mee, maar het is niet te zeggen dat zeilen en jachten toegankelijk is voor iedereen. Zelf een boot besturen die door drie natuurelementen wordt beïnvloed, is niet iets dat beginners gemakkelijk onder de knie krijgen. Zelfs varen bij goed weer in rustige, beschutte wateren kan onveilig zijn – het weer kan snel omslaan, en het is niet altijd eenvoudig om een klein vaartuig onder controle te houden.
Conclusie: vaartuigen voor toeristische waterexpedities kunnen van alles zijn. Het belangrijkste is dat ze geschikt zijn voor de moeilijkheidsgraad van de route en dat de deelnemers in staat zijn ze te bedienen.
Bij watertoerisme zijn eenvoud in transport en het laadvermogen van de boot belangrijk. Een verpakking van 80 kilogram met een raft vervoer je niet zomaar, maar het kan wel de uitrusting van alle passagiers dragen. Soms moet je met de trein naar het startpunt reizen en daarna nog met een auto verder (in het beste geval). Daarom is het beter als vaartuigen demonteerbaar zijn en gemakkelijk over de rugzakken van de bemanningsleden verdeeld kunnen worden. In deze zin zijn catamarans, kajaks en opblaasbare kano’s ideaal.
Uitrusting en kleding
Afhankelijk van het vaartuig heeft de uitrusting en kleding van een watertoerist zijn eigen bijzonderheden. Er zijn verschillende belangrijke details van persoonlijke uitrusting die tijdens het verblijf op het water nodig zijn en die binnen algemene regels moeten worden vermeld:
- Reddingsvest. Zelfs als je een geoefend zwemmer bent, hebben rivierstromingen daar geen boodschap aan. Bij een onverwachte situatie in wildwater waarbij bewustzijnsverlies optreedt, kan alleen een reddingsvest je redden.
- Hoofdbescherming is verplicht bij commerciële toeristische tochten. Verwaarloos deze ook niet bij “wilde” expedities. Vooral bij het varen op wilde, ruige rivieren met rafts en catamarans zijn lichte en stevige helmen cruciaal.
Beschermende helmen - Wetsuit en waterdichte stormkleding zijn onmisbaar tijdens lange reizen. Voordat wetsuits algemeen beschikbaar waren, waren dikke polyester trainingsbroeken populair omdat het water er direct vanaf liep en ze snel droogden. Dit is nog steeds een optie, maar een goed wetsuit is beter.
- Gesloten lichte schoenen, speciale waterschoenen. Blootsvoets op het vaartuig staan of ervan afspringen is ten strengste verboden. Het is misschien niet vanzelfsprekend, maar afgedragen sneakers met gaatjes voor ventilatie zijn prima als waterschoenen. Het belangrijkste is dat er geen water in de schoen blijft staan en de voet goed bedekt is.
Toeristische waterschoenen - Trui en sokken van natuurlijke wol. Op het water kan het erg koud zijn, en nachten in de buurt van water verdienen extra aandacht. Verwaarloos warme kleding niet.
- Roeihandschoenen. Bescherming tegen blaren, vooral in een vochtige omgeving.
- Waterdichte zakken met ritssluiting, waarin wisselkleding, documenten, lucifers, zaklamp, insectenspray en handdoeken afzonderlijk worden verpakt.
- EHBO-kit: een antibioticum voor eventueel ongemak, paracetamol, verbandmiddelen, bloedstelpende producten, antisepticum en een middel tegen zonnebrand.
- Waterdichte rugzak en slaapzak.
Voor meer gedetailleerde informatie raad ik aan het uitrustingsoverzicht van Valentin Evstafjev te lezen. Het is geschreven in een reisdagboekstijl – geestig en nuttig.
Moeilijkheidscategorieën van rivieren en routes
Er zijn drie internationale classificaties van riviermoeilijkheid: de International Scale of River Difficulty (American Whitewater), de versie van de International Canoe Federation en die van de Deutscher Kanu-Verband. Rusland heeft zijn eigen classificatie ontwikkeld. Een overzicht van de beoordeling van de moeilijkheidsgraad van waterobstakels is te vinden in het regelgevingsdocument over sportieve recreatieve tochten, pagina 102.
De keuze van een waterlichaam voor een watertocht kan een echte studie van thematische literatuur en documentatie vereisen. Gelukkig hebben enthousiastelingen al enkele archieven verzameld, waarvan er één is gepubliceerd in het online tijdschrift “Water Tourism of Ukraine”. In het archief is literatuur te vinden over routes van Altaj tot Jakoetië. Eerder bespraken we de beste rivieren voor toertochten in Rusland .
Literatuur
Het is het beste om interessante routes te zoeken in oude Sovjetboeken, die in overvloed gedigitaliseerd zijn en beschikbaar zijn in elektronische vorm. Wat maakt Sovjetboeken over sporttoerisme zo waardevol? Ze zitten boordevol slimme trucs en goed gerecenseerde informatie over het onderwerp. Een paar van dergelijke uitgaven worden genoemd in de laatste sectie.
Veiligheid tijdens een watertocht
Ik heb de gedragscode van de American Whitewater Organization gelezen, en deze bleek een uiterst beknopte en nauwkeurige handleiding voor veiligheid op wildwater te zijn. Ik stel voor om deze gedragscode in het origineel te bekijken en hieronder enkele van de punten te belichten die ik het meest waardevol vond.
Persoonlijke verantwoordelijkheid:
- Zorg dat je een competente zwemmer bent, die zichzelf in het water kan beheersen.
- Draag altijd een reddingsvest en helm.
- Blijf kalm in kritieke situaties.
- Houd in gedachten dat een rivier koud en snel is, en verborgen gevaren onder het oppervlak kan hebben.
- Ga nooit alleen varen. De minimale groepsgrootte is drie personen.
- Beoordeel de risico’s.
- Oefen zelfhulp en eerste hulp, inclusief redding van een gekapseisd vaartuig (bijvoorbeeld een eskimorol). Ken het gevaar van onderkoeling goed.
- Zorg dat je fysiek en mentaal in goede conditie bent voor vertrek.
- Veronachtzaam de uitrusting niet.
- Neem verantwoordelijkheid voor je beslissingen en breng jezelf of teamgenoten niet in gevaar.
- Bestudeer het vaartuig en de route grondig vóór de tocht.
- Red jezelf en het team, niet de uitrusting.
- Vermijd uitdroging.
Voorbereiding op een watertocht. Een gids geeft veiligheidsinstructies voor een rafttocht.
Geschiedenis van watertoerisme in Rusland
In de naoorlogse jaren begon de sector zich actief te ontwikkelen, zowel gepland als zelfstandig. Watertoerisme is een puur Sovjetfenomeen.
De periode van de “dooi”
In de jaren 60, de periode van de zogenaamde “dooi”, werden reizen “naar de mist en de geur van de taiga” bijzonder populair. In die tijd verschenen veel getalenteerde barden, wiens liedjes nog steeds klinken bij kampvuren. En natuurlijk de legendarische opvouwbare kajak “Taimen”, die lange tijd de koningin van het toerisme bleef. Dankzij deze kajak desgevallend Sovjetwaterliefhebbers de rivieren actief verkennen, waarvan er in de Sovjet-Unie meer dan genoeg waren: van rustige bosriviertjes die kenmerkend zijn voor het vlakke land tot bulderende stroomversnellingen die een bochtige weg banen door berggebieden.
Toerisme in de USSR
De katamaranperiode
Moeilijke routes waren aantrekkelijk, maar bleken onbegaanbaar voor kajaks. In de jaren 70 verscheen daarom de eerste sportkatamaran, ontworpen door de Moskoviet Sergey Papush. Het schip werd getest op de moeilijkste rivieren van de Sovjet-Unie en presteerde uitstekend. Het oorspronkelijke ontwerp is sindsdien vele malen aangepast en tegenwoordig is de katamaran waarschijnlijk het favoriete vaartuig voor rafttochten in Rusland. Papush’ idee werd in groeiende mate verfijnd in verschillende richtingen.
Internationale tegenhangers van onze kajaks en katamarans zijn de kayak en de raft. Kayaks verschenen bij ons iets later dan rafts. Deze vaartuigen werden geleidelijk in gebruik genomen, zij het met wisselend succes. Feit is dat de niche van kleine sportboten voor de komst van de kayak leeg bleef: een kleine kunststof eenpersoonsboot maakt het voor een ervaren sporter mogelijk zelfs vrij moeilijke stroomversnellingen te trotseren, in tegenstelling tot een opvouwbare kajak.
Sovjetkatamarans
Bij de raft lagen zaken iets ingewikkelder: de niche van grote meerpersonenboten was al bezet door de katamaran. Dit opvouwbare vaartuig leende zich uitstekend voor transport en presteerde goed op allerlei wateren. Bovendien leerden velen ze zelf te maken. Commerciële exemplaren waren aanvankelijk simpelweg niet beschikbaar, en rafts verschenen alleen op wedstrijden.
Modern watertoerisme
Na de ontbinding van de Sovjet-Unie beleefde de sector een keerpunt. De staatsfinanciering stopte, veel clubs en afdelingen werden gesloten, en deelnemers moesten hun regelmatige tochten even uitstellen en de moeilijkheden van de jaren ‘90 trotseren.
Maar deze medaille had ook een keerzijde: de meest vindingrijke mensen leerden zelf katamarans en kajaks te maken van beschikbare materialen, zelfs van vrachtwagententen, en verbeterden bestaande ontwerpen.
Ontspanning op het water
De kennis van buitenlandse collega’s werd toegankelijk, nieuwe uitrusting en materialen kwamen op de markt. Dus toen de crisis voorbij was, begon het watertoerisme in Rusland snel te bloeien. Een nieuwe generatie watertoeristen nam het stokje over, opgevoed in de tradities van de oude school met haar expedities en sportieve karakter, maar met een moderne twist, zoals wedstrijden, de inzet van nieuwe uitrusting en moderne vaartuigen.
Links en literatuur
- “Watertoerisme” door E. Romashkov, R. Pytysjev, V. Filatov, A. Dubrovsky, uit 1968.
- “De gids voor de toerist” door Lev Tripolsky, uit 1959. Gidsen “33 routes”.
- “Watersporttochten: hoe het risiconiveau te beheren” door V.A. Vetkin, uit 2014.
- “100 uitgelezen routes voor tochten per kajak” door Y.B. Voronov.
- “In een kajak – voor kracht” door G. Aronov en M. Goldstein, uit 1980.
- “Waterroutes van de USSR. Aziatisch deel” door V.N. Grigorjev en V.V. Mitrofanov, uit 1976.
- “Sporttochten op vlotten” door A.D. Kalichman en M.Y. Kolchevnikov, uit 1985.
- Elektronische bibliotheek voor watertoerisme (ongeveer 20 publicaties).
- “Uitrusting van de watertoerist” V. Grigorjev 1986.
