هنگام انجام ورزش‌های زمستانی، اغلب به فکر محافظت و گرم نگه داشتن بدن می‌افتیم. هر کسی به شیوه خودش این مشکل را حل می‌کند. برخی تا بهار از ماجراجویی دست می‌کشند، برخی تصمیم می‌گیرند دفعه دیگر لباس‌های بیشتری بپوشند… و برخی در مورد این فکر می‌کنند که چه نوع لباسی باید پوشید.
ویژگی‌های گرمابخشی پوشاک به چندین عامل بستگی دارد. اولین آن‌ها مقدار هوای محبوس‌شده میان لباس‌ها است. این شامل لایه‌های هوا بین لباس‌های متعدد، داخل پارچه و حتی درون الیاف و نخ‌ها است. هوای محبوس‌شده، به دلیل هدایت گرمایی پایین، نقش مهمی در حفظ حرارت بدن ایفا می‌کند، به ویژه اگر این هوا درون فضای زیر لباس بدون جریان باشد و هوای سرد از بیرون وارد لباس نشود. برای افزایش این ویژگی، لازم است که تا حد ممکن لایه‌های بیشتری از هوای ثابت ایجاد کنید - به عنوان مثال، پوشیدن چندین لباس ضخیم که از الیافی با هوای محبوس‌شده ساخته شده‌اند (مانند پنبه، پشم و برخی از انواع مواد مصنوعی).
شما می‌توانید درباره مشخصات کیسه خواب زمستانی و نحوه انتخاب درست یک کیسه خواب مناسب برای ماجراجویی‌ها بیشتر در مقاله ما بخوانید.
آیا می‌دانستید که بازی‌های کامپیوتری می‌توانند به شما در غلبه بر ترس از ارتفاع کمک کنند؟ بیشتر بخوانید در مقاله ما درباره این موضوع.
عامل دوم میزان رطوبت است. بدن همیشه از طریق پوست تنفس می‌کند و رطوبت ترشح می‌کند، اما زمانی که فعالیت بدنی افزایش می‌یابد، مانند زمان حرکت سریع، تعریق بدن نیز افزایش می‌یابد. این یک واکنش کاملاً طبیعی است، اما متأسفانه در هوای سرد، تبخیر رطوبت از روی پوست می‌تواند به سرماخوردگی یا موارد بدتری مانند هیپوترمی منجر شود. به عبارت دیگر، حتی اگر کاهش تعریق ممکن نباشد (به ویژه هنگامی که با پوشیدن چندین لایه لباس به طور فعال حرکت می‌کنید)، حداقل باید سعی کنید پوست تا حد امکان خشک باقی بماند.
از میان تمام مواد موجود در طول تاریخ، تنها پشم طبیعی دارای این ویژگی است. پشم می‌تواند تا ۳۰٪ از وزن خشک خود رطوبت جذب کند و همچنان در لمس خشک و گرم به نظر برسد.
اما متأسفانه، به محض اینکه این حد ۳۰٪ فراتر برود، لباس پشمی خیس شده و گرمای خود را از دست می‌دهد. برای مدتی می‌تواند به خاطر “آب گرم” احساس گرما کنید، اما سپس رطوبت تبخیر می‌شود و به لباس‌های بالایی نفوذ می‌کند و تدریجاً احساس سرما افزایش می‌یابد. لباس خیس تنها برای غواصان مفید است، آن هم فقط در صورت استفاده از لباس غواص. بنابراین، لباس زیر پشمی خالص این مشکل را برای چند ساعت خوب حل می‌کند، اما نه برای مدت طولانی.
تنها ملل شمالی توانستند این معضل را به روش بی‌نقص حل کنند و لباس‌هایی از پوست گوزن با لایه داخلی از خز اختراع کردند. خز گوزن از موهای ضخیم و ارتجاعی با محفظه‌های هوای بزرگ تشکیل شده است. این خز به پوست نمی‌چسبد و شکنده است. تماس خز با پوست باعث جذب رطوبت، چربی پوست و … می‌شود، ولی به علت شکنندگی می‌شکند و به پایین می‌ریزد. این فرآیند تا زمانی که خز کاملاً ساییده شود ادامه دارد، و همیشه لایه‌ای کاملاً تمیز، خشک و گرم روی پوست باقی می‌ماند. علاوه بر این، چون پوست دائماً ماساژ داده شده و از تعریق پاک می‌شود، همیشه خشک و تمیز باقی می‌ماند (به همین دلیل، مردم شمال نیاز ندارند که مانند اروپایی‌ها، که لباس‌هایشان چنین ویژگی‌های بهداشتی ندارد، به دفعات زیاد حمام کنند).
با این حال، لباس‌های از جنس خز گوزن، هرچند که بسیار کاربردی و جالب هستند، به دلایل مختلف برای همه در دسترس نیستند. به همین دلیل، طراحان پوشاک برای حل مسئله گرمایش در میان علاقه‌مندان به ورزش‌های افراطی و فعالیت‌های زمستانی، به دنبال راه‌حل‌های دیگری رفته‌اند.
از آنجایی که صرفاً جذب یا دفع رطوبت توسط مواد کارآمد نبود، تصمیم گرفته شد که ویژگی‌های مختلف مواد را در یک محصول ترکیب کنند. الیاف مصنوعی به طور طبیعی نمی‌توانند آب جذب کنند - آن‌ها هیدروفوبیک هستند. لایه‌ای از مواد مصنوعی که با پوست در تماس باشد، ممکن است سریعاً خیس شود، اما به همان سرعت نیز خشک می‌شود، به شرطی که عاملی برای دفع رطوبت از آن وجود داشته باشد.
به همین دلیل، برای ورزش‌هایی که حفظ گرما برای مدت طولانی اهمیت دارد، لباس‌هایی چند لایه تولید شده‌اند. در این نوع لباس‌ها، ابتدا لایه‌ای از مواد مصنوعی مستقیماً با پوست تماس می‌گیرد و بلافاصله پشت آن یک لایه پشمی قرار دارد. پشم، رطوبت را از مواد مصنوعی جذب کرده و در خود نگه می‌دارد، در حالی که مواد مصنوعی و پوست خشک باقی می‌مانند. پشم نیز نسبتا خشک است و هیچ‌گونه جریانی از هوا که می‌تواند منجر به از دست دادن گرما شود، وجود ندارد. گاهی اوقات یک لایه سوم نیز اضافه می‌شود. جای تعجب نیست که این لباس سبک و چسبان، به راحتی می‌تواند جایگزین چندین لایه لباس معمولی شود.
کمپینگ مکانی است که برای شهرک‌های چادری مناسب‌سازی شده است. اما کمپینگ روی چرخ‌ها چیست؟ در مقاله ما بخوانید.آیا می‌خواهید پارکور را یاد بگیرید؟ برای شما مقاله ما درباره پارکور برای مبتدیان موجود است.
اینجا درباره اینکه آزیموت چیست و چگونه از قطب‌نما استفاده کنیم توضیح داده شده است.
لباس زیر حرارتی برای ورزش
لباس زیر حرارتی به تنهایی نمی‌تواند گرما تولید کند، فقط به ما کمک می‌کند گرمای طبیعی بدنمان که هنگام فعالیت تولید می‌شود، حفظ کنیم. اما میزان فعالیت بدنی افراد متفاوت است. به همین دلیل انواع مختلفی از لباس زیر حرارتی برای ورزش طراحی شده است.
لباس زیر حرارتی برای دویدن کاملاً از مواد مصنوعی با قابلیت انتقال رطوبت تولید می‌شود. هنگام دویدن، فرد احساس سرما نمی‌کند؛ ورزشکاران ماهر می‌توانند ساعت‌ها بدوند (مخصوصا اگر در طول مسیر تنقلات پرکالری مصرف کنند)، اما در این حین عرق زیادی تولید می‌شود. از این رو، ضروری است که رطوبت از سطح پوست سریع و به طور کامل انتقال یابد. در غیر این صورت، فرد هنگام ایستادن سریعاً دچار سرمازدگی خواهد شد.
برای ورزش‌هایی با فعالیت کم، لایه‌ای که از دست دادن گرما را کاهش می‌دهد اهمیت دارد – یعنی پشم. در این گونه لباس‌ها درصد مواد مصنوعی کم است و لایه‌ای نازک که مستقیم به بدن چسبیده است، اغلب ساختاری حلقه‌ای شکل دارد. این لباس‌ها می‌توانند شامل مواد مصنوعی، پنبه یا پشم مرینو باشند. علاوه بر ورزشکاران، این نوع لباس زیر حرارتی برای شکار و ماهیگیری نیز مناسب است.
در نتیجه، هر چه میزان مواد مصنوعی در ترکیب لباس بیشتر باشد، فرد سریع‌تر در سرما احساس یخ‌زدگی می‌کند، اما اگر در حال حرکت باشد، گرمای بیشتری احساس خواهد کرد.
لازم به یادآوری است که پنبه رطوبت و عرق را جذب می‌کند اما به سرعت خیس می‌شود. این مدل لباس‌ها برای استفاده طولانی مدت مناسب نیستند، هرچند که راحت‌تر روی پوست قرار می‌گیرند.
اگر به پشم حساسیت دارید، بهتر است لباس زیر حرارتی با الیاف “چیتوفایبر” خریداری کنید. این لباس دارای سه لایه است – چیتوفایبر، پلی‌استر و مودال (نوعی فیبر سلولزی شبیه به پارچه ویسکوز)، که برای استفاده روزمره و ورزش‌های کم‌تحرک مناسب است.
چه نوع لباسی بهتر است انتخاب کنیم؟
شرکت‌های پیشرو در زمینه تولید لباس زیر حرارتی عبارتند از Kratex (آمریکا)، Janus (نروژ)، Guahoo (فنلاند)، NORVEG (آلمان)، Joha (دانمارک)، ODLO (سوییس)، Ketch (سوئد). همه این شرکت‌ها طیف گسترده‌ای از محصولات ارائه می‌دهند، اما معمولاً انتخاب یک مدل تنها از روی کاتالوگ کافی نیست. لازم است که لباس پوشیده شود، احساسی که ایجاد می‌کند را بررسی کنید و تناسب آن را ارزیابی کنید. ممکن است مدل‌های یک شرکت برای شما عالی باشند ولی مدل‌های مشابه از شرکت دیگری ناخوشایند باشند.
هنگام خرید، باید درزها را با دقت بررسی کنید (نباید رشته‌های اضافی، برجستگی یا نقصی در آن‌ها وجود داشته باشد – چون این موارد در هنگام پوشیدن مشکلاتی ایجاد می‌کنند). همچنین، سطح لباس در تماس با پوست باید مناسب باشد – بهتر است ریسک نکنید. احساس خارش در هنگام دویدن در هوای سرد با اسکی بسیار ناراحت‌کننده است.
لباس زیر حرارتی برای زنان و مردان
لباس‌های حرارتی مردانه و زنانه از لحاظ آناتومیکی متفاوت‌اند – اندازه، حجم سینه، عرض باسن. لباس‌های مردانه معمولاً ضخیم‌تر هستند، در حالی که لباس‌های زنانه می‌توانند کاملاً غیرورزشی باشند. به عنوان مثال، شلوارک‌هایی برای پوشیدن زیر دامن‌ها یا ژاکت‌های نازک با یقه‌ای مخصوص برای پوشیدن زیر پیراهن. مشکلات زمانی بروز می‌کنند که بدن تناسبات غیرمعمولی داشته باشد (مثلاً پیدا کردن بلوز مناسب برای افرادی با اندام عضلانی دشوار است، همان‌گونه که دستیابی به لباس مناسبی که هم‌زمان روی سینه‌های برجسته و کمر باریک یک خانم هماهنگ باشد چالش برانگیز است). اما معمولاً می‌توان لباسی متناسب پیدا کرد، حداقل به صورت ترکیبی (گاهی می‌توان بالا تنه و پایین تنه را جداگانه خرید).
گلایدر موتوری یکی از انواع وسایل پروازی است. بسیاری از افراد موفق به ساخت گلایدر موتوری با دستان خود شده‌اند. جزئیات بیشتر در مقاله در لینک موجود است.بهترین ۵ فیلم برتر درباره هوانوردی را در مقاله ما بخوانید.
لباس زیر حرارتی برای نوزادان و کودکان بالای دو سال
برای کودکان از زمان تولد تا حدود یک و نیم سالگی، لباس زیر حرارتی برای حفظ گرما مورد نیاز است که حداقل ۵۰٪ از مواد طبیعی تشکیل شده باشد. بهترین گزینه لباسی از پشم ۱۰۰٪ یا ترکیب پشم و ابریشم، و همچنین نخ پنبه است. برای نوزادان نیز مدل‌های دو لایه‌ای وجود دارد – لایه زیرین پنبه و لایه دوم پشم. استفاده از یک کت تک روی این لباس‌ها کافی است تا کودک کالسکه‌ای حتی در یک پیاده‌روی طولانی مدت سردش نشود.
برای کودکان فعال، از دو سالگی به بعد، لباسی از جنس مواد مصنوعی برای دفع رطوبت (مانند پلی‌پروپیلن، پلی‌استر، الاستان و غیره که با نخ مخلوط شده باشند) و یک لایه میانی از پشم خریداری می‌شود.
برای کودکان بسیار فعال، استفاده از لباس کاملاً مصنوعی مناسب است که روی آن لباس پشمی پوشانده شود.
نحوه شستن لباس زیر حرارتی
لباس زیر گرمایی باید مانند پوست دوم بدن را بپوشاند (در واقع، این لباس شبیه همان پوست دوم است). گفته می‌شود که باید آن را هر فصل یا دو فصل تعویض کنید، بسته به میزان استفاده، اما تجربه نشان داده است که لباس‌های تولیدکنندگان باکیفیت می‌توانند چندین فصل ماندگاری داشته باشند. نکته مهم این است که چگونه از آن مراقبت می‌کنید. نباید آن را به خشکشویی بسپارید، زیرا برای پشم و مواد مصنوعی باید مواد شیمیایی مختلفی به کار برده شود. طبیعی است که برای لباس‌های بسیار گران‌قیمت تنها یک روش استفاده شود. در این حالت ممکن است مواد مصنوعی تمیز شوند، اما پشم آسیب جدی ببیند. شستشو نیز ویژگی‌های خاص خود را دارد. لباس زیر گرمایی را نباید بیش از یک بار در هفته بشویید، بلکه پس از استفاده باید آن را هوادهی کرده و خشک کنید - پشم باید رطوبت جمع شده را آزاد کند.
پشم به طور کلی محیط قلیایی را نمی‌پذیرد و بیشتر مواد شوینده مصنوعی واکنش قلیایی قوی دارند و همچنین حاوی مواد سفیدکننده‌ای هستند که سریعاً الیاف نازک پشم لباس زیر گرمایی را نابود می‌کند.
لباس زیر گرمایی را می‌توان تنها با دست شستشو داد، و بهتر است از صابون مایع یا شامپو مخصوص مو استفاده کنید (زیرا ترکیب شیمیایی پشم حیوانات و موی ما تقریباً مشابه است)، و نیاز است که آن را به خوبی آبکشی کنید. می‌توانید لباس را ۳-۴ بار در آب گرم معمولی شستشو داده و سپس یک بار در آب اسیدی شده با سرکه و بار دیگر در آب تمیز و خنک آبکشی کنید.
حتی رد پای صابون (چه برسد به مواد شوینده مصنوعی) روی پوست هنگام استفاده می‌تواند باعث تحریک شود. فشردن و پیچاندن لباس زیر گرمایی ممنوع است. فقط می‌توانید آن را به آرامی فشار دهید، روی یک حوله ضخیم قرار داده بگذارید که آب اضافی آن خارج شود. سپس وقتی نیمه خشک شد، آن را در جریان هوا آویزان کنید تا خشک شود. در غیر این صورت، پارچه تغییر شکل می‌دهد. استفاده از ماشین‌های شستشوی اتوماتیک به تصمیم و ریسک خودتان بستگی دارد؛ معمولاً از «حالت حساس» بدون چرخش و همراه با مواد ضد الکتریسیته ساکن استفاده می‌شود، اما نباید نکاتی که روی برچسب مراقبت لباس ذکر شده را نادیده بگیرید.
