فریدایوینگ و یوگا ابزارهایی برای شناخت بهتر بدن و روح خود هستند. هنگام شیرجه آزاد همراه با حبس نفس، تمرکز و کنترل بدن نقش اصلی را ایفا میکنند و آگاهی از تمام فرآیندهای در حال جریان در محیطی غیرمعمول ضروری است. بهرهگیری از تکنیکهای یوگا به فریدایورها و شناگران کمک میکند تا بدن خود را کنترل کنند.
آپنه-یوگا (Apnea-yoga) برای تمرین تنفس
این تکنیک به طور خاص برای افزایش استقامت فریدایورها نسبت به عمق ایجاد شده است. الکساندر دودوف، خالق این روش، تمرینهایی را طراحی کرد که ابتدا خودش از آنها بهره میبرد. انجام حرکات خاص آپنه-یوگا به وی امکان داد تا عمیقتر غواصی کند. رکوردهای شخصی وی، انگیزهای برای آموزش به دیگران شد و نتایج مثبتی به دست آمد.
تمرین آپنه-یوگا:
آپنه-یوگا بر اصول کنترل تنفس و گشودن قفسه سینه استوار است. حبس نفس در طول تمرینات کوتاه است و با ریتم خاصی دنبال میشود. چرخه تمرینات ساختار مشخصی دارد که در طی سالها چندین برنامه متنوع با اهداف گوناگون توسعه یافته است، برنامههایی برای تمرین افزایش مدت حبس نفس، ریتم تنفس، تمرکز بر واکنشهای درونی بدن و پاکسازی ذهن.
این تمرینها شامل تعداد زیادی حرکات دینامیکی هستند که منجر به افزایش انرژی و آزادسازی ذهن از انحرافات ناکارآمد میشوند. این نوع یوگا وضوح ذهنی ایجاد میکند، بدون اینکه ذهن را به مدیتیشن محدود کند.
آپنه-یوگا هنوز چندان شناختهشده نیست و یک تکنیک نسبتاً جدید به شمار میآید. کتابی از سوی خالق این روش به نام «سازنده تمرینات» در دست تالیف است که تمام برنامههای سیستم آپنه-یوگا در آن با جزئیات شرح داده شده است.
پلاویتا-سادها بر اساس روش سیدرسکی
یک تکنیک خاص از یوگای آبی که توسط المپیکیها در تمریناتشان استفاده میشود. پلاویتا-سادها را میتوان یک نوع تمرین تنفسی در آب دانست که شامل سبکهای مختلف شنا، چه زیر آب و چه بر روی آب، با ریتمهای تنفسی گوناگون است.
مثالهایی از تمرینات کنترل تنفس در پلاویتا-سادها:
مثالهایی از تمرینات استقامتی:
تمرین پلاویتا-سادها در استخر:
سازنده این سیستم، آ.و. سیدرسکی، بر اساس تمریناتی با نام «پک کردن» یا پلاوینی-پرانایاما، تمرکز مدیتیشن و شنای کلاسیک ورزشی، زیرآبی و فریدایوینگ این برنامه را طراحی کرده است.
تمرینات پلاویتا-سادها در فواصل مختلف و با شدتهای متفاوتی انجام میشوند که شامل حبس نفس و تغییر عمق و ریتم تنفس است. بدون تسلط بر تکنیکهای شنا، یادگیری یوگای آبی امکانپذیر نیست – ابتدا باید به خوبی شنا کنید و در آب احساس راحتی داشته باشید، سپس میتوانید بر روی تنفس تمرکز کنید.
جدول زیر عناصر کلی این تمرینات را نشان میدهد:
تمرینات تنفسی در آب منجر به افزایش استقامت، یادگیری حبس راحت نفس و آرامش عضلاتی که در شنا استفاده نمیشوند، میگردد، و بدین ترتیب مصرف اکسیژن کاهش مییابد. از همان جلسات اول، غواص یاد میگیرد که وحشت ناشی از کمبود هوا را سرکوب کند، امری که باعث ذخیره اکسیژن میشود.
پرانایاما در آب، پلاوینیپرانایاما
کنترل کامل تنفس از طریق پرانایاما در آب امکانپذیر است – این یک تمرین تنفسی است که بر پرورش ششها، تنفس از دیافراگم، شناخت بدن و کنترل ذهن تمرکز دارد.
پرانایاما به سالمترین و ایمنترین شکل ممکن تعادل اکسیژن و دیاکسیدکربن را تغییر میدهد و بدن را برای محیط آبی غیرمعمول آماده میکند.
پرانایاما و تکنیکهای تنفسی:
پلاوینیپرانایاما شکلی غیرمعمول از این تمرین است. اساس آن بلعیدن هوا از طریق مری است که ذخایر هوایی ایجاد میکند. پلاوینیپرانایاما به ندرت تمرین میشود، زیرا متخصصان کارآزموده در این زمینه اندک هستند و این روش هدف خاصی دارد – مانند شناور ماندن بر سطح آب.
تکنیک تنفس دیافراگمی:
ورزشکاران حرفهای پذیرفتهاند که تمرینهای یوگا یک علم جدی محسوب میشوند. بسیار مهم است که یک مربی با تجربه پیدا کنید تا شما را هدایت کند و به شما کمک کند مسیر صحیح تمرینهای بدنی و معنوی را دنبال کنید. نکته اصلی این است که تمرینها را به درستی آغاز کنید و همواره تکنیکهای ایمنی را رعایت نمایید.