فری دایوینگ
فری دایوینگ یعنی شیرجه زدن زیر آب با حبس نفس. امروزه بسیاری از افراد علاقه‌مند، فری دایوینگ را با افرادی فوق‌العاده مرتبط می‌دانند که در یک نفس به اعماق تاریک اقیانوس فرو می‌روند، افرادی که قادرند بدن و ذهن خود را در سطحی بالا کنترل کنند و پس از دقایق زیادی با سلامتی کامل به سطح برمی‌گردند (گاهی اوقات با توری از مرواریدها یا گنج‌های کشتی‌های غرق‌شده). اما هر بار که شما خود را در آب فرو می‌برید و نفس خود را نگه می‌دارید - شما یک فری دایور هستید. اما واقعاً فری دایوینگ چیست؟
شیرجه زدن بدون اسکوبا به نام‌های فری دایوینگ، اسکین دایوینگ و اسنورکلینگ شناخته می‌شود. در این تکنیک‌ها ممکن است از ماسک، لوله تنفسی و باله‌ها استفاده شود، اما فری دایوینگ همیشه شامل حبس نفس است. شیرجه زدن با حبس نفس در گذشته برای بقای انسان استفاده می‌شد - صید صدف‌ها، استخراج مروارید… اما نه چندان پیش، فری دایوینگ به یک نوع تفریح و ورزش تبدیل شد.
با پیشرفت رقابت‌ها در فری دایوینگ، روش‌ها و تکنیک‌هایی نیز گسترش یافتند که به نگه‌داشتن طولانی‌تر نفس کمک می‌کنند. تا همین چندی پیش، رکوردهای آپنه به صورت متفاوتی در آب شور و آب شیرین ثبت می‌شدند، اما اکنون بسیاری از قوانین تغییر کرده‌اند. فری دایوینگ به عنوان یک ورزش، به یکی از رشته‌های جدی‌تر تبدیل شده است.
انواع فری دایوینگ
بیایید تکنیک‌های مدرن فری دایوینگ را با جزئیات بیشتری بررسی کنیم.
رشته‌های فری دایوینگ در آب‌های باز (Open Water)
فری دایوینگ با وزن ثابت (CWT)
شیرجه‌زنی می‌تواند با باله یا بدون باله انجام شود. این رشته رقابتی به عنوان خالص‌ترین نوع فری دایوینگ شناخته می‌شود: دایور با استفاده از وزن بدن و قدرت عضلانی خود شیرجه می‌زند و بالاتر می‌آید، در حالی که وزن تغییری نمی‌کند.
فری دایوینگ با وزن ثابت
وزن ثابت با باله، به همراه آپنه استاتیک، در ابتدا دو رشته اصلی رقابتی بودند که پیش از آپنه دینامیک با باله معرفی شدند. در اولین مسابقات بین‌المللی، اکثر شرکت‌کنندگان از باله‌های دوبل استفاده می‌کردند و تنها تعداد کمی از ورزشکاران، باله مونو را ترجیح می‌دادند. اکنون مزیت باله مونو کاملاً پذیرفته شده است و همه فری دایورهای عمیق از آن استفاده می‌کنند.
در سال‌های اخیر، فری دایوینگ با وزن ثابت بدون باله (CNF) محبوبیت بیشتری یافته است. در مسابقات، CNF دارای دسته‌بندی خاص خود است، گرچه 20 تا 30 سال پیش، شیرجه‌های عمیق بدون تجهیزات ممنوع بودند و بسیار خطرناک به حساب می‌آمدند. شیرجه با وزن ثابت بدون باله می‌تواند چالشی دشوار باشد، همچنان که باید شناوری مثبت و سپس شناوری منفی را زمان بازگشت به سطح مدیریت نمود.
شیرجه آزاد (FIM)
این رشته شامل استفاده از باله‌ها نیست، و شیرجه‌زن برای غوطه‌ور شدن و بالا آمدن از کابل استفاده می‌کند. این تکنیک اغلب به عنوان گرم کردن CNF استفاده می‌شود: می‌توان پاها را استراحت داد و فشار داخلی گوش را تنظیم کرد .
شیرجه آزاد
شیرجه آزاد به طور گسترده در دوره‌های آموزش برای فری دایورهای مبتدی استفاده می‌شود و به تازه‌کارها امکان می‌دهد که مهارت‌های فشار گوش را یاد بگیرند. برای دایورهای مبتدی که به تغییر فشار عادت ندارند، می‌توان ابتدا با پای رو به پایین شیرجه زد، که در این صورت کابل ضروری است. بسیاری از برنامه‌های تمرینی فری دایوینگ در این مقاله بررسی شده‌اند.
فری دایوینگ با وزن متغیر (VWT)
در این رشته از وزن اضافی برای راحت‌تر کردن غوطه‌ور شدن استفاده می‌شود و دایور با استفاده از باله‌ها و کابل به تنهایی به سطح بازمی‌گردد. این یک رشته رقابتی در فری دایوینگ نیست، اما رکوردهای جهانی خود را داراست.
فری دایوینگ “بدون محدودیت” (NLT)
فری دایوینگ بدون محدودیت بیشتر از سایر رشته‌ها به خبرهای جنجالی دامن می‌زند. این رشته همچنین خطرناک‌ترین است. در اینجا از وزنه‌ها و ابزارهای کنترل شناوری مختلفی استفاده می‌شود که دایور را به سطح بازمی‌گرداند. همه فری دایورها این روش را تمرین نمی‌کنند، اما این متدها توسط پیشگامان آپنه، ژاک مایول و انزو مایورکا، استفاده می‌شد.
فری دایوینگ بدون محدودیت
در دهه شصت، امکان استفاده از مخازن خاصی فراهم شد که دایور را به سطح بازمی‌گرداند. اما هرچه غوطه‌وری‌ها عمیق‌تر می‌شدند، این روش کمتر مؤثر بود. مشکلاتی مانند قطع شدن شلنگ پرکننده مخزن معمولاً پیش می‌آمد، و خطر مسمومیت با نیتروژن همیشه موجب نگرانی برای دایور بود، که باید اقدامات لازم برای پر کردن موفق مخزن و صعود متعاقبش را انجام می‌داد. امروزه، فری دایورهای ماجراجوی افراطی از ابزارهای خاص کنترل شناوری استفاده می‌کنند که عملکردشان وابسته به دایور یا هوا نیست - همه چیز به صورت خودکار انجام می‌شود.
فری دایوینگ در استخر
آپنه استاتیک (STA)
آپنه استاتیک یکی از سخت‌ترین رشته‌های روان‌شناختی در فری‌دایوینگ است. معنای آن در حبس نفس تا بیشترین زمان ممکن است، در حالی که روی سطح آب استخر دراز کشیده‌اید - هیچ‌چیزی نباید غواص را منحرف کند، اما با این حال بسیار آسان است که به سرعت تسلیم شوید، حتی در حالی که فقط چند میلی‌متر از سطح فاصله دارید.
آپنه استاتیک
آپنه استاتیک، در کنار آپنه با وزن ثابت با فین، یکی از رشته‌های اصلی رقابتی به‌شمار می‌رود. حبس نفس را می‌توان در تمام طول سال در استخر تمرین کرد. این تمرین‌ها، اعتماد به نفس و استحکام روانی را تقویت می‌کنند.
آپنه دینامیک (DYN و DNF)
آپنه دینامیک را می‌توان با فین یا بدون فین تمرین کرد. این رشته معمولاً در استخر انجام می‌شود و هدف آن طی کردن بیشترین فاصله افقی با حبس نفس است. این رشته اغلب در برنامه مسابقات تیمی با استفاده از فین گنجانده می‌شود.
آپنه دینامیک
برخی از غواصان در تنظیم فشار داخل گوش مشکل دارند؛ با این حال، آپنه دینامیک به آن‌ها اجازه می‌دهد که بدن خود را در فرم خوبی نگه دارند، بدون نیاز به غوص‌های عمیق.
رکوردها در هر کدام از رشته‌های فری‌دایوینگ ثبت می‌شوند، اما فری‌دایوینگ بیش از هر چیز دیگر، لذت و هیجان از مشاهده دنیای زیر آب است. فری‌دایورها این فرصت را دارند که از ارتباط بیشتر با طبیعت لذت ببرند، بدون اینکه خود را با تجهیزات اضافی مشغول کنند. شما می‌توانید هر یک از انواع غواصی آزاد را تمرین کنید و از مزایای فراوان این رشته ورزشی بهره‌مند شوید. اما شروع آشنایی با محیطی که برای انسان ناآشناست، باید با حضور یک مربی خوب باشد که در کنار شماست، کسی که هم شما را با تجهیزات آشنا کند و هم در ابتدای کار هنگام غواصی‌ها دستتان را بگیرد. چند قدم اول در مقاله فری‌دایوینگ. چگونه شروع کنیم؟ توضیح داده شده است.
فری‌دایور با مونو فین
در پایان، تعریف خود را ارائه می‌دهم: فری‌دایوینگ یک نوع منحصر‌به‌فرد از ماجراجویی با کنترل و سرکوب آدرنالین است. لذت ببرید!
