Vliegen met een parapente is normaal gesproken alleen mogelijk door gebruik te maken van opstijgende luchtstromen. Deze luchtstromen ontstaan door convectie van warme lucht die door de zon wordt opgewarmd op het aardoppervlak of door wind die een obstakel zoals een berghelling passeert. Als men vanaf een vlak terrein wil starten, wordt de paragliderpiloot vaak “opgetrokken” met een lier. Maar is het mogelijk om in volledige windstilte met een parapente te starten? Het blijkt van wel. Er bestaan verschillende varianten van dergelijke luchtvaartuigen, zoals de paramotor, paralet en aeroshute.
Een eenvoudigere optie: de paramotor
Bij een vlucht met een paramotor gebruikt de piloot een kleine motor die voldoende stuwkracht biedt om op te stijgen en de parapente in de lucht te houden. De toevoeging van de motor verhoogt het gewicht van het systeem, waardoor een vleugel met een grotere liftcapaciteit wordt gebruikt.
Om op te stijgen met een paramotor zijn geen specifieke omstandigheden nodig, zoals een helling of een opstijgende luchtstroom. Het is mogelijk om vanaf een vlakke ondergrond te starten zonder hulp van anderen. De vliegsnelheid van een paramotor ligt tussen 25 en 70 km/u en de vlieghoogte kan oplopen tot 5,5 km. Vanwege de lage snelheid is het echter niet mogelijk om te vliegen bij sterke wind, turbulentie of intense thermiek.
Panische angst voor hoogtes wordt acrofobie genoemd. Lees meer over de oorzaken en manieren om deze angst te overwinnen.
Er zijn ook deltavliegers met motoren. Lees meer over deltavliegtuigen met motoren op deze pagina .
De rugzakmotor, die op de rug van de piloot wordt bevestigd, heeft een andere naam: paramotor. Deze weegt tussen de 20 en 40 kg. Met deze “last” is het nog steeds mogelijk om zonder extra hulpmiddelen te voet op te stijgen en te landen. Na een korte sprint (meestal ongeveer 3 meter) spreidt de vleugel zich uit en tilt de piloot samen met de motor omhoog. Na het opstijgen gaat de piloot zitten in een stoeltje en bestuurt de vlucht met behulp van stuurhandvatten en een gasregelaar.
Stuurhandvatten zijn verbonden met de lijnen die de vleugel van de parapente besturen. Vrijwel alle besturing van de parapentekapel gebeurt met de linker- en rechterstuurhandvatten. Daarnaast kan de piloot ook een beetje sturen door in de ophanging te bewegen en zo het zwaartepunt te verplaatsen.
Voor paramotoren worden meestal tweetaktverbrandingsmotoren met een vermogen van 14 tot 29 pk gebruikt. Enthousiastelingen onderzoeken ook de mogelijkheid om elektromotoren te gebruiken. In de video aan het einde van het artikel is een paramotor met een elektromotor in actie te zien.
Paralet en aeroshute: wat is het verschil?
Dit type luchtvaartuig verschilt van een paramotor door de aanwezigheid van een “karretje”, dat bestaat uit een frame, landingsgestel, een stoel voor de piloot en andere apparatuur. De piloot hoeft niet meer te voet te starten en hoeft geen zware aandrijfeenheid te dragen. In feite is het karretje een vereenvoudigde versie van een deltavliegmodule.
Om een dergelijke constructie op te tillen, is een gewone parapentevleugel niet voldoende. Daarom wordt een tandemparapentevleugel of een vleugel speciaal ontwikkeld voor dergelijke luchtvaartuigen gebruikt.
Het gebruik van een karretje bespaart de piloot niet alleen de noodzaak om zware apparatuur te dragen, maar maakt het ook mogelijk om meer brandstof en extra bagage mee te nemen. Voor het opstijgen en landen van een paralet is echter een vlak terrein met minimale oneffenheden en een lengte van minstens 30 meter nodig.
Aanvankelijk betekenden de termen paralet en aeroshute hetzelfde. Maar in de loop van de tijd zijn deze termen toegewezen aan verschillende klassen vliegtuigen.
De belangrijkste verschillen tussen een paralet en een aeroshute zijn als volgt. Een paralet gebruikt een minder krachtige aandrijfeenheid en meestal een tandemparapentevleugel. De vleugel wordt met de handen (stuurhandvatten) bestuurd. Een paralet heeft een betere aerodynamische efficiëntie en blijft goed in de lucht met een uitgeschakelde motor. Ook is hij wendbaarder, maar vereist meer vaardigheden van de piloot.
Een aeroshute heeft een krachtigere motor en de vleugelbesturing wordt met de voeten uitgevoerd. Als vleugel wordt een parachute met een groter oppervlak gebruikt. Deze is stabieler en eenvoudiger te besturen.
Het “lege” gewicht van het apparaat is 90-150 kg. Qua vliegprestaties verschillen de paralet en aeroshute niet veel van de paramotor. De snelheid ligt tussen de 40-60 km/u (25-35 m/s). De hoogte kan oplopen tot 5500 meter, maar de meeste vluchten met een paralet of aeroshute vinden plaats tussen 150-500 meter.
Skiërs zullen geïnteresseerd zijn in het ontdekken van het beste Russische skigebied Sheregesh . Heb je al een slaapzak? Op deze pagina vind je gedetailleerde informatie over hoe je de juiste keuze maakt bij aankoop.
Voor actieve buitensporten in de winter raden we sterk thermisch ondergoed aan. Hoe je de juiste keuze maakt, lees je hier .
Voor welke prijs kun je een gemotoriseerde paraglider kopen?
Als je hebt besloten dat paragliding jouw wereld is en je een gemotoriseerde paraglider wilt kopen, raden we aan om eerst meer theorie over paragliding te bestuderen. Zoek informatie over vliegclubs in jouw regio. Deze zijn er zeker, en waarschijnlijk meerdere. In een vliegclub kun je niet alleen het toestel dat je interesseert van dichtbij bekijken, maar bieden ze vaak ook de mogelijkheid aan om vluchten te maken met een paramotor of een motorparapente. De prijs voor zo’n avontuur is relatief laag en begint vanaf 1000 roebel voor 10 minuten vliegen. Meestal kun je op dezelfde plek ook trainingen volgen voor het vliegen met paragliders en gemotoriseerde paragliders.
Daarnaast maak je kennis met ervaren mensen die je kunnen helpen bij elk detail en elke vraag. Piloten van ultralichte luchtvaartuigen zijn over het algemeen open en vriendelijke personen. Wees niet bang om vragen te stellen.
De prijzen voor een complete set van een gemotoriseerde paraglider (vleugel, harnas en motor) beginnen vanaf $6000. Als dit buiten je budget valt, kun je proberen tweedehands materiaal te vinden. Veel hobbyisten kopen alles apart en bouwen zelf een gemotoriseerde paraglider of motorparapente. Op deze manier kun je bijna de helft van de kosten besparen. Bij de aanschaf van een gemotoriseerde paraglider, paramotor of motorparapente is het zeer belangrijk om advies in te winnen bij professionals. Vooral bij de aankoop van een gebruikte paraglider. Alleen een ervaren oog kan de staat van de vleugel beoordelen, waarvan je veiligheid afhankelijk is.
