پرواز با پاراپلان تنها با استفاده از انرژی جریان‌های هوای صعودی امکان‌پذیر است. این جریان‌ها به دلیل همرفت هوای گرم که از زمین‌های آفتاب‌خورده بلند می‌شود یا وقتی باد از موانع (معمولاً دامنه کوه‌ها) عبور می‌کند، شکل می‌گیرند. اگر لازم باشد از زمین‌های صاف شروع کنید، پاراگلایدر را با وینچ می‌کشند. اما آیا می‌توان در شرایط کاملاً بدون باد با پاراپلان پرواز کرد؟ بله، می‌توان! چند نوع از این دستگاه‌های پروازی وجود دارد، از جمله: موتوپاراپلان، پارالت و آئرواشوت.
انتخاب ساده‌تر: موتوپاراپلان
برای پرواز با موتوپاراپلان، خلبان از یک موتور کوچک استفاده می‌کند که نیروی کافی برای پرواز و نگه داشتن وسیله در هوا را فراهم می‌کند. وجود موتور وزن کل سیستم را افزایش می‌دهد، بنابراین از بالی با نیروی لیفت بیشتری استفاده می‌شود.
برای شروع با موتوپاراپلان، نیازی به شرایط خاصی مانند ارتفاع یا جریان هوای صعودی نیست. می‌توانید از سطح صاف بدون کمک دیگران پرواز کنید. پرواز با موتوپاراپلان با سرعت ۲۵ تا ۷۰ کیلومتر در ساعت در ارتفاع حداکثر ۵.۵ کیلومتر انجام می‌شود. به دلیل سرعت پایین، امکان پرواز در شرایط باد شدید، تلاطم یا فعالیت شدید حرارتی وجود ندارد.
ترس شدید از ارتفاع را آکروفوبیا می‌نامند. دلایل و روش‌های غلبه بر این ترس را بیاموزید.
موتوردارها همچنین شامل دلتاپلان‌ها نیز می‌شوند. درباره دلتالت در این صفحه مطالعه کنید.
موتور کوله‌پشتی که روی پشت خلبان نصب می‌شود، با نام دیگری نیز شناخته می‌شود: پراموتور. وزن آن بین ۲۰ تا ۴۰ کیلوگرم است. با چنین “بار"ی می‌توان بدون استفاده از تجهیزات اضافی روی پاها پرواز و فرود کرد. پس از یک دویدن کوتاه (معمولاً حدود ۳ متر)، بال باز شده و خلبان را همراه با موتور بالا می‌برد. پس از برخاستن، خلبان بر روی صندلی قرار گرفته و با استفاده از کلوئنت‌ها و دسته مدیریت موتور پرواز را هدایت می‌کند.
کلوئنت‌ها دسته‌هایی هستند که طناب‌های کنترلی پاراپلان به آنها متصل شده‌اند. تقریباً تمام هدایت بال پاراپلان با استفاده از کلوئنت‌های چپ و راست انجام می‌شود. علاوه بر این، خلبان می‌تواند با تغییر موقعیت در آویز و انتقال مرکز ثقل کمی “به سمت” دلخواه پرواز را هدایت کند.
به عنوان پراموتور، اغلب از موتورهای دو زمانه احتراقی داخلی با قدرت ۱۴ تا ۲۹ اسب بخار استفاده می‌شود. همچنین، علاقه‌مندان در حال بررسی امکان استفاده از موتورهای الکتریکی هستند. در ویدئوی انتهای مقاله می‌توانید موتوپاراپلان با موتور الکتریکی را در عمل مشاهده کنید.
پارالت و آئرواشوت - تفاوت در چیست؟
این نوع وسیله پروازی با موتوپاراپلان تفاوت دارد، زیرا دارای یک “واگن” است که شامل قاب، ارابه فرود، صندلی خلبان و تجهیزات دیگر است. دیگر نیازی نیست خلبان بر روی پاها راه برود و سیستم قدرت سنگینی را تحمل کند. در واقع، واگن یک ماژول ساده‌شده از دلتالت است.
برای بلند شدن این ساختار، بال پاراپلان معمولی کافی نیست. بنابراین، از پاراپلان تاندوم یا بالی که مخصوص این تجهیزات طراحی شده است، استفاده می‌شود.
استفاده از واگن نه تنها خلبان را از حمل تجهیزات سنگین معاف می‌کند، بلکه امکان حمل سوخت بیشتر و تجهیزات اضافی را نیز فراهم می‌کند. اما برای برخاستن و فرود پارالت به یک سطح صاف، عاری از ناهنجاری‌های شدید و به طول حداقل ۳۰ متر نیاز است.
در ابتدا، واژه‌های پارالت و آئرواشوت به یک معنی بودند. اما با گذشت زمان، این اصطلاحات برای دسته‌های مختلفی از فناوری‌ها بکار برده شدند.
اختلافات اصلی پارالت و آئرواشوت چند مورد است. روی پارالت از سیستم قدرت کمتری استفاده می‌شود و اغلب بال پاراپلان تاندوم نصب می‌شود. کنترل بال توسط دست‌ها (کلوئنت‌ها) انجام می‌شود. پارالت دارای کیفیت آیرو‌دینامیکی بیشتری است و با موتور خاموش به خوبی در هوا می‌ماند. همچنین، این وسیله چابک‌تر است، اما به مهارت بیشتری از طرف خلبان نیاز دارد.
روی آئرواشوت یک موتور قوی‌تر نصب می‌شود و کنترل بال با پاها انجام می‌شود. به عنوان بال، از چترهای بزرگتری استفاده می‌شود که پایدارتر بوده و هدایت آنها ساده‌تر است.
وزن دستگاه “خالی” ۹۰-۱۵۰ کیلوگرم است. از نظر ویژگی‌های پروازی، پارالت و آئرواشوت تفاوت چندانی با موتوپاراپلان ندارند. سرعت این دستگاه‌ها بین ۴۰-۶۰ کیلومتر در ساعت (۲۵-۳۵ متر بر ثانیه) و ارتفاع تا ۵۵۰۰ متر است. اما اکثر پروازها با پارالت و آئرواشوت در ارتفاع ۱۵۰ تا ۵۰۰ متری انجام می‌شود.
برای اسکی‌بازان جالب خواهد بود بدانند که بهترین پیست اسکی روسیه شرگش کجاست.
آیا کیسه خواب دارید؟ در این صفحه به طور کامل توضیح داده شده است که چگونه آن را هنگام خرید به درستی انتخاب کنید.
برای فعالیت‌های تفریحی در زمستان، به شدت پیشنهاد می‌کنیم که لباس زیر حرارتی تهیه کنید. درباره اینکه چگونه در انتخاب آن اشتباه نکنید از اینجا مطالعه کنید .
با چه قیمتی می‌توان پاراپلان موتوری خرید؟
اگر تصمیم گرفته‌اید که پاراپلانیسم دنیای شماست و می‌خواهید یک پاراپلان موتوری خریداری کنید، پیشنهاد می‌کنیم ابتدا منابع بیشتری در خصوص تئوری پرواز با پاراپلان مطالعه کنید. اطلاعاتی درباره کلاب‌های هوایی در منطقه خود پیدا کنید. بدون شک چنین کلاب‌هایی وجود دارند و ممکن است بیش از یک کلاب هم باشد. در کلاب هوایی می‌توانید نه تنها پرنده مورد علاقه خود را از نزدیک مشاهده کنید، بلکه اغلب آنها خدماتی مانند پرواز با پارالت یا ائروشوت را نیز ارائه می‌دهند. قیمت چنین ماجراجویی زیاد نیست و از ۱۰۰۰ روبل برای ۱۰ دقیقه پرواز شروع می‌شود. معمولاً در همان‌جا به شما پیشنهاد می‌شود که دوره‌های آموزشی پرواز با پاراپلان و موتوپاراپلان بگذرانید.
علاوه بر این، شما با افراد باتجربه‌ای آشنا خواهید شد که به شما کمک می‌کنند مسائل را به طور کامل درک کنید. خلبان‌های هواپیمای فوق‌سبک معمولاً افراد باز و خوش‌برخوردی هستند. از پرسیدن سؤال نترسید.
قیمت‌های یک مجموعه کامل موتوپاراپلان (بال، سیستم معلق و موتور) از $6000 شروع می‌شود. اگر نمی‌توانید چنین هزینه‌هایی را بپردازید، به دنبال تجهیزات دسته دوم بگردید. بسیاری از افراد ماهر، تجهیزات را به صورت جداگانه خریداری می‌کنند و موتوپاراپلان یا پارالت خود را با دستان خود می‌سازند. به این ترتیب، می‌توانید حدود نیمی از مبلغ را صرفه‌جویی کنید. هنگام خرید موتوپاراپلان، پارالت یا ائروشوت، حتماً با افراد حرفه‌ای مشورت کنید. به ویژه هنگام خرید پاراپلان دسته دوم. فقط یک چشم باتجربه می‌تواند وضعیت بال را ارزیابی کند که ایمنی شما به آن بستگی دارد.
